Een tijd geleden werd ik er door een lezer van mijn nieuwsbrief (dank u wel Nowelja :-)) attent op gemaakt dat Mme ZsaZsa bezig was met een moestuinboek. En dat ze had horen waaien dat het met mulchen, niet spitten en andere natuurlijke tuinmanieren zou zijn.

Misschien iets voor mij om te lezen?

Na het lezen van de korte inhoud heb ik het boek in voorbestelling geplaatst bij Bol.com, maar niet veel later kreeg ik een mailtje van de uitgeverij met de vraag of ik het boek wou recenseren. Bij deze :-).

De Moestuin van Mme ZsaZsa

Ik heb ooit in een artikel over het kweken van zaad een link gezet naar de blog van Mme ZsaZsa. Op haar blog stond een goed geschreven stukje over het wat en waarom van het telen van (biologische) zaden. Dat ze overtuigd was van biologisch tuinieren wist ik dus al. Of ze ook volgens permacultuur-principes werkt vroeg ik me nog af.

Toen ik het boek in handen nam, viel me direct op dat er 3 lintjes aan de rug vastzaten die konden dienen als bladwijzer! Perfect! Er zijn toch altijd meerdere pagina’s die je wilt aanduiden, ezelsoren zijn iets minder sierlijk dan een mooi lintje :-).

Bij een eerste snelle doorname van het boek, viel mij op dat – in tegenstelling tot de meeste nieuwe boeken – er in verhouding tot de foto’s veel tekst stond. Het lijkt een trend te zijn dat er zeer veel foto’s – ook groooote – in een boek moeten staan, maar dat stoort mij meestal. En dan vooral omdat die foto’s ten koste van de tekst gaan. Maar hier is er een goed evenwicht. Er staan wel grote foto’s in maar met mate.

De Moestuin van Mme ZsaZsa begint zoals elk moestuinboek met een korte inleiding op de bodem, combineren, plannen, welke materialen, oogsten, … Maar in tegenstelling tot de meeste moestuinboeken komt ook mulchen uitgebreid aan bod, net als zaden winnen.

Zaden zelf kweken en oogsten is een belangrijke activiteit en wordt uitgebreid uitgelegd, wat ik een groot pluspunt vind!

Vlot maar oppervlakkig

De tekst leest heel vlot, alhoewel er een grote hoop informatie wordt meegegeven. Ik vind persoonlijk dat het allemaal redelijk oppervlakkig blijft en dat ze niet erg diep ingaat op de achterliggende redenen waarom iets moet gebeuren of juist niet.

Maar hier zit mijn eigen achtergrond misschien een beetje in de weg. Ik vermoed dat het boek geschreven is voor de beginnende tuinier, te veel informatie werkt dan misschien wat afschrikkend, waardoor een basis aan informatie waarschijnlijk de beste keus is.

Over combineren bv. beschrijft ze een manier van werken zoals onze Schijnbare Chaos, maar de uitleg is redelijk beperkt en onvoldoende voor een beginner om al succesvol te gaan combineren in de eigen tuin.

Het boek is opgedeeld in 3 grote delen, het eerste behandelt de algemene informatie over tuinieren: niet spitten, mulchen, zaaien, planten, combinaties, … Het tweede deel gaat over de groenten zelf, het laatste deel is een verzameling van recepten.

Deel 2: groentefiches

Er staan veel soorten groenten in, ook enkele redelijk zeldzame groenten die u in de meeste gangbare moestuinen niet gaat vinden (bv. eeuwig moes, oerprei en olijfkomkommer). Maar ook hier weer vind ik dat de informatie over de groente en de teeltwijze, oogst en onderhoud vaak redelijk beperkt is.

Bij de meeste groenten staan ook tips voor het gebruik in de keuken. Meestal korte tips over combinaties en beste manier van klaar maken.

Als ik heel eerlijk mag zijn: dat stoort mij een beetje. Ook het derde deel gaat enkel over koken, en dit neemt ongeveer een derde van het boek in. Nu weet ik wel dat het de bedoeling is van het boek om groenten kweken en klaarmaken in de keuken te combineren, maar het is iets dat niet werkt voor mij.

Ik wil een moestuinboek waar van naald tot draad in staat uitgelegd hoe ik iets moet kweken, waarom ik niet mag spitten en waarom mulch zo cruciaal is voor het succes van mijn moestuin. Hoe ik het beste een artisjok of aubergine klaarmaak zoek ik dan wel in een ander boek.

Conclusie

Het is een moestuinboek voor beginners met een aarzelende aanzet tot natuurlijk tuinieren. Het gebruik van mulch en niet spitten wordt aangeraden en eigen zaad kweken wordt uitgebreid besproken. Maar bestrijding van plagen wordt ook in het lang en breed behandeld, terwijl het aantrekken van natuurlijke vijanden en het niet spuiten maar enkele paragrafen plaats krijgt.

Regelmatig gebruik van gieren en gesteentemeel als bestrijding wordt aangeprezen, terwijl dit toch niet echt strookt met natuurlijk tuinieren.

De verschillende onderwerpen over tuinieren worden oppervlakkig besproken, maar het boek is wel heel vlot geschreven en is leuk en goed geschreven. Ik zou zeggen dat het boek een aanrader is voor mensen die beginnen met tuinieren en ecologischer en natuurlijker willen tuinieren dan de gangbare tuinders.

Voor echte die-hards tuiniers zou ik toch nog eerder de Velt-bijbel aanraden :-). Deze wordt trouwens ook vernieuwd, ik ben zeer benieuwd naar het resultaat!

Het is een vlot, goed geschreven handboek voor beginnende ecologische tuinders, maar het staat nog ver af van een handboek natuurlijk moestuinieren: De moestuin van Mme ZsaZsa.

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!