Tegen 2050 zullen we waarschijnlijk met 9 miljard mensen zijn op deze wereld. De voedselvoorziening zou volgens sommige bronnen ontoereikend zijn, volgens optimisten is het heel eenvoudig om dit aantal mensen te voeden.

Los van het feit dat er in de Westerse wereld zeer veel eten verspild (lees weggesmeten) wordt, moet deze hoeveelheid voedsel bekomen worden door een efficiëntere bemesting, betere gewassen en verbeterde productietechnieken (volgens de optimisten).

Verschil theorie en praktijk

Wanneer ik dan rondkijk bij mij in de buurt dan heb ik toch ernstige bedenkingen bij de toepassingen van de theorie in de praktijk. Ik heb bv. geleerd op school dat je moet zorgen dat een veld ingezaaid is en niet braakliggend de winter ingaat.

Een andere basisles: ploeg en bewerk het veld met de hoogtelijnen mee, niet met de helling mee! Dit zorgt er immers voor dat water razendsnel wordt afgevoerd en leidt tot erosie.

Een laatste les is dat je de grond enkel mag bewerken in gunstige omstandigheden, dus NIET op het veld rijden met (te) zware machines wanneer het veld al vol water staat.

Hieronder enkele resultaten van onze moderne landbouw op zijn toppunt, klaar om de wereldbevolking te voeden :-).

Velden die de hele winter braak liggen, diepe geulen van de oogstmachines die maanden vol water staan. Naast ons is er een veld dat geploegd, gezaaid en geoogst is met de helling mee: de sporen van de machines vormen ware kanalen om het water (samen met vruchtbare grond) versneld af te voeren.

Resultaat? Elke regenbui ligt de straat vol aarde en de berm wordt weggespoeld en dreigt stilaan in te storten.

Pessimist?

Ben ik dan een pessimist en denk ik dat de landbouw deze bevolkingsgroei niet aankan? Nee, ik ben een optimist en wil zelfs enkele oplossingen aanbieden. Commentaar leveren is immers gemakkelijk maar oplossingen in de praktijk aandragen is al iets moeilijker.

Toch kan er met enig nadenken, met respect voor de bodem en de natuur een écht duurzame landbouw bestaan die voldoende opbrengsten heeft.

Yggdrasil

Op het domein van Yggdrasil wordt alle overvloedige water verzameld op het natuurlijk laagst gelegen punt. Hier wordt het opgevangen in een vijver, waar het tijd krijgt om in de bodem in te trekken. Zo wordt het water niet snel-snel afgevoerd maar behouden we het op ons terrein zodat onze bodems voldoende waterreserves hebben voor drogere periodes.

De overloop van onze vijver gaat naar een klein meanderend beekje waar het water opnieuw tijd krijgt om de grond in te trekken. Het beekje mondt nergens in uit omdat het water nooit het einde bereikt. Alles verdwijnt langzaam in de grond of wordt opgenomen door de planten.

Onze grond is overal bedekt, hetzij met mulch, hetzij met levende planten. Hierdoor kan de grond niet dichtslaan en blijft de structuur behouden. Deze is van vitaal belang om water op te nemen in de bodem.

Ik heb iemand op een voordracht onderstaande horen zeggen als commentaar op de overstromingen van de voorbije jaren:

We hebben in België geen afvoer probleem van het water, we hebben een infiltratie probleem.

Op de velden van onze moderne landbouw wordt de structuur elk najaar kapot gereden door met veel te zware oogstmachines onder slechte omstandigheden. Er worden diepe geulen gevormd waar maanden water in blijft staan. Geen wonder dat de grond stinkt en een slechte structuur krijgt.

Zo kan het dus ook:

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!