Een project dat mij na aan het hart ligt is het Permacultuur Magazine. Het is ondertussen al een tijd geleden opgestart (in 2015) via een succesvolle crowdfunding, en we gaan ondertussen al bijna jaargang 3 in.
Het opzet is simpel: een drie-maandelijks magazine waarin permacultuur in al zijn facetten aan bod komt om zo dit onderwerp uit te leggen en bekend te maken aan een groter publiek. Want voor velen staat permacultuur gelijk aan tuinieren, of is het onduidelijk wat het juist inhoudt op sociaal en economisch vlak.
Diversiteit
Permacultuur is gegroeid uit landbouw en het is dus evident dat tuinieren en de natuur vaak prominent aanwezig zijn. Maar door andere onderwerpen aan te snijden zoals economie, huisvesting, ontwerpen, water, openbare ruimte … kom je als lezer in contact met allemaal zijsporen die een onderdeel vormen van wat permacultuur is.
En dat is belangrijk, want permacultuur op zich is een vage term en ook de uitleg die je vaak krijgt is niet echt heel verduidelijkend:
Permacultuur is een wetenschap voor het ontwerpen van de menselijke leefomgeving op een manier die ecologisch duurzaam en economisch stabiel is. Complexe ecosystemen in de natuur dienen hierbij als voorbeeld.
‘Wikipedia’
Hoe je dit in de praktijk moet zien en uitvoeren is niet evident, maar door voorbeelden, interviews, fotoreportages en artikels proberen we jou daarin te ondersteunen.
Want je kan gemakkelijk zeggen dat permacultuur een onwerpsysteem is waarbij je een handleiding hebt met een 15-tal principes. Maar hoe je aan de hand van die principes je tuin gaat aanleggen, hoe je best je huis ermee bouwt en op welke manier je met mensen moet omgaan haal je er niet zomaar uit 🙂 .
En dat zorgt ervoor dat velen permacultuur als wat zweverig en geiten-wollensokken afdoen, terwijl het wel degelijk een wetenschap is, waarbij je gebruikt maakt van technieken en kennis die vaak oud en bewezen is.
Verbreed je horizon
Bij Yggdrasil geven we kennis door over het kweken van voedsel op een natuurlijke manier, volgens de principes van permacultuur dus. Ik ‘verveel’ je zelden met een uitleg over permacultuur op mijn blog, omdat het dan direct heel theoretisch wordt, maar toch volgen wij deze principes zoveel mogelijk.
De principes kan je overal vinden, maar het is de omzetting naar de praktijk die vaak het probleem vormt. Door echter deze principes in je moestuin toe te passen, ga je vaak op een andere manier naar de dingen kijken. Je beseft terug het belang van zorg voor de bodem, je wint een deel onafhankelijkheid door zelf je eten – gedeeltelijk – te kweken en je hebt vaak overvloed in de zomer die je kan uitdelen. Dat zijn trouwens ineens de eerste 3 ethische principes van permacultuur: zorg voor de bodem, zorg voor jezelf en delen van de overvloed 😉 .
En van hieruit ga je een stapje verder: minder vlees eten misschien, anders was- en kuisproducten, een composttoilet, regenwater opvangen, zuiveren en gebruiken, meewerken in een soepcafé of repair-café … Er zijn zeer veel manieren om bewuster en duurzamer te leven. Zelf alles heruitvinden is niet gemakkelijk en vraagt veel tijd.
Permacultuur Magazine
Met het magazine bieden we antwoorden, voorbeelden en hopen we je te inspireren om zelf ook – kleine – stappen te zetten, om zelf het begin van de verandering te zijn. Want als we allemaal wachten op de anderen, dan gebeurt er niets. En dat er dringend iets moet veranderen is al wel duidelijk denk ik.
Als je al een abonnement op het magazine hebt, dan kan je vast beamen wat ik hierboven heb geschreven 🙂 . Heb je nog geen abonnement of heb je nog nooit van het Permacultuur Magazine gehoord, dan kan je hier terecht voor meer informatie en/of een abonnement: permacultuur-magazine.eu.
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!
Beste Frank, Ik ben blij dat ik voor het grootste deel de principes die jullie gebruiken voor het tuinieren over heb genomen en zeer dankbaar daarvoor. Helaas heb ik het idee dat wanneer je volledig op Permacultuur over wilt gaan je minstens een ton op de bank moet hebben staan minimaal eèn hectare grond moet hebben en al de oude bomen moet gaan verplaatsen zelf een huis bouwt en ga zo maar door. Nu weet ik wel dat er klein begonnen kan worden maar toch. Ik zelf vind dat Permacultuur Nederland zeer weinig te bieden heeft voor de mensen die nu juist maar voor een deel mee zou kunnen gaan met Permacultuur.
Ik denk dat je permacultuur perfect kan toepassen op elke situatie en bij elke omstandigheden in je leven.
Ik probeer het toe te passen in de tuin en op sociaal vlak doe ik mijn best. Er zijn sommige dingen die ik nooit zou doen (zoals met het vliegtuig op vakantie gaan) maar je kan nooit alles perfect doen. Ik rij soms ook te veel met de auto, koop misschien te veel dingen die ik niet echt nodig heb en ga zo maar door.
Ik ben altijd van de overtuiging dat je moet proberen om voor 80% juist te doen, en bij die laatste 20% je niet te veel zorgen te maken. Perfectie zorgt voor veel stress en faalangst 🙂 .
Je kan volgens mij met kleine ingrepen al heel veel doen om je leven in een andere richting te sturen: ga bewust met energie om, neem een douche in plaats van bad, koop lokaal, probeer een tuintje te houden, was met ecologische middelen, koop zo weinig mogelijk plastic, gooi zo weinig mogelijk weg maar breng het naar een kringloopcentrum of weggeefwinkel, …
Ik denk dat je voor voorbeelden van permacultuur niet altijd moet kijken grote projecten en mensen die proberen zelfvoorzienend te zijn op hun eigen stukje grond. Permacultuur is zoveel meer: repair-cafés, soepcafés, volkstuinen, bewust omgaan met mensen, alternatieve munten, vrijwilligerswerk, lokaal kopen … Het gaat niet enkel over die hectare grond om je eigen groenten te kweken. Het is een manier om in het leven te staan 🙂 .
Ik verzeker je dat ik geen ton op de bank heb staan, maar dat ik toch probeer om permacultuur zoveel mogelijk in mijn leven te integreren. Dat lukt niet overal, maar het is een ‘work in progress’. Een levensmissie zeg maar 🙂 .
En als je klein begint en je blijft klein verder doen, dan is dat ook goed. Je moet jezelf er ook goed bij voelen, het moet werken voor u. Als het veel stress meebrengt om op een bepaalde manier te leven, dan hou je dat niet vol en zou ik het ook niet doen.
Ik weet ook niet van mezelf of ik zo’n ‘voorbeeldige’ permanaut ben. Er zijn ongetwijfeld dingen die ik doe die niet echt bij permacultuur passen. Maar je bent niet alleen in de wereld. Ik heb een vrouw en drie kinderen die uit een totaal andere wereld komen en zich al sterk hebben moeten aanpassen. Net zoals ik mij ook een beetje ( 🙂 ) heb aangepast aan hun.
Conclusie: de perfecte permanaut bestaat niet, permacultuur is een proces, een evolutie. Sommigen gaan traag maar geraken ver, sommigen starten heel hard en stoppen nog veel sneller. Er is geen foute of juiste manier om aan permacultuur te doen. Lees en leer de principes, en dan vooral de ethische en probeer te doen wat jij denkt dat past. En dan ben je volgens mij al heel goed op weg en niet met een deel van permacultuur bezig, maar gewoon met permacultuur 🙂 !
Alvast bedankt voor je reactie en veel succes in je leven!
(Een beetje een langer antwoord dan gepland maar het moest van mijn hart 🙂 )
En wat je vooral kunt doen is, als je dat nog niet deed, als de bliksem abonneren op het fantastische tijdschrift. Ik heb een hoop boeken over permacultuur in verschillende talen maar ik lees het allemaal nergens zo glashelder als in het tijdschrift. Echt fantastisch werk. En ik ben zeer weigerachtig op het gebruik van “fantastisch”. (je reactie hierboven, best Frank, is dat trouwens ook.
Beste Frank,
wat schrijf je een prachtig antwoord op de reactie van Simone. Ik ben het helmaal met je eens.
Ik heb een kleine tuin bij ons nieuwe huis. Volgens de adviezen uit jouw nieuwsbrieven en boek ben ik hierin gaan tuinieren. De onvruchtbare dooie grond is met karton, compost, vulkaangruis mulch en verder vooral veel geduld na een jaar heel vruchtbaar en zit vol met leven. Deze zomer al konden we van nog geen 100 vierkante meter heel wat plukken snijden en verzamelen.
Het lastigste probleem was nog om mijn actieve lieve wederhelft ervan te weerhouden om het geheel eens lekker door te spitten ????.
Ik ga mij zeker ook abonneren op het Permacultuur magazine!
Heel hartelijk dank voor je vele hedere uitleg en adviezen.
Met groeizame groet,
Liesbeth