Sinds het begin van het gebruik van kunstmeststoffen in jaren ’40 is de samenstelling van de bodem sterk gewijzigd. Vroeger bemestte men de grond met de mest van dieren, mensen, … eigenlijk met alles wat composteerbaar was. De kringloop van voedingsstoffen was (bijna) volledig gesloten, de verliezen waren minimaal.
Door het gebruik van kunstmeststoffen die enkel gebaseerd zijn op de 3 hoofdvoedingselementen – stikstof, fosfor, kalium (NPK) – zijn langzamerhand alle soorten mineralen uit de bodem verdwenen. Dit vormt op zich geen probleem voor de productie van voedsel. De 3 hoofdelementen zorgen immers dat de gewassen goed groeien. Omdat de opbrengsten sterk verhoogden werd er niet verder nagedacht, maar de laatste jaren groeit het bewustzijn dat voedsel meer is – en moet zijn – dan louter vulsel.
Tekort aan mineralen
Uit vergelijkingen van mineraalgehaltes van groenten en fruit uit de jaren ’60 en nu blijkt dat de gehaltes van mineralen drastisch gedaald zijn. Zo bevatte honderd gram spinazie in 1958 nog 158 milligram ijzer. In 1967 was het ijzergehalte al gedaald naar 27 milligram en in 1973 bevatte spinazie nog maar 2.2 milligram ijzer (meer info).
De slechte toestand van de huidige landbouwgronden levert nog een hoge productie op maar de kwaliteit van het voedsel is bedroevend. Doordat de mineralen in de bodem zijn uitgeput en in het huidige systeem niet worden aangevuld, bestaat ons huidige voedsel uit koolhydraten en bevat het weinig proteïnen. Nochtans zijn deze proteïnes levensbelangrijk omdat ze een belangrijke rol spelen in ons lichaam.
Proteïnes zijn regelaars van vele lichaamsprocessen, tekorten van deze eiwitten zorgt voor mank lopende processen en is een gedeeltelijke oorzaak voor de huidige beschavingsziekten zoals kanker, obesitas en alzheimer (meer info).
Bodemvruchtbaarheid en dierengezondheid
In het uitstekende boek Soil Fertility & Animal Health beschrijft Dr. Albrecht het effect van een verkeerde bemesting (enkel NPK) op de bodem en de daaruit volgende gevolgen voor onze dieren en onszelf.
Het komt eigenlijk hierop neer: wat er niet in de bodem zit kan er ook niet uitgehaald worden.
Het tekort aan mineralen in de bodem zorgt ervoor dat onze groente, fruit én ons vlees chronische tekorten vertoond in mineralen en dat dus ook wij deze tekorten vertonen.
Het gevolg van deze tekorten is een gebrekkige werking van ons lichaam, lagere weerstand, …
Er is evenwel een gemakkelijke oplossing voor dit probleem: remineraliseer de bodem met sporenelementen en uw eigen natuurlijke tuin groeit vol groenten en fruit met een volwaardig gehalte aan mineralen en proteïnes.
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!
Judith Postelmans says
hoe remineraliseren? Met lavagruis of wat nog meer en hoeveel?
Frank Anrijs says
Dag Judith,
remineraliseren verloopt eigenlijk in verschillende stappen. Allereerst moet je veel organische stof toevoegen waardoor het bodemleven wordt gestimuleerd. Deze combinatie zorgt al voor een sterke verhoging van mineralen in de bodem. Een verdere toevoeging gebeurd door het toevoegen van basaltlavameel en lavagruis. Meel is fijner en werkt snel, gruis werkt trager maar langer.
Hoeveelheden zijn moeilijk te geven, meestal spreekt men over 75 tot 100 g/m². Je kunt echter moeilijk teveel geven. Het meel en gesteente wordt slechts afgebroken en opgenomen naar gelang de vraag van de planten.
Meer uitleg over mineralisatie van de bodem: Feeding the soil (Nederlandse vertaling)
Vriendelijke groeten,
Frank
Judith Postelmans says
Feeding the soil: heb met veel belangstelling het artikel gelezen.
Misschien kunnen we de essen die momenteel massaal afsterven redden door te remineraliseren? Ik ga het in elk geval hier in mijn tuin proberen!
Dank voor de interessante tip.
Judith
Pé says
Me goed aan’t voelen: Net vandaag omheen alle eetbare* planten in onze tuin nog een keer een vleugje lavameel gestrooid 🙂
(*=zo’n 80% denk ik)
Kevin says
Wat als men de mineraal en in princiepe voedings arme bodem nu besmet met mycorhizza?
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Mycorrhiza
Als ik het goed begrijp zal in principe de mycorrhiza schimmel d.m.v. een symbiose alle benodigde voedings stoffen uit de grond halen en ‘mineralen zelf te genereren’. Deze worden dan in ruil voor plantensuikers geruild met de plant.
Klopt dit zo of heb ik iets overzien?
Mvg,Kevin
Marlies Deckers says
Gisteren zag ik mijn tuinbuurman met de gifspuit in de weer bij de tuinbonen. En ik realiseerde me dat er dit jaar op mijn fantastisch bloeiende tuinbonen geen enkele luis te vinden is, op nog geen 10 meter van de buurman! Voor het eerst in 7 jaar en dit vroege voorjaar begonnen met natuurlijk moestuinieren. Mijn eerste gedachte was: mineralen. Beetje lavagruis en meel bij het uitplanten. Ik weet natuurlijk niet of het de mineralen zijn of gewoon alle factoren van op deze manier tuinieren Ik vind het ongelooflijk hoe snel het resultaat duidelijk is. Niet alleen door de afwezigheid van luizen, ook de boterzachte kwaliteit van de grond, en ws al het andere dat zich nog zal ontvouwen. Wat een plezier!