[mashshare]

Ik heb er geen probleem mee om het toe te geven, ook op Yggdrasil weten we nog lang niet alles en leren en proberen we nog constant nieuwe dingen. Over natuurlijk tuinieren bestaat er nog geen ‘bijbel’, het is ook veel moeilijker om er één te schrijven omdat heel veel factoren afhankelijk zijn van plaatselijke omstandigheden en de tuinder zelf.

Eén zo’n verandering die we hebben doorgevoerd, is het indelen van de grote stukken die bedekt zijn met stro en houtsnippers. Het voordeel van deze paden was duidelijk: we zouden veel minder (niet!) op de bodem lopen en zo een luchtigere structuur krijgen, net zoals op onze bedden.

Maar onverwacht is er nog een ander voordeel opgedoken. Achteraf bekeken misschien wel een beetje logisch, maar ik had er bij het aanleggen van de paden toch zeker niet aan gedacht 🙂 .

Overzichtelijker

Een eerste extra voordeel dat je hebt bij het aanleggen van paden, is dat alles ineens veel overzichtelijker wordt. Er zijn duidelijke vakken en het wordt plots veel eenvoudiger om een beplantingsschema te maken, om dingen te planten en te zaaien.

Vroeger begon je ergens te planten en je maakte wel groepjes, maar het was moeilijk om alles in elkaar te passen. Nu plant je ineens een heel stuk vol, een stuk dat is begrensd door de paden. Er is op zich niet veel veranderd, maar de indeling maakt het blijkbaar veel duidelijker en eenvoudiger.

Dat is waarschijnlijk net hetzelfde als in het leven: een goede structuur en indeling van je dag en leven maakt alles ook direct veel duidelijker en eenvoudiger. Je wint veel tijd op je werk als je structuur hebt en duidelijkheid. Anders werk je heel inefficiënt en verlies je veel tijd.

Niet enkel voor het planten en zaaien

Maar blijkbaar gaat niet enkel het planten en zaaien vlotter, ook het wieden gaat veel beter.

Ik denk dat de drempel om te beginnen niet zo groot is als je een groot stuk kunt opdelen in kleinere vakjes. Zo kan je een stukje helemaal afwerken en krijg je daar al voldoening van: je hebt immers iets afgewerkt.

Wanneer je aan een heel groot stuk moet beginnen, dan zakt de moed je dikwijls in de schoenen. Je gaat het wieden al snel uitstellen tot je eens veel tijd hebt, en dat maakt het probleem alleen maar groter. Wanneer je echter met een klein stukje kunt beginnen en dat ook effectief kan afwerken op een korte tijd, ga je veel sneller aan de slag.

Op een klein half uurtje of 5 minuten, afhankelijk van de grootte en de hoeveelheid onkruid, kan je zo al een stuk afwerken. Je gaat zo je eigen hersens bedriegen en de drempel om te beginnen wordt immens veel verlaagd. Wat is nu een half uurtje wieden?

En jij weet ook, eens je aan iets begonnen bent is het veel gemakkelijker om het af te werken! Zeker als het vlot vooruit gaat.

Het maakt veel verschil!

Je kan nu denken, bij mij werkt zoiets niet hoor. Maar ik zou het toch proberen als ik u was!

Veel grote uitdagingen worden heel simpel als je ze opsplitst in kleine stapjes. Zo hebben we bv. ook moeite om de beplanting in onze bostuin te regelen. We planten hier en daar af en toe iets en laten dat dan uitzaaien. Maar wanneer je dan gaat wieden is het moeilijk om te bepalen wat je waar laat uitgroeien en uitzaaien.

Momenteel staan er daarom bijna overal distels, brandnetels, aardperen, hemerocallis, … Maar zo geraken sommige andere dingen overgroeid (aardbeien, veldsla, diverse soorten kruiden, …) of kunnen niet goed kiemen.

Ik weet nu dat het een goede oplossing zal zijn om de grote bostuin in kleinere stukken op te delen. Voor elk onderdeel kan je dan een beplanting uitwerken en die combinatie wordt dan duidelijk beperkt door de paden. Zo weet je direct wat je waar moet uittrekken. Dat maakt het werk veel eenvoudiger, en de drempel om er ook effectief aan te beginnen veel lager!

Wordt ongetwijfeld vervolgd 🙂 .

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!