Alhoewel permacultuur als een praktisch ontwerpsysteem werd ontwikkeld, is het meer en meer een ‘ethisch’ systeem geworden.
David Holmgren ziet de principes voor een permacultuurontwerp als hulp voor de ethische toepassing van een ecologische realteit. Het volgende is geïnspireerd op zijn tekst.
2. Zorg voor de mens
Het lijkt misschien alsof dit ‘anthropocentrisch’ is. Op het meest lokale niveau betekent dit dat we voor zover mogelijk verantwoordelijk zijn voor onze eigen situatie, eerder dan te denken dat ons leven gecontroleerd wordt door externe factoren. De permacultuur benadering is te focussen op het positieve, op de mogelijkheden en kansen, zelfs in de meest wanhopige situaties.
a) Zorg voor de mens start met de zorg voor onszelf en breidt zich als waterkringen uit tot zorg voor de familie, buren, lokale gemeenschap…
We zorgen voor onszelf door onze afhankelijkheid van de globale economie te verminderen en te vervangen door zelfvoorziening en lokale economie. Daardoor verminderen we de vraag naar producten die de huidige onrechtvaardige verdeling tussen rijk en arm in stand houdt.
b) Focussen op niet-materiële waarden en voordelen is de beste manier om hiervoor te zorgen. Genieten van een zonsondergang i.p.v. naar een film te kijken, voor onze gezondheid zorgen door een wandeling eerder dan medicatie te nemen, tijd maken om met een kind te spelen i.p.v. speelgoed te kopen, … Er is een toenemend besef dat stijgende consumptie niet gepaard gaat met stijgend welzijn in de rijke landen. Dit aspect vermindert of elimineert zelfs het ogenschijnlijke conflict tussen zorg voor de natuur en zorg voor de mens.