[mashshare]

Stilaan neemt het echte winterwerk de overhand: zadenvoorraad nakijken, zaden bestellen en plannen maken. Zo ben ik momenteel bezig met het inplannen van onze bosrandtuin met de bedoeling hier fruit en meerjarigen te kweken in combinatie met éénjarigen en kruiden. Zo kan je naast fruit en noten, ook je gewone gekende groenten oogsten met de meerjarigen als aanvulling.

Want laten we eerlijk zijn: een salade die enkel bestaat uit linde- en beukenblad, paardenbloembladen, veldkers, zuring en hostascheuten haalt het niet van de slamengeling die ik momenteel eet: Chinese kool, postelein, veldsla, witloof, andijvie, radicchio, frill’s …

De combinatie van beide soorten tuin zou voor mij perfect zijn en is iets wat ik wil proberen te bereiken.

Sleep, creep, …

Tijdens het zoeken naar soorten meerjarige planten die ik kan gebruiken in dit stuk tuin, kwam ik in het boek ‘Paradise Lot‘ de volgende uitspraak tegen: een fenomeen wanneer het over vaste planten gaat, is blijkbaar ‘sleep, creep, leap, reap’. De vertaling is: slapen, kruipen, springen, oogsten.

De achterliggende uitleg is dat overblijvende planten tijd nodig hebben. Je plant ze, maar het eerste jaar is het alsof ze niets doen (slapen). Dat is natuurlijk niet waar, ze groeien vooral ondergronds. Maar het gevolg hiervan is dat je het eerste jaar niet veel evolutie ziet en zelfs het tweede jaar groeien de planten maar een klein beetje (kruipen). Het derde jaar is de plant goed gevestigd en goed ontwikkeld ondergronds en explodeert hij bovengronds (springen).

Er is dan ineens een harde groei en je ziet de plant groter worden. Het vierde jaar kan je dan volop beginnen oogsten, want de plant groeit overvloedig en moet dikwijls zelfs ingeperkt worden (oogsten).

Samen met deze plotse toename van de plantenmassa, merk je ook dat er iets gebeurt met het ecosysteem van je tuin. Er duiken ineens meer kikkers op, misschien een egel, mollen, meer vogels, eventueel een grotere roofvogel wanneer je landelijk woont. Het verschil merk je, het lijkt alsof je tuin vertrokken is.

Die vier jaar is blijkbaar niet toevallig.

Hoelang duurt het?

Wanneer ik de vraag krijg hoelang het duurt voordat je bodem is verzadigd, voordat slakken geen probleem meer zijn en wanneer je plagen en ziekten stilaan achterwege laat, dan antwoord ik altijd: ongeveer vier jaar.

Uit reacties van cursisten en mensen die langskomen, merken we heel dikwijls dat het zo’n 3 – 4 jaar duurt voordat ze een duidelijke verbetering merken en alles veel vlotter loopt.

Het kan goed te maken hebben met bovenstaand fenomeen: het duurt ongeveer vier jaar voor vaste planten, voor je randen, voor je kruiden, voor je bodem om de switch te maken. Na een 4-tal jaar groeien de randen dicht, is er voedsel voor je helpers, is je bodem voldoende hersteld …

Dit geldt natuurlijk niet voor alle tuinen, het is een gemiddelde. Maar wanneer je een doorsnee tuin hebt met een redelijke bodem, kan je verwachten dat na 3 à 4 jaar natuurlijk tuinieren je tuin een klik maakt en dat alles vlotter begint te gaan.

En bij jou?

Of sla ik hier de bal helemaal mis? Heb jij die ervaring ook, of merk jij iets helemaal anders in je tuin?

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!