[mashshare]
Een belangrijke reden waarom tuinieren zo plezant is, zijn de grote verschillen die er elk jaar zijn. Geen twee jaar zijn hetzelfde, elk jaar zijn er andere geneugten maar evengoed problemen. Enkele jaren geleden mislukte om één of andere reden overal de peterselie, vorig jaar was een absoluut topjaar voor tomaten, dit jaar was door het slechte voorjaar juist een ramp voor tomaten.
Maar ook het verschijnen van plagen, of juist het wegblijven ervan, is vaak voer voor frustaties of blijdschap. Zo leverde een tijd geleden een strenge, lange winter ons een jaar zonder woelratten op. Maar omgekeerd hebben we de laatste jaren steeds meer last van konijnen. Ons domein afbakenen tegen deze dieren is praktisch moeilijk haalbaar en ook niet wenselijk.
We hebben een natuurlijke moestuin en proberen om samen te leven met alle leven dat aanwezig is. Alleen is de ene diersoort iets gewenster dan de andere 🙂 ! Dit voorjaar werd het echter te gortig en moest er ingegrepen worden.
Alles verdween
Mede door het slechte weer in het voorjaar groeide alles redelijk traag en slecht. Het gevolg hiervan was dat planten lang klein en zacht bleven en dus aanlokkelijk voor konijnen. Deze kwamen dan ook regelmatig langs en aten hun buikje vol op onze bedden.
Jonge konijntjes ‘s morgens op het gras zien spelen lijkt misschien idyllisch en romantisch, maar wanneer ze daarna naar je groentebedden trekken om hun ontbijt te gaan halen wordt het snel minder leuk.
Alles wat er opkwam, wat we plantten en zaaiden werd afgevreten, zo kon het dus echt niet verder. Omdat we toch iets wilden oogsten, hebben we besloten om een deel van onze tuin af te bakenen met kippengaas. Omdat maar een klein deeltje van de tuin werd afgesloten, moest de draad niet in de grond. De konijnen zouden de moeite niet doen om te graven, ze konden voor hun eten nog op vele andere plekken terecht.
Nadat dit stuk volledig was afgesloten, zag je direct een duidelijk verschil. Alles groeide volop en werd deze keer niet terug gemaaid door de konijnen, maar kon eindelijk doorgroeien. Zover leek alles opgelost.
Maar we kregen andere bezoekers
Iets waar we op Yggdrasil normaal geen last van hebben zijn slakken. Zelfs niet wanneer ze in andere tuinen alles overnemen, blijft het bij ons binnen de perken: courgetten, pompoenen, sla, hosta’s, ze overleven en komen vaak ongeschonden uit de strijd. Nu was dit jaar wel een extreem jaar wat slakken betreft, maar ik verschoot toch dat er dit jaar ook bij ons kleine slakjes te vinden waren in de sla.
Niet zo erg dat het nieuwe plantgoed verdween ‘s nachts en dat we biervallen moesten plaatsen en nachtelijke slachtpartijen organiseerden, maar toch: er waren slakken op Yggdrasil!
Ik heb er vaak aan gedacht waarom wij nu plots toch slakken vonden. Ik vond het raar, want het ging een beetje in tegen wat ik altijd vertel: zorg voor een goede bodem, zorg voor veel natuurlijke vijanden.
Na een tijdje zocht ik de verklaring in het slechte voorjaar waardoor de planten niet zo goed groeiden en gevoeliger werden voor slakken. Maar was dat wel de volledige verklaring? Of dacht ik het maar om mijzelf te sussen?
Nadenken over de gevolgen
Ik weet niet meer hoe of waar, maar ik denk dat mijn moeder eens suggereerde dat door de draad rond onze bedden, de egels niet meer bij onze planten (en dus slakken) geraakten.
En toen vielen de puzzelstukjes!
Dat kon wel eens heel goed een (of zelfs dé) reden zijn voor de aanwezigheid van slakjes op onze groenten! Want de draad houdt niet alleen konijnen tegen, maar ook kikkers, padden en salamanders: allemaal dieren die je helpen in je strijd tegen slakken.
Onvoorziene gevolgen dus doordat je ingrijpt in je moestuin.
En dit is wat er vaak gebeurt en waardoor veel tuinen in een neerwaartse spiraal terecht komen. Door een probleem grijpt de tuinder in. Uiteraard goedbedoeld, maar vaak met verregaande gevolgen.
En deze gevolgen vragen vaak een reactie en opnieuw ingrijpen. Dit proces omkeren is heel moeilijk, maar hoe sneller je beseft dat de oorzaak van je problemen zeer waarschijnlijk terug te voeren is naar een ingreep van jou wordt het veel gemakkelijker.
Denk dus goed na voordat je ingrijpt in je tuin, er komen soms onverwachte gevolgen boven water, en deze zijn zelden positief!
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht.
Dan de konijnen maar laten verder eten !
Ja! Ik ontdekte dat ik dit jaar behoorlijk wat padden en ook kikkers in mijn verhoogde (85cm) stenen groentenbakken heb wonen. Maar naast het nog verbeteren van de grond (het is het tweede jaar pas) ik wil er wel meer, want zoveel slakken gehad. Wel fijn te weten dat mijn tuin aantrekkelijk is voor deze amfibiën.
Bij ons een voorbeeld van wat er gebeurt als je de natuur wél zijn gang laat gaan:
vorig jaar zijn er spontaan 2 vlinderstruiken beginnen groeien vlakbij mijn moestuin. En dit jaar massaal veel bloemen en massaal veel vlinders… maar ook massaal veel rupsen. Weg broccoli, rode boerenkool, spruitjes, Oost-Indische kers… Het abnormale weer speelt natuurlijk ook een rol.
Ik heb nu de dichtsbijzijnde struik verwijderd en de andere serieus ingesnoeid. En hopelijk volgend jaar beter… ^^’
Lazy Veggie
Beste Frank,
Hoe heb je die konijneplaag dan opgelost?
Ik zit op een volkstuinenkomplex op opgehoogde grond aan de buitenrand van het complex tegen een natuurreservaat en volg al 4 jaar je richtlijnen. Onder mijn stukje een gigantische konijnenburcht gebouwd (wellicht gebeurde dat bij mij net omdat ik de grond niet bewerk en de ondergrond dus nooit verstoor). Doordat ik ook niets omhein had ik vorig jaar weinig overlevende soorten (eigenlijk enkel zelf uitgezaaide snijbiet, klimbonen,courgette en pompoen).
Ik las al dat aan de randen look of prei zaaien/planten helpt alsook oostindische kers en goudsbloem maar die eerste 2heb ik ruim en vaak gezaaid/geplant en vinden konijnen erg lekker en de laatste 2krijgen vrij spel in mijn tuin en ook die verorberen de konijnen moeiteloos (net als ui, allerlei wortelsoorten, koolsoorten, slasoorten, aardappelloof,witloof,etc)
Alvast bedankt voor elke tip
Greet
Er zijn bij ons heel veel konijnen dood gegaan door een ziekte, maar ook door natuurlijk vijanden. Momenteel zitten er niet veel konijnen meer op ons stuk grond, hier en daar zien we er nog huppelen en hebben we wat vreetschade, maar al bij al valt het mee.
Stukken die we een beetje willen afschermen, hebben we langs de houtkant afgeschermd met een draadje van zo’n 50 cm hoog. Niet ingegraven, er is op vele andere plaatsen voedsel zodat ze niet de moeite doen om eronder door te graven.
Plantensoorten die konijnen weghouden bestaan er inderdaad niet volgens mij 🙂 . Je zal misschien toch iets van omheining moeten aanleggen?