Educatief
Een beetje geschiedenis
het begin
Om onze ideeën en de omzetting ervan in de praktijk door te geven aan een ruimere groep is een v.z.w. opgericht die instaat voor het educatieve luik. Voor deze activiteiten hebben we één van de stallen omgebouwd en ingericht als les- of vergaderlokaal.
In januari 1998 zijn we gestart met het organiseren van activiteiten rond alternatief leven zowel op materieel als geestelijk vlak. Bij de praktische kennis ging en gaat de aandacht naar het overbrengen van de grondidee: leven met respect voor het geheel nl. de andere mensen en de natuur. Onderwerpen die regelmatig aan bod kwamen zijn: ecologische voeding (met aandacht zowel voor milieu, gezondheid als 3de wereld), ecologisch tuinieren, permacultuur, kruiden.
In functie hiervan zijn op de binnenkoer enkele kleine tuinelementen als model aangelegd. Zo wordt de permacultuuridee ter plaatse uitgewerkt en aangeleerd. We wilden een voorbeeld geven hoe ook anderen dit in hun eigen tuin(tje) kunnen toepassen, zowel op grotere als op kleinere schaal.
Alles was erop gericht mensen te tonen en te leren voor zichzelf in te staan op diverse terreinen op een manier die duurzaam is.
We hebben ook kinderen in schoolverband een dag laten meeleven en -werken. Vele stadskinderen weten bijna niets meer over het leven op het platteland. Ze hebben geen idee meer van de kringlopen. We wilden kringlopen laten zien omdat die bewustwording essentieel is om het evenwicht in onze relatie met de natuur te herstellen. Een van die kringlopen is het organisch afval dat door de werking van de natuur omgezet wordt tot compost.
Op het terrein hebben we enkele levende bouwsels aangeplant met wilgen, essen en Spaanse aak.
In scholen hebben we projecten i.v.m. schooltuinen uitgewerkt vanuit permacultuurvisie.
Naast het louter materiële is het ook belangrijk aandacht te besteden aan het spirituele en het kunstzinnige. Spirituele natuurbeleving kan de band met de natuur veel hechter aanhalen en duidelijk maken hoe we van die natuur gebruik kunnen maken zonder die te overvragen. Door oude gebruiken, aangepast aan onze tijd, terug te beleven kijken we met andere ogen naar de wereld. We willen met beide voeten op de grond staan zonder het contact met het spirituele te verliezen.
Bij Yggdrasil wilden we interessante stappen naar een milieubewuster leven bijeenbrengen en informatie hierrond doorgeven aan alle geïnteresseerden .
Poëzie en natuur liggen dicht bij elkaar. Vandaar ook de poëzie telkens in de Sapstroom. We dachten er reeds eerder aan poëzie ook een zichtbare plaats te geven op Yggdrasil. De Lets-dag van Tienen was daar de ideale aanleiding voor. Op deze Lets-dag in mei organiseerden we bij Yggdrasil een bloemlezing in de tuin. Her en der werden bordjes geplaatst met gedichten of poëtische teksten i.v.m. natuur. Deze teksten zijn een uitnodiging om even stil te staan, een aangename en rustgevende verpozing. Daarom hebben we ze in de toekomst bestendigd.
De doorstart
In 2010 hadden wij onze activiteiten sterk teruggeschroefd. Enkel via een jaarcursus ‘voedsel kweken volgens de principes van permacultuur’ bleven we onze langvergaarde kennis doorgeven.
In augustus 2012 is onze zoon Frank in het project gestapt om het weer op te starten en verder uit te bouwen. De klemtoon kwam nu meer te liggen op het doorgeven van de opgedane kennis en het verder experimenteren. Hiervoor koos hij de naam ‘de natuurlijke moestuin’. Hij voegde aan het project een on-line gedeelte toe met een blog, een nieuwsbrief en een on-line cursus. Rondleidingen, winterlezingen en meerdere cursussen staan op het aanbod. In december 2016 gaf hij een boek uit ‘Zeven stappen naar een natuurlijke moestuin’.
De vzw ‘Sapstroom’ is erkend als vormingscentrum voor permacultuur.
Filosofie en praktische uitbouw
In de praktische uitbouw steunt het project op de ontwerpprincipes van permacultuur, een kind van Bill Mollison en David Holmgren.
Permacultuur of duurzame landbouw heeft zich ondertussen uitgebreid over alle levensdomeinen. Het is een ontwerpsysteem, gestoeld op een ecologische manier van voelen, denken en leven, kortom op een ecologische levensvisie. We proberen systemen te creëren die zelfonderhoudend en dus duurzaam zijn. Ontstaan in de jaren ’70 heeft permacultuur zich op vele plaatsen, overal ter wereld, verspreid.
Ook in Vlaanderen krijgt permacultuur steeds meer bekendheid. Vooral de beweging van transition towns geeft permacultuur een sterke groei.