Toen ik jong was las ik graag, heel graag. Ik heb boeken letterlijk verslonden, en vele boeken verschillende keren opnieuw gelezen. Ik herinner me nog dat ik stiekem boven in mijn bed met een pillamp lag te lezen tot een kot in de nacht om dan alles uit te doen en weg te leggen als ik mijn ouders naar boven hoorde komen :-).

Toen waren er trouwens niet immens veel boeken en jeugdschrijvers en was ik beperkt tot Guus Kuijer, Jan Terlouw en Thea Beckman. Vooral Thea Beckman schreef boeken die ik dikwijls opnieuw gelezen heb en die mij altijd bij zijn gebleven. Zeker het boek ‘Hasse Simonsdochter‘ vond ik toen fantastisch, heb ik zeker 5 keer gelezen en kan ik nu nog grotendeels navertellen.

Zo was er ook een trilogie over avonturen die een jongen beleefde tijdens de 100-jarige oorlog tussen Engeland en Frankrijk. Ook deze reeks heb ik verschillende malen gelezen, en ik vermoed dat het lezen van de boeken van Thea Beckman mijn interesse voor geschiedenis ook wat aangewakkerd heeft. Ik heb altijd een voorliefde gehad voor de middeleeuwen, een tijdperk waar veel boeken van Thea zich in afspelen.

Een belangrijk stuk uit de trilogie is een invasie van het Engelse leger in Frankrijk, waarbij de Fransen als verdediging de tactiek van de verschroeide aarde toepassen. Een tactiek die ook met succes door de Russen tegen Napoleon en tegen Hitler is toegepast.

Ook tuinieren is soms een beetje oorlog

Ik weet het, ik promoot tuinieren in samenwerking met de natuur, waar elke plant een functie heeft én zijn plaats verdient.

In de meeste gevallen ben ik het hiermee eens, maar er zijn ook in de natuurlijke moestuin uitzonderingen die de regels bevestigen!

En zo’n uitzondering vraagt dan ook extreme maatregelen.

Ik denk dat het u wel bekend in de oren klinkt, zo’n plek in de tuin – een half verborgen hoekje waar u niet vaak komt en dat niet erg zichtbaar is vanuit het huis. Zo’n plek die wat verwaarloosd wordt en waar steeds meer onkruid komt, waar ook steeds ambetantere onkruiden komen.

Het begint met wat onschuldige éénjarige onkruiden – kruiskruid, melkdistels, melde, … – waarna  stilaan ook al wat ergere onkruiden verschijnen. U stelt het opkuisen hiervan altijd uit omdat u opkijkt tegen het werk. Doordat het hoekje wat achteraf ligt, vergeet u het soms ook (of verdringt u het ;-)).

Wanneer u dan enkele maanden later nog eens langskomt zijn de éénjarige onkruiden uitgebloeid en hebben ze gezelschap gekregen van wel heel lastige onkruiden. Uw oorspronkelijke planten zijn bijna volledig overwoekerd en komen hier en daar nog juist piepen.

Distels, wat brandnetels en kleefkruid hebben zich genesteld en vereenvoudigen het werk niet echt. Nu kijkt u wel heel erg hard op tegen het opkuiswerk, want wat in oorsprong een werkje was van een klein uurtje is ondertussen al bijna een dagtaak geworden. Pfffff ….

Alles bedekken is de gemakkelijkste oplossing

Wanneer u nu alles zou uittrekken en proberen te verwijderen, gaat u lang bezig zijn. Het is heel moeilijk om planten zoals brandnetels, kleefkruid, distels en haagwinde te verwijderen tussen andere planten. Het is een werk dat enkele jaren in beslag kan nemen, omdat deze wortelonkruiden veel reserves hebben en zo verschillende keren opnieuw kunnen hergroeien.

Aangezien deze onkruiden zich hier hebben kunnen vestigen, is de kans dat het stuk grond terug vergeten wordt redelijk groot. Nu gaat het zelfs niet lang duren voor deze onkruiden terug de overhand halen en u terug helemaal opnieuw kunt beginnen.

De gemakkelijke en snelle oplossing is dan om alles te bedekken, simpelweg karton erover met een dikke mulchlaag van stro, houtsnippers, ….

Het spaart u immens veel tijd, frustraties en zweet uit wanneer u zo te werk gaat. Het enige nadeel is natuurlijk dat u uw oorspronkelijke planten zo opoffert. Maar net zoals de Fransen hun oogsten, voorraden, dorpen en steden vernietigden in de 100-jarige oorlog zult u door het opofferen van uw planten de strijd veel gemakkelijker winnen. Na een jaar zult u het grootste deel van de onkruiden kwijt zijn. Enkele onkruiden gaan er terug doorkomen, maar deze zijn dan eenvoudig te verwijderen.

De wortels groeien in de mulchlaag en kunnen gemakkelijk verwijderd worden. Wat een werk van lange adem had kunnen zijn, heeft u redelijk eenvoudig opgelost met een minimum aan inspanningen.

Zo ziet u maar, ook in de tuin kan (mag) het soms een klein beetje oorlog zijn 🙂

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!