Wanneer u bent ingeschreven voor mijn nieuwsbrief krijgt u van mij na een 7-tal nieuwsbrieven een mailtje met de uitnodiging om enkele vragen te beantwoorden. Ook via andere kanalen krijg ik veel informatie binnen over de dingen die u bezighouden, waar u problemen mee heeft en waar u veel plezier aan beleeft in de tuin.
Wanneer ik 5 minuten tijd heb, dan snuister ik eens door de antwoorden, en wat mij dan meestal opvalt is dat er heel veel mensen willen beginnen, maar nog eerst wat meer informatie willen verzamelen.
Er zijn verschillende bezwaren om direct te beginnen, maar dikwijls is het gebrek aan grond het grootste probleem. Mensen staan op een wachtlijst voor een Samentuin, zoeken een volkstuintjes of ergens een braakliggend stuk grond om te beginnen, …
Uitstellen is gemakkelijk
Iedereen heeft koud watervrees, en ja, alle begin is moeilijk. Maar het is heel belangrijk dat je een begin maakt, hoe klein ook!
Enkele vierkante meters is al voldoende om bv. wat verse kruiden te kweken en verse sla en ander blad voor een heel jaar. Een klein stukje kunt u heel intensief bewerken, pluksla, peterselie, melde, rucola, basilicum, … neemt niet zoveel plaats in.
Het uitstellen van de start, telkens nog een extra boek lezen, een extra video bekijken op Youtube, een extra discussie starten op Facebook: het helpt je nauwelijks vooruit. Je moet durven springen en gewoon beginnen. Het is met uw handen in de grond, de geur van verse compost in uw neus en de smaak van verse, gezonde groenten op uw lippen dat u het meeste gaat leren.
Straffer nog: doe van alles verkeerd, plant dingen te dicht bij elkaar, zet een pompoen naast sla, plant ajuin onder pastinaak, het maakt allemaal niets uit, maar DOE! Het is uit uw fouten dat u het meeste en snelste leert, niet uit een boek of een video.
Ik zeg niet dat u niets mag lezen en dat u geen video’s mag bekijken, maar dat is eigenlijk het bijschaven van uw techniek. Het allerbelangrijkste is dat u zichzelf vuil maakt, dat u zweet in de tuin en dat u weet hoe de tuin geurt om 6 ‘s morgens in de zomer, dat u weet hoe leuk het is om ‘s middags 5 minuten te gaan zitten met een drankje en te genieten van uw verrichte werk.
En dat kan perfect op enkele vierkante meters, dat kan overal! Er is altijd wel een manier om te beginnen met tuinieren, er is altijd een oplossing wanneer je iets hard genoeg wilt.
Voornemen voor 2014
Dus indien u al lang naast het zwembad trippelt, soms uw teen erin hebt gestoken maar nog niet hebt durven springen, doe het dit jaar. Begin er gewoon aan. Het kan geweldig tegenvallen, maar het kan ook het begin zijn van een prachtige ervaring. Een ervaring die uw leven – want zo ingrijpend is natuurlijk tuinieren – verandert.
Dus welke reden heeft u nog om niet te beginnen?
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!
Ik ben ook allang begonnen Eest een buurtmoestuin opgericht een sociaal project! http://www.deBuurtKlaver.nl maar nu mijn eigen tuin (dichter bij huis) sinds bijna 2 jaar. ben nu begonnen met een wormentoren Fantastisch! Maar waar haal ik die tijgerwormen (voordelig) vandaan in Nederland Mijnmoestuintje tuin kost al heel veel! en er gaat ook van alles mis wormpjes in de worteltjes kolen die niet willen groeien spruitjes zeer weinig, maar ja zal wel aan het voorjaar liggen. Ook gier maken van mijn onkruid is niet goed heb ik h gelezen nu ja ik doe mijn best en heb er schik in ! Ga nu vast tuinboontjes en paprika’s zaaien op de vensterbank! Op naar een mooi oogstjaar!
mestwormen kun je hier kopen
http://www.wormenkwekerijhumm.nl
succes
Hallo Monique,
nú al tuinboontjes en paprika zaaien? Dat is werkelijk ‘durven springen’.
Onze paprika’s worden dit weekend ook gezaaid aan het keukenraam Monique 🙂 (Best aan de binnenkant)
Ik ben begonnen met biologische groenten te kweken in de 80’er jaren. Lid van VELT. Meer en meer tuinliteratuur op de boekenplank. John Seymour, Rik De Dapper, ‘t Seizoentje, Organic Gardening, Marie-Louise Kreuter, etc., etc…. In eigenlijke alle tuinboeken stond toch heel duidelijk hoe het moet. En als allen dat zeggen… Fukuoka en Stout waren geen onbekenden. Maar wat die 2 deden was toch wel een beetje gewaagd. Tenslotte willen we de kerk toch maar best in het midden laten.
20 jaar had het geduurd om de sprong te wagen. 20 jaar had het geduurd om mijn standaard tuinliteratuur te ervaren als een mooi stuk nostalgie. Ik neem nog dikwijls deze literatuur ter hand en dan moet ik glimlachen. Fukuoka en Stout zijn in mijn tuin aangekomen. Na 20jaar.
Beter laat dan nooit 😉
Helemaal met je stelling eens; gewoon doen! Uit je eigen fouten leer je immers het meeste, ik heb die ooit zelfs eens opgelijst op mijn site, een hele lijst hoor 😉 Het probleem is hier eerder grond te veel 😉
Ik ben wel met je eens… maar dat grondprobleem is er écht wel voor mensen die in de stad wonen. Die paar vierkante meters zijn er soms gewoonweg niet.
Maar dan nog is er een oplossing: gaan wwoofen. Beter dan in potten kweken, vind ik. Zie http://wwoof.be/what/wat_is_wwoof.php (als je naar de hosts kijkt, dan zie je dat er wel enkele bij zitten die met permacultuur bezig zijn). En ‘t is de max (zegt een ervaringsdeskundige 😉 ). Plus het helpt je van je koudwatervrees af.
De tuin ligt er klaar voor, rijk onder de mulch. Klein begonnen enkele jaren geleden maar ondertussen telkens een stapje veelzijdiger. Springen hebben we maar 1 keertje moeten doen, met een klein sprongetje. Naderhand was het enkel bijleren, bijsturen en verder bouwen. En elk jaar meer oogsten en delen 🙂
Mijn start: radijsjes, sla en boontjes met een beginnersboek. Alles goed doorgekauwd per plantensoort en eraan begonnen.
Stommiteiten begaan qua plantafstand, extra water geven, spitten en zelfs bestrijdinbgsmiddelen gebruikt. Uiteindelijk beetje bij beetje meer mee met de natuur gaan werken. Geen bestrijdingsmiddelen meer gebruikt. Extra water geven gestopt. Spitten gestopt.
Veel ups gekend en enkele tegenslagen.
Bij iets nieuw blijft het zoeken tot het in de plooi valt.
Maar verse groenten uit de tuin onmiddellijk klaar kunnen maken… Een zaligheid waarvan ik niet meer wil afstappen.
En zoals een Chinees spreekwoord zegt: ‘Elke reis begint met de eerste stap’.
Van die eerste stap heb ik geen spijt gehad, in tegendeel!
Voorbije zomer gaf ik de bezoekers of gasten bij mij thuis telkens een rondleiding in onze hof en allen stonden versteld van mijn groententuintje en hof. Zo mooi en divers. Ook werden ze aangetrokken om de hof verder in te gaan en om telkens nieuwe dingen te zien.
Ook kreeg ik een dikke proficiat van een man van 80jaar die al jaren volgens de traditionele wijze tuiniert maar geen pesticiden gebruikt.
Ik pas dan ook de principes van permacultuur toe, na lessen gevolgd te hebben bij Frank en Yggdrasil. Ook gaf ik bij de aanleg van onze hof de voorkeur om veel bessenstruiken, frambozen, fruitbomen, tegen de muren bramen en frambramen, kiwiboom (super, wij eten vanaf november tot maart van onze eigen kiwi’s)…
Zo plant ik een witte kool op een open plek tussen de beplanting. Achter hoog gras plant ik voor een muur met nog 2 meter pompoenen.
Wij wonen in een ommuurde stadstuin en ook in de stad kan je veel doen zo je wat beschikbare ruimte hebt.
Allen beginnen dus, het is genieten
Toen alle bladeren gevallen waren ontdekte ik een emmer brandnetelgier onder de struiken van afgelopen zomer.
Kan ik die nog gebruiken?
Ik zou het niet gebruiken. Het lijkt mij een veel te lange periode.