Wat is veerkracht in de tuin? Op zowat alle domeinen kan je het hebben over veerkracht: veerkracht van de bodem opbouwen, veerkracht van je bodemleven, veerkracht tegen de wisselende weeromstandigheden. De lijst is nagenoeg oneindig.
Maar zelfs in die lange lijst wordt vaak veerkracht van de tuinier zelf vergeten. En dat is eigenlijk belangrijker dan alle bovenstaande elementen. Want geen tuinier, geen tuin.
De tuin begint bij de bodem?
Wanneer je over natuurlijk tuinieren praat, dan kom je steevast bij de bodem uit. Het is de basis van alles, een uitstekende bodem met veel organisch materiaal is het ideaal dat je nastreeft. Het zorgt voor een stabiel bodemvoedselweb, voor gezonde planten die weinig gevoelig zijn voor plagen en ziektes en heeft zo een enorme impact op alles wat er gebeurt in de tuin.
Maar die bodem is vaak van een bedroevende kwaliteit wanneer je begint. Sommigen starten op een bodem die al jaren verzorgd en gevoed is door een goede tuinier, maar de kans is groter dat er wordt gestart op een oude landbouwgrond, een verwaarloosd terrein, op opgevoerde grond na bouwwerken of op een grasveld dat wordt omgevormd.
Elke startsituatie heeft zijn voor- en nadelen, maar de bodem laat telkens te wensen over. Het vraagt dan een grote investering van tijd, werk en soms geld om dit om te keren. Er moet gepland worden, er moet gemulchd worden, er moet organisch materiaal de bodem in, er moeten randen aangelegd worden om het ecosysteem op te bouwen. Er kan zoveel gedaan worden in de eerste jaren om je tuin op te bouwen. En hier ligt vaak het probleem.
Een natuurlijke tuin starten is niet evident
Een natuurlijke tuin is niet eenvoudig om op te starten, toch niet zoals de meesten eraan beginnen. En daar ligt nu net het probleem. Het begin is altijd leuk: iets afdekken, vooruitgang zien en dingen planten en opbouwen is leuk.
Het eerste jaar is vaak niet eenvoudig naar opbrengst toe, maar dat kan je nog op het opstarten, op het opbouwen steken. Maar indien het jaar erna de bodem niet meewerkt, plagen hun kop opsteken, er een lange droge periode is en de opbrengst weer tegenvalt dan wordt er al snel de brui aan gegeven.
Want hier is iets wat in bijna alle boeken over tuinieren over het hoofd wordt gezien: de tuinier zelf.
Een natuurlijke tuin opstarten moet op de juiste manier gebeuren
In een gangbare tuin frees of spit je alles om en heb je een schone lei om te starten. Je strooit kwistig met meststoffen om alles groot te krijgen en alle andere problemen spuit je met de gifspuit weg. Het enige wat vaak nog voor frustraties zorgt is onkruid, maar ook hier zijn allerlei middelen die kunnen helpen.
En heb je het wat laten lopen op het einde en is alles overgroeid, dan begin je het jaar daarna met de frees of spitvork gewoon opnieuw. Alles omdraaien en je start weer met een schone lei.
In een natuurlijke tuin waar je bodem je alles is, is dit niet zo vanzelfsprekend. Alles wat je in een gangbare tuin doet, heeft een negatief effect op je bodem: spitten, spuiten, hakken, bemesten. Allemaal werken ze je bodemleven tegen en zorgen ze voor een slechtere structuur.
Je kan je onkruid niet magisch laten verdwijnen door te spuiten, met een hak rond te gaan of alles om te spitten. Je moet het manueel verwijderen. Maar onkruiddruk neemt maar heel geleidelijk af, op voorwaarde dat je niets in zaad laat komen, want anders neemt het nog toe. Zo bouwen eventuele problemen snel op en wordt het het jaar erna niet beter.
Een natuurlijke moestuin opstarten doe je bedacht, na observatie, na voldoende nadenken en in de geest van de ontwerpprincipes: kleinschalig en langzaam opbouwend. Zet een systeem op dat werkt voor jou, in jouw tuin. Experimenteer, zoek en probeer en eens je iets hebt dat werkt, dan breid je stelselmatig uit.
En zelfs dan heb je als tuinier nog een grote veerkracht nodig. Want tuinieren is de laatste jaren zeker niet eenvoudiger geworden. Het onvoorspelbare en extreme weer heeft tuinieren sterk bemoeilijkt en is voor velen de druppel te veel geworden zodat ze gefrustreerd stoppen.
Daarnaast heb je allerlei organismen die mee willen eten, een bodem die maar traag opbouwt, veranderingen in je leven die ook je tijdsbesteding in je tuin beïnvloeden … Er zijn heel veel factoren die ervoor kunnen zorgen dat je het tuinieren opgeeft en de handdoek in de ring gooit.
Opbrengst is relatief
Nochtans moet dat niet, maar dan moet je het werk juist aanpakken en met de juiste ingesteldheid tuinieren. Zorg bij het ontwerpen dat je direct iets van opbrengst hebt. En besef dat in een tuin veel meer opbrengst te halen is dan enkel eetbare groenten.
Plezier, verwondering, mooie bloemen, veel vogels en verbinding met de natuur zijn ook als ‘oogst’ te beschouwen en zorgen ervoor dat je al snel veel meer waarde gaat hechten aan je tuin, zelfs als de oogst tegenvalt.
Weet ook dat het normaal is dat je in de eerste jaren zwaar moet investeren in je bodem: de natuur werkt heel goed, maar neemt zijn tijd. Een belangrijke les die je best ook toepast in jouw tuin: neem je tijd, begin klein en wees voorbereid.
En zelfs dan
Een natuurlijke tuin geleidelijk opbouwen verloopt zoals in het leven: met ups en downs. In het begin gaat het steil omhoog, daarna is er vaak een dip en weerslag op het startende enthousiasme. En daarna gaat het stilletjes omhoog met hier en daar kleine klimmetjes en dalen. Maar de algemene richting is omhoog.
Om die eerste dip te overleven heb je veerkracht nodig. Want die dip die komt er zeker, daar kan je gif op innemen. Niet bij iedereen na het eerste jaar, maar er komt altijd een moeilijke periode aan. Een periode waarin je twijfelt over je manier van tuinieren, over oogst die tegenvalt, bodemopbouw die te traag gaat, slakken die maar blijven komen, woelmuizen die opduiken en je knollen en wortels opeten, duiven die je kolen kaalpikken. Het gebeurt bij iedereen!
Het hangt van jou af
Het verschil tussen diegene die erdoor geraken en degene die stoppen is veerkracht: heb je het geduld, de kracht en het vermogen om deze periode door te komen, af te wachten en ondanks tegenvallende resultaten toch door te bijten en bovenaan de heuvel uit te komen?
Het hangt helemaal van jou af.
Ber Creemers says
helemaal mee eens Frank, tuinieren is veel meer dan zaaien en oogsten, veel meer. Telkens ik in de tuin kom zie ik iets nieuws, iets dat ik niet ken en waarvan ik denk, tiens, wat zou dat zijn. Ook groenten die je niet geoogst hebt en waarvan je weet wat ze zijn kan je laten opkomen daar waar ze staan, ik herinner me enkele jaren geleden dat ik vroeg wat je met niet gezaaide kiemende schorseneren moest doen, het vervolg van bloeiende schorseneer het jaar daarvoor, je antwoordde laten staan en kijk wat er gebeurt, ik heb prachtige schorseneren gegeten, zelfs patatten die “vergeten” zijn komen massaal terug op, lekker laten staan, ze zijn evengoed als nieuwe poters planten. Ja, ik geniet, zelfs met dit koude weer komt er vanalles naar boven van vorig jaar, gewoon in bloei laten komen en zich laten uitzaaien, wonderlijk, prachtig gewoon. Ik volg jou al enkele jaren en dikwijls kom ik dezelfde teksten tegen maar toch steek ik er telkens weer iets van op. Bedank daarvoor.
Loes Meijer says
Ik ben dit jaar weer met een nieuwe moestuin begonnen, voor de 4 e maal. Ik moestuinier nu 10 jaar en ben bij 🐝 Frank in de online vervolgopleiding . Een moestuin waarin 4 jaar niet was gewerkt, werd licht gefreesd en verdeeld in 3 tuinen van 11 x 6 meter. Ik strooide lavagruis en bedekte mijn tuin met karton en bladeren. Nu boor ik steeds gaten in het karton om er een plant in te zetten en leg er dan een kraag van brandnetel en kleefkruid omheen. Dat groeit om de hele 3 tuinen. Het is megagaaf om te zien, dat ik gelukkig niet de tuin van mijn buurman heb, die zoveel gras heeft en de derde tuinder is niet aan tuinen toegekomen en daar staat het dicht en groen en vol van kweek en boterbloemen. Ik heb er echt veel vertrouwen in!
Marc Van De Sype says
Dag Frank,
Bedankt voor dit artikel, geweldig geformuleerd ! Het is inderdaad een wisselwerking waarbij ‘oogst’ zeer ruim moet geformuleerd worden en ervaring instinctief moet opgebouwd worden.
lode devos says
“Zeg me hoe je tuiniert en ik zeg je wie je bent”…
Zo terechte opgemerkt dat de aanpak en rol van de tuinier(ster) vééééél te weinig aan bod komt. Maar we worden al te zeer opgevoed in een logica van kontrole, alles naar onze hand zetten, focus op klassieke opbrengst in aantallen en kilo’s. De mens is gewoon dom door zichzelf centraal te stellen in de schepping. De mens is het meest waardevolle schepsel. Aai, aai, aai.
Met veel liefde en zoekend begrip kijken naar elke uiting van leven. Begrippen als on-kruid, on-gedierte uit onze opvoeding bannen (misschien alleen on-mens behouden? :-). Mijn groentetuin wordt al jaren zalig geterroriseerd door een hoop ondergronds leven als woelmuizen en -ratten. Ik heb alles geprobeerd, echt alles. Behalve gif uiteraard. Frank schreef er onlangs nog een goed artikel over. Voor mij zou de bodem geregeld verstoren (frezen) de enige oplossing zijn. Pracht voorstel, maar ik denk er niet aan!!! Laat die beestjes dan maar genieten van pastinaak, rode biet en andere wortelen. In het volle besef dat ik geen bioboer ben, niet moet leven van mijn tuin. En zo legt elk zijn parkoers af. Meningen, proberen, géén waarheden. En ook nu weer als einde: DIKKE dank je wel aan Frank en familie voor het toch maar telkens weer zalig verder doen. Volhouden!
Rita Bultinck says
Dag Frank, opnieuw een artikel dat met puurheid en waarheid weergeeft hoe het kan worden aangepakt. Elk artikel van jou is met eenvoudige verstaanbare woorden geschreven, een taal die iedereen begrijpt en nog weinig te vinden is in de bibliotheken en online.
Wij zijn nu al 6 jaar bezig op deze manier en kijken elke dag met bewondering naar alles wat de natuur ons brengt. Ook wij krijgen al eens ongenode gasten, die graag aan de onbespoten groenten eten, het leven is voor iedereen waardevol om te leven en er is nog altijd voldoende. Elk nieuw seizoen kijken we hoopvol naar wat gaat kiemen en groeien en wat gaat verdwijnen. Het is een gezonde en afwisselende hobby. Deze manier van tuinieren geeft zoveel meer dan fruit en groenten en kruiden. We blijven er fit en gezond door, we kunnen tegen een (wind)stootje, koude en warmte voelen we “aan den lijve”, we nemen tijd voor observatie en voor elkaar, we krijgen regelmatig bezoek van mensen die interesse tonen en vertellen graag hoe wij tewerk gaan, we leren nog elke dag bij en hopen nog lang hiermee door te kunnen gaan. Dankzij jou blog weten we dat we op de juiste weg zitten. Met heel veel dank voor het team Yggdrasil.
Johan Duyck says
Alweer een top artikel, Frank!
Veerkracht, o zo belangrijk.
Dank je wel!
Sandra says
Mooi artikel, zoals het is!
Vandaag met extra vitamine D weer lekker aan de slag. Dankbaar voor wat wordt gegeven en voor het delen van kennis!