Een tuin is een plek waar je veel kan leren. Over de werking van de natuur, hoe ingeniues dit allemaal in elkaar steekt. Hoe bijen functioneren, hoe een klein kiempje kan uitgroeien tot een boom van 30 meter hoog. Hoe een hoop takjes, mos en gras kan uitgroeien tot een perfect nestje voor een vogel. De lijst is werkelijk eindeloos: de tuin is een eeuwige school.
Maar niet alleen over de natuur leert je tuin je veel, ook over jezelf kan je veel leren in de tuin. Je persoonlijkheid komt automatisch naar boven in de tuin. Je kan jezelf misschien enkele jaren bedriegen door een bepaald systeem te volgen, maar je kan pas met echte passie en plezier tuinieren wanneer je op jouw manier tuiniert. En dan komt jouw karakter naar voren, je kan het gewoon aflezen aan de soorten die er staan, waar belang aan gehecht wordt, de vorm, de manier …
Maar dan moet je die stap durven zetten. Je moet durven springen, je moet durven om je goesting te doen in de tuin. Dan pas ontdek je echt plezier in tuinieren, dan pas kan je tuin een ontsnappingsplek worden, een plek waar je jezelf kan zijn en energie kan opdoen. En daar loopt het vaak fout.
