We proberen op Yggdrasil vooral mensen aan te zetten om in hun eigen achtertuin hun eigen groenten te kweken. Het zou al een heel groot verschil maken voor onze ecologische voetdruk als iedereen in zijn tuin een gedeelte van zijn eigen voedsel zou kweken. Onze manier van werken is enkel in het begin intensief, na verloop van tijd is het werk dat erin gaat relatief weinig in verhouding met de opbrengst.
Toch krijgen wij ook mensen over de vloer die het groter zien, en voedsel willen kweken op grote schaal. De vraag die dan dikwijls volgt is of onze manier van werken wel toepasbaar is op grote schaal. Mijn antwoord is dan ja en nee :).
Natuurlijk tuinieren volgens principes, niet volgens methodes
Het is belangrijk om te onthouden dat natuurlijk tuinieren in de eerste plaats gaat over een ontwerp, over een structuur die je opzet waardoor je de natuur veel minder gaat tegenwerken. Je gaat efficiënter werken, duurzamer, en je gaat een ecosysteem opbouwen in plaats van het af te breken.
Maar de grootte waarop dit gebeurd is ongelimiteerd. Wij hebben onze methodes en manier van werken verfijnd en geoptimaliseerd voor een kleine oppervlakte. Hier werken onze technieken het beste. Maar voor een groter stuk grond kan je perfect natuurlijk werken, maar daarom niet noodzakelijk op onze manier.
Je kan dus perfect op een natuurlijke manier op grote stukken grond gaan werken, maar niet op onze manier. Die is ontworpen voor kleine tuinen.
Maar wat ik mij daarbij ook altijd afvraag, is of het wel grootschalig moet zijn? Steeds meer wetenschappers en onderzoekers geraken het erover eens dat we eigenlijk al meer dan genoeg voedsel produceren om de voorspelde bevolkingsaangroei tegen 2050 te voeden. En het speciale daaraan is dat het grootste gedeelte geproduceerd wordt door kleine boeren die gemiddeld maar 2 ha hebben om te bewerken, dikwijls nog grond van lagere kwaliteit!
De toekomst ligt dus echt niet in schaalvergroting, grotere velden, grotere tractors en GMO’s. De toekomst ligt bij de kleine boer, die op enkele hectaren zijn kost verdient, die juist door die kleine schaal, zijn stuk grond heel intensief kan bewerken en zo veel grotere opbrengsten behaalt. En het zijn trouwens ook deze boeren die veel dichter bij natuurlijk tuinieren staan, die holistisch werken, die het grotere geheel zien.
Een uitgebreid rapport van de VN hierover verscheen vorig jaar: Wake Up before it’s to late!
TED-Talk van Tittonell
Iemand die daar net zo over denkt is Pablo Tittonell. Hij werkt in Wageningen, en heeft onlangs een TED-talk gehouden over dit onderwerp!
http://youtu.be/iKtrwdsvIko
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!
Heel interessant TED filmke. Ik pleit ook voor meer en kleinschaligere boerderijen die niet aan mono culturen doen. Verhoog de notenproductie door bomen aan te planten die als bonus nog eens CO2 uit de lucht halen.
Alleen, wie durft zich hierin engageren? Boeren durven amper van strategie veranderen, uit schrik dat ze financiën mislopen. Misschien krijgen ze plots geen bepaalde subsidies meer en noem maar op.
Dat is dikwijls het probleem bij pioniers.
Ze werken zich kapot voor hun overtuiging, pakken risico’s maar kunnen meestal niet meer genieten van de periode dat hun ‘alternatieve’ manier van werken mainstream en leefbaar wordt!
Ik ben fan van Sepp Holzer.
Deze Oostenrijkse boer past permacultuur toe sinds zijn kinderjaren.
Wanneer hij de boerderij van zijn ouders overnam wilde hij op die manier gaan verder werken.
Alleen, dat is niet toegestaan en uiteraard geen subsidies en dergelijke.
Voor hem was het klaar, “ik hoef jullie ‘steun’ niet die mij uiteindelijk alleen maar een bodemloze put oplevert”.
Hij wordt dan ook ‘der Agrar rebell’ genoemd.
Nu zoveel jaren later is zijn ‘farm’ een groene oase tussen de verwoesting die achterbleef na de faillissementen van zijn collega’s die traditioneel bleven werken. Ook de subsidies hebben hun niet gered.
Zijn farm wordt vandaag bezocht door wetenschappers van over de hele wereld die dan verstomd staan van wat ze daar zien.
Immers volgens de traditionele landbouw is het niet mogelijk te verbouwen op die plaats, wat Sepp wel degelijk wel verbouwd.
Geen vergiften, geen kunstmest,… Wel samenwerken en denken met de natuur.
Holzer’s permacultuur, een praktijkgids voor moestuinen, boomgaarden en het boerenbedrijf
http://www.boek.be/boek/holzer-s-permacultuur
https://www.youtube.com/watch?v=v_InolSrjCk
https://www.youtube.com/watch?v=v_InolSrjCk
Ik volg graag de vernieuwing van Sepp Holzer, ik sta daar zeer positief tegenover, al heb er enige kritische toets bij. Een rondleiding op zijn bedrijf kost toch een aardige duit in het zakje (110 euro heb ik al opgevangen), daar houd hij een stevige portie zakgeld aan over. Never the less, een zeer mooie manier om te boeren.
Ik zou graag
http://www.wervel.be/
onder de aandacht brengen.
Wervel is een vzw die eerlijke landbouw wil ondersteunen. Zij onderschrijven Agro-ecologische landbouwprincipes waaronder ook Agroforestry.
Mijns inziens een “Partner in Crime” op Vlaamse Bodem.
Een TED filmpje om over na te denken!