Bij Yggdrasil gebruiken we ondertussen al vele jaren lava in verschillende vormen om onze grond terug te voorzien van de broodnodige mineralen. Regelmatig stellen mensen vragen hierover, de oorsprong, het waarom, waarom het niet bekend is, of het allemaal wel klopt. Reeds meer dan 100 jaar geleden was lava ook al een bekend product en waren mineraaltekorten een opkomend probleem. Professor Zimmerman heeft hierover een boek geschreven waarin hij eigen onderzoeken maar ook die van vele collega’s bundelt en waardoor je een beter overzicht krijgt van wat lavameel in die tijd betekende, welke waarden men eraan hechtte en wat het nu voor jou kan betekenen.

Onthoud wel dat de inhoud meer dan 80 jaar oud is en onze kennis over bodemmineralen en de werking hiervan sterk vooruit gegaan is. Toch mag je niet alles weglachen en staat er veel in waar we lessen uit kunnen trekken.

Willen wij de mensheid en het plantendom gezond houden, dan moeten wij bij de bodem beginnen en niet met symptoombestrijding bezig blijven.

— Dr. Charles Northens

Reeds in  1936 stelde een rapport van de Amerikaanse senaat dat er sprake was van een gebrek aan mineralen in de grond van Amerikaanse weilanden en boerderijen. In 1992 werd vastgesteld dat wereldwijd de gemiddelde akkers 75% minder mineralen bevatten dan grond die niet eerder voor landbouw is bewerkt.  Dit gebrek is vervolgens ook terug te vinden in de voedingsmiddelen die van deze grond afkomstig zijn.

Dit gebrek aan mineralen heeft alles te maken met de manier van bemesten.

Een beetje geschiedenis

Prof. W. Zimmerman schrijft in 1940:

‘In de wilde, zonnige, hoge dalen van Wallis vloeit ‘heilig water’. Hoog in de gletsjer ontstaan en vele uren verder vloeien zij over steile afgronden en door diepe dalen naar de steile akkers van de bergboeren. Ontsprongen in de rotsen, door kanalen en stromen geleid zijn deze koengebouwde levensaders, dag en nacht vloeit dit frisse water onvermoeibaar naar het dal.

Groenachtig troebel is deze gletsjermelk. Niet alleen kostbaar vocht brengt zij de dorstige aarde, deze zonovergoten boerderijen en tuinen. Regen en ijs breken de rotsen en de reuzenschaaf van de gletsjer schuurt ze tot fijn zand en slib. Oergesteentemeel draagt het groene water en verspreidt zich over de weiden en akkers van de zorgzame mensen die ze liefhebben en verzorgen.

Dit gesteentemeel is de enige bemesting die vele van deze geïrrigeerde akkers sinds vele honderden jaren kregen en zonder verarming geeft de aarde jaar op jaar de rijk gevulde tuinvruchten, de beste kruiden, gras, bloemen, en rogge tot op een hoogte van 2000 m.’

‘ Egypte verheugde zich vroeger op de zomerse overstromingen van de Nijl. De blauwe Nijl en de Atbara brachten uit de wilde Abessiniense bergen grote hoeveelheden verweerd gesteentemeel in de vorm van zware slib. Langzaam vloeide het water over de oevers, bleef wekenlang rustig staan en vloeide geleidelijk weer weg. Zo bedekte een dunne sliblaag de velden. Het was een natuurlijke bemesting, die duizenden jaren heeft geduurd. Vandaag verhindert de Assyan-stuwdam het overstromen van de Nijldelta.

Ook de Babyloniërs en de Assyriërs, de Inca’s hadden grote opvangbekkens en daarmee gebruik van gesteentemeel. ‘

Oersgesteentemeel – lava – rotsmeel

Prof. W. Zimmerman schrijft:

‘Alle gronden zijn oorspronkelijk uit steen ontstaan. Toch levert niet elke steen vruchtbare grond. Het komt erg op gehalte en samenstelling aan, de eigenlijke moeder van vruchtbare gronden is het oergesteente magma, dus steen van vulkanische oorsprong. Deze bevat alle voor de plantengroei benodigde mineralen, sporenelementen en voedingsstoffen in de juiste balans.’

‘ Alle cultuurgrond is ooit ontstaan uit het magma der aarde. Magma, lava bevatten alle levensbelangrijke elementen. Daarom kan het de bodem alles geven wat deze tekort komt. Toch is een stof erg belangrijk voor gezonde en krachtig gedijende planten, dieren en mensen: de kiezel (silicium). Zijn frisse spankracht ontbreekt in vele, verarmde bodems waarop gewassen steeds door meer ziekten geplaagd worden.

Het is bewezen dat juist de harde, zuivere kiezelstof planten en mensen weerbaar maakt tegen allerlei aanvallen. Het bouwt in de planten en hun bladeren vaste bescherming in, de totale bloei geeft meer kracht en taaiheid, de sappen zijn zuiver en gezond, dringen niet naar buiten en bieden parasieten geen voeding. Zoals het gezonde lijf ziektekiemen afweert, zo verhongeren de parasieten bij een gezonde plant. Kiezelstof voert men aan de bodem en aan de planten (en daarmee de mensen en dieren) door het geven van lava.’

‘Lava op akkers en tuinen geeft geen schadelijke bijwerkingen. Het biedt de planten fijne mineraalstoffen aan. Het dringt zich niet op. De haarwortels nemen datgene wat ze nodig hebben en voeden hiermee de plant. Zij vinden alle belangrijke sporenelementen en maken een natuurlijke keus. Wat niet gelijk gebruikt kan worden, stoort de verdere groei niet, het blijft als reserve voorraad liggen en wacht tot een wortel het zich toeëigent. Vervluchtigen kan dit materiaal niet, ook door uitspoeling gaan ze niet verloren. In eigen tempo halen de wortels het nodige, net zoals wilde planten dat doen, worden tot hogere prestatie aangezet en bouwen het plantenlijf krachtig en gezond op. Grovere of fijngemalen lava verandert niets aan de waardevolle samenstelling, het verlicht echter voor de plant de tijd om het te kunnen ontsluiten. Het malen verkort de tijd van natuurlijke afbraak en geeft sneller effect van deze oerstof. Wij handelen hiermee niet tegen de natuur en haar grondwetten doch ondersteunen haar daadwerkelijk.’

Van stenen tot voedsel

Gordon Krebs, Plantenarbeid

‘De plant straalt door zijn wortels zuren uit, die gesteente oplossen. Dat veroorzaakt het bovengrondse uitademen. Van het opgeloste neemt zij op, overeenkomstig het bovengrondse uitademen. Het opgenomene wordt nu verwerkt en in de oorsprong ingebouwd.

Afgescheiden worden hoofdzakelijk citroenzuren en zout-salpeter en fluorzuren. De constante werking van het milde citroenzuur maakt fosfaten vrij. De zgn. zoutzuren — preciezer: chloorzuren — lossen ook koolzure kalk op, als ze op de plaats van de vluchtige koolzuur komen. Hierdoor komt het koolzuur vrij, stijgt door de aarde en wordt door de onderzijde van de bladeren opgevangen. Dan wordt zij in de plant tot suiker en vezels verwerkt.

Fluorzuur is zo sterk, dat men glas hiermee kan etsen. Het is onderzocht dat planten fluorzuur uitscheiden. Logisch dat ze daarmee granieten en quarts oplossen. Fluor zit ook in graniet maar meer in silicium, waarbij door de oplossing uit kiezelaarde zuurstof vrijkomt.  Elke plantengeneratie zet het begonnen werk van humusvorming voort. Elke generatie eet zich verder in de rots. Men heeft in de rotsen op meer dan 1 m diepte fossiele plantenresten gevonden. Als een wortel zijn zuren afgeeft, dan lossen deze fijne gesteenten op, die dan opgenomen worden. Onmerkbaar langzaam werkt de plant zich op deze manier de rots in. Wie heeft het niet bij onkruidwieden in de tuin gezien, hoe wortels zich aan de steentjes vastklampen.’

‘De stenen zijn de oerstof , waaruit in de loop der jaren, weer maagdelijke grond gemaakt kan worden.

Vaak ziet men dat wortels met stenen zeer verbonden zijn, zij omklemmen ze en lossen ze langzaam op. De zwakke plant is sterker dan de steen, zijn maakt van stenen brood. ‘

Utermolen (1893) die toen reeds lava gebruikte schrijft o.a.:

‘Met lava natuurlijk gevoede bomen, struiken en bloemen gaven bloei met een rijke, krachtige geur en waren zo rijk aan nectar, dat de bijenkorven altijd overvol met honing waren. Wij hebben ook in al die jaren nooit enige ziekte onder de bijen gehad.’

Al deze teksten komen uit een boek van Prof. W Zimmerman dat in 1940 gepubliceerd is en nu op internet opnieuw beschikbaar is. ‘Stenen geven brood. Betekenis en werking van oergesteentemeel.’