Ik vind het steeds weer verrassend om te ontdekken hoe veerkrachtig en vastberaden Moeder Natuur elke keer opnieuw weer is.

Enkele dagen geleden wou ik een stukje tuin opkuisen dat gediend heeft als (stort)plaats voor steenpuin, cement-overschot, …

De laatste keer dat er nog iets gestort was, moet ergens op het einde van de winter zijn geweest maar de plaats was nu al helemaal overwoekerd met onkruid.

U staat er, net zoals veel mensen, niet bij stil maar dit is een uitgekiende en over miljoenen jaren geperfectioneerde manier van de natuur om haar eigendommen terug te eisen. De onkruiden die er groeien hebben een bepaalde functie, net zoals de volgorde waarin ze voorkomen.

De natuur werkt heel ordelijk en gepland, alleen plant zij op langere termijn dan de huidige mens.

Welk systeem en orde?

Allereerst komen de pioniers(on)kruiden. Dit zijn onkruiden die in zeer erbarmelijke omstandigheden kunnen groeien. Ze bloeien, groeien, zaaien en sterven snel. Ze doen eigenlijk de voorbereidende werken voor de planten die nog gaan volgen.

Tijdens hun korte leven maken ze bladeren, stengels en wortels aan. De voedingsstoffen hiervoor worden uit de lucht en uit de grond gehaald.

Wanneer ze afsterven komen al deze voedingsstoffen terug vrij en kunnen gebruikt worden voor de opbouw van andere (on)kruiden. Dit proces verloopt steeds sneller en de onkruiden worden groter en beginnen zich massaal te ontwikkelen.

Er komen daarna ook dieper wortelende onkruiden bij die voedingsstoffen op grotere diepte kunnen zoeken en naar boven brengen.

De afgestorven planten komen op de grond terecht en verteren. Op deze manier wordt geleidelijk terug een nieuwe bodem gevormd. Elke generatie onkruiden verrijkt de bodem en trekt hierdoor weer andere planten aan.

Door deze opeenvolging gaat het steenpuin stilaan bedekt geraken met een laagje vruchtbare grond.

Dit proces verloopt natuurlijk heel traag. Dit is trouwens ook de manier waarop alle bodems ter wereld in de loop van de voorbije miljoenen jaren zijn opgebouwd.

Zover de theorie.

Ik was niet verrast door het feit dat er effectief al veel onkruid stond op die 5 maanden, ik was vooral verrast dat er op sommige plaatsen al een beetje ophoping van afgestorven plantenmateriaal was.

Vooral in enkele beschutte hoekjes waren het al geen onkruidplanten op stenen meer, maar lag er al een laagje afgestorven plantenmateriaal wat begon te lijken op een beetje goede aarde.

Hieruit blijkt maar weer dat de natuur nooit afgeeft maar zich ook niet laat opjagen. Op haar eigen tempo, volgens haar eigen regels zal zij overal opduiken en proberen alles wat verstoord is terug te herstellen.

Ook in uw moestuin!

Daarom is het dus een logische keuze om samen te werken met de natuur en niet eindeloos ertegenin te gaan want op de lange duur verliest u toch!

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!