Er is een enorm aanbod aan planten te verkrijgen, tegenwoordig nog veel meer door alle zadenruilbeursen die her en der georganiseerd worden. Ook door de jacht op steeds specialere soorten groenten en informatie over planten van over de hele wereld is het bijna onmogelijk om te kiezen welke soorten u in de tuin gaat zetten.

Elke plant heeft wel een belangrijk voordeel, elke plant kan wel een extra dimensie toevoegen aan uw tuin.

Hieronder staan enkele planten opgesomd, met uitleg, die wij in onze tuin hebben staan en belangrijk vinden. Uiteraard zijn er vele andere planten belangrijk en zijn dit zeker niet de voornaamste. Maar het zijn toch soorten die ik niet kan wegdenken uit onze tuin, waarmee ik u zeker niet wil beïnvloeden bij uw keuze ;-).

Dropplant, Agastache foeniculum

Dropplant, ook anijsplant of anijshyssop genoemd, is een doorlevende, stevige, rechtopgroeiende plant met getande, groenpaarse blaadjes. Ze wordt tot 1 meter hoog en sterft in de winter bovengronds af. Ze bloeit met paarsblauwe bloemaren. Het is een mooie plant die ook in siertuinen wordt aangeplant.

Ze staat graag zonnig maar wil ook wel wat vocht, de bodem moet wel goed doorlatend zijn. Ze doet het ook heel goed in pot en ze is goed winterhard. De laatste strenge winter heeft ze glansrijk doorstaan zonder enige extra zorg, zowel in volle grond als in pot. In de winter komen pimpelmezen en goudvinken zaadjes pikken uit de verdroogde silhouetten.

Dropplant zaait zich ook heel gemakkelijk uit zodat er zich snel een bosje van dropplanten vormt. De bloeiende plant trekt veel bijen en vlinders aan. De blaadjes smaken zoet en enigszins anijsachtig en zijn goed te gebruiken voor thee. De bladeren hebben de beste kwaliteit voor de plant gaat bloeien.

Bij de indianen uit Noord-Amerika, vanwaar de plant afkomstig is, is het een veel gebruikt kruid bij klachten van de luchtwegen. Je kan de blaadjes ook gebruiken in een verfrissende salade.

Vijgenboom, Ficus carica

Als je over een goed beschutte standplaats beschikt, d.w.z. uit de noord-oostenwind, dan kan je gemakkelijk een vijgenboom kweken. Hij houdt van goed doorlaatbare, mineraalrijke grond. Stenen in de grond doen hem goed.

Om eetbare vijgen te hebben is er vooral een zachte winter nodig. Dan kan de vijgenboom reeds zeer vroeg beginnen met de vijgen te vormen en reeds voor de bladeren verschijnen, zie je de kleine aanzetten van de vijgen aan de takken hangen. Als de winter te hard is, begint de vruchtzetting te laat en geraken de vijgen niet meer rijp voor het koud wordt.

De laatste jaren ging dat heel goed voor de vijgen en ze leverden dan ook een heel ruime oogst. Is de winter echter heel koud dan zijn meeste vijgenbomen afgevroren en geven ze aanvankelijk geen teken van leven meer. Na de winter zien we dat de wortels van de boom niet geraakt zijn en de meeste vijgenbomen zijn in het begin van de lente alweer volop aan het groeien, hetzij vanuit nieuwe grondscheuten, vanuit eenjarige scheuten of zelfs hogerop vanuit oudere takken.

Dus, toch de moeite waard om een vijgenboom te planten. Hij levert niet alleen een overvloed aan lekkere vruchten maar het is ook een decoratieve plant met een prachtig blad. Een vijgenplant laat zich ook heel gemakkelijk stekken. Na 1 jaar heb je een jonge plant.

Goudsbloem, Calendula

De Goudsbloem is een aangename verschijning in de tuin: prachtige oranje of gele bloemen die het beeld van de zon oproepen. Het is een éénjarige plant die zichzelf spontaan uitzaait: geen teeltproblemen dus.

De bloemblaadjes zijn eetbaar en te gebruiken in sla, soep, thee. Vroeger werden ze ook als kleurstof voor voedingswaren gebruikt. Bovendien is het een medicinale plant die ontsmettend en helend werkt.

Ze houdt van de zon en op een beschutte standplaats kan ze tot laat in de herfst nog bloeien. In de lente komt ze spontaan op van zodra de bodem voldoende opgewarmd is.

Kamperfoelie, Lonicera

Er zijn zo’n 180 Lonicera soorten bekend. Ik heb het hier over de boskamperfoelie, Lonicera periclemenum, ook wilde kamperfoelie genoemd. Samen met de Tuinkamperfoelie, Lonicera caprifolium, is dit de sterkst geurende soort.

Het is een klimplant die zich rond elk obstakel windt. Ze wordt overdag bezocht door bijen en hommels, ‘ s avonds door nachtvlinders waaronder de pijlstaartvlinder. Dit is een voorbeeld van samenwerking en op elkaar aangewezen zijn. De pijlstaartvlinder heeft de kamperfoelie nodig als waardplant, anderzijds heeft de kamperfoelie de pijlstaartvlinder nodig voor bevruchting. Daarom geurt de kamperfoelie ook het sterkst ‘s avonds.

De kamperfoelie is een zinnebeeld van de onvergankelijke liefdesband net zoals de kamperfoelie haar steun omhelst en niet meer loslaat. Zo is er een ballade in het oud Frans over Tristan en Isolde, zijn geliefde, die elkaar minden zoals de kamperfoelie de hazelaar.

De kamperfoelie is ook een Bachbloesem en staat voor wie in het verleden blijft hangen.

Van nature groeit de kamperfoelie in bossen, holle wegen, in halfschaduw tot schaduw. Hij heeft daarom graag zijn voeten in vochtige schaduw maar groeit naar de zon. Hij is zeer winterhard en kan tot 6 m ver klimmen of over de grond kruipen. Voor jonge boompjes is hij gevaarlijk omdat hij zijn wurggreep niet meer lost en de boom geen kans geeft om verder uit te groeien. In oudere bomen is hij eerder decoratief.

Het is een aangename plant omwille van zijn geur, trekt heel wat insecten aan, levert nestplaats voor vogels en is heel geschikt om minder mooie hoekjes te verbergen. Zowel blad, bloem als schors worden medicinaal gebruikt.

Van alle Lonicerasooten zijn de bessen giftig. Uitzondering hierop vormt de honingbes, een lonicera die een struik vormt tot 1 m hoog, geen klimplant dus, en vroeg in het seizoen een eetbare bes levert.

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!