Zaterdagochtend op de vroegmarkt waar ik mijn groenten koop voor mijn winkel, heb ik een discussie gehad met een andere winkelier over de kwaliteit van zelf gekweekte groenten. Het ging natuurlijk weeral over de uiterlijke kenmerken: de grootte van de groenten. Er werd nogal denigrerend gedaan over de trotse tuinder met zijn zielige worteltjes, kleine knolselders en ajuinen ‘als knikkers zo groot’.
En ik moet toegeven: onze knolselders zijn ook niet even groot als deze die u in de winkel koopt, onze broccoli blijft kleiner en de prei is korter. Maar evengoed is onze andijvie dit jaar gigantisch geworden, hebben wij joekels van pastinaken uit de grond gegraven, hangen er kilo’s aardperen aan 1 aardpeerstruik en waren onze rode bieten van tijd ‘als voetballen zo groot’.
Maar hangt het eigenlijk enkel van de grootte af?
Positief
Onderweg naar huis heb ik hier verder over nagedacht – het moet voor beginnende tuinders soms toch enorm teleurstellend zijn dat hun komkommers niet mooi recht zijn, de sla geen 450 g weegt en dat de prei ipv polsdik maar duimdik is.
Ondertussen luisterde ik ook met een half oor naar het ochtendprogramma op Radio1, Bonus, waar Jean-Paul Van Bendegem te gast was. Hij had het over de nood aan optimisme, wat optimisme verandert in je leven en wat je er zelf aan kan doen.
En optimisme is heel belangrijk in je leven, maar zeker ook in de tuin!
Een belangrijke reden voor pessimisme was afgunst. Doordat we zien dat een ander iets groter, nieuwer, duurder, beter, blitser of hipper heeft, ontstaat er afgunst. En dit zorgt ervoor dat we pessimistisch zijn over onszelf. Een ander heeft het beter of kan iets beter.
Afgunst in de tuin
Dit gebeurt ook dikwijls in de tuin. Vergelijking van groenteopbrengsten, gewicht, kilo’s, smaak, … het is typisch voor tuinders. Maar het helpt niet!
U moet begrijpen dat het opstarten van een natuurlijke moestuin tijd vraagt. U gebruikt geen trucjes zoals spitten, u gebruikt geen machines, u forceert de grond en de plant niet. En daarom gaat het langzamer. Maar ik ben ervan overtuigd dat na jaren – want zo lang duurt het om onze uitgeputte gronden te herstellen – de kwaliteit en de smaak van de groenten oneindig beter is dan deze uit de winkel.
U moet niet verwachten dat u in het eerste jaar al een gigantische oogst zal hebben. Het kan, maar het kan ook anders uitdraaien. U moet immers wennen aan de manier van werken, uw bodem moet zich aanpassen, uw plaatselijk ‘ecosysteem’ is nog in volle ontwikkeling en u gaat hoogstwaarschijnlijk ook fouten maken :-).
We merken, we zijn al wel 16 jaar bezig, dat onze groenten stilaan groter worden. Niet dat het een streefdoel is, het is eigenlijk een welkom gevolg van het herstellen van de bodem en het bodemleven, van het opbouwen van een ecosysteem.
Maar wat ik ook heel belangrijk vind aan tuinieren is niet enkel de opbrengst. Het is het gevoel dat ik krijg wanneer ik bezig ben, de vreugde wanneer ik rondloop en hier en daar iets kan plukken en opeten. De verwondering wanneer ik overal vogels zie wegschieten, een torenvalk stil in de lucht zie hangen, klaar om toe te slaan.
Wees dus optimistisch over uw tuin, en vergelijk niet (teveel). Verorber uw kromme worteltjes, verslindt uw potlooddikke prei en eet uw krop sla van 340g op. En besef ondertussen dat uw groenten veel gezonder zijn en dat tuinieren o zo veel meer betekent dan enkel oogsten :-).
En wees optimistisch over de toekomst van je tuin!
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!
Dat laatste zinnetje zegt heel veel! “En besef ondertussen dat uw groenten veel gezonder zijn en dat tuinieren o zo veel meer betekent dan enkel oogsten .”
Zelfs als onze groenten kleiner zijn bevatten ze nog meer vitaminen en mineralen en zijn ze vrij van chemische rommel die ons alleen maar ziek maakt.
Helemaal juist!
Hier word ik blij van XD
GOED GESCHREVEN! Helemaal eens!
Dag Frank,
Ik heb er helemaal geen moeite mee dat mijn groenten kleiner zijn of minder zwaar, vers geplukt smaken zij toch zoveel beter.
In de zomer was ik op bezoek bij mijn schoonbroer, fruitteler en overtuigd spuiter.
Hij had toevallig een hoekje van de groente tuin van zijn vrouw goed bespoten om van het onkruid verlost te zijn, zijn vrouw heeft er nietsvermoedend 3 rijen
prei geplant en tot zijn grote verbazing is de prei daar gaan groeien en ja bijna polsdik geworden..
Voor de soep die dag heb ik evenwel bedankt.
Groeten.
Natuurlijk moet men proberen optimist te blijven – sinds 3 jaar huur ik een volktuintje langs de spoorweg in Evere – alles gebeurt op een natuurlijke wijze maar : alle knolgewassen worden doorvreten door insecten en sommige gewassen boven de grond ook gedeeltelijk opgevreten – ik maak gebruik van de lessen in je blog : paardenmest – bladerencompost – compost keukenafval – mulching met droge bladeren, smeerwortel, karton enz … ik gebruik zoveel mogelijk organisch afval in mijn tuin om na jaren een mooie humuslaag te verkrijgen – nog 2 jaar denk ik om de tuin op gebied van insecten in evenwicht te brengen en in afwachting laat ik ze vreten – dat is optimisme ! groeten – Eugène
Het verwondert me telkens weer bij de oogst van mijn groenten, dat er alles in zit wat er in moet zitten… Ook al beantwoorden ze niet aan de vorm, het normale gewicht of het uitzicht van de groenten die op grote schaal verbouwd zijn.
Van die kleine knolselder heb ik slechts weinig nodig om de seldersmaak te proeven in puree of soep… De duimdikke prei die ik versnij is zo sterk als de ajuin en doet mijn tranen vloeien… Dat heb ik niet met die waterige en polsdikke van de winkel.
Kortom: wat heb ik me vroeger druk gemaakt, omdat mijn groentjes ‘anders’ waren dan die in de winkel of zelfs bij een andere tuinder… Ik dacht dan dat ik het verkeerd aanpakte. Maar eigenlijk wist ik al langer dat ik goed bezig was. Alleen moest ik het resultaat niet afmeten aan andermans nood of behoefte. Als het voor mij goed was, dan was dat toch OK?!
Het heeft lang geduurd eer ik besefte, dat ‘mijn’ groenten voor mij waren zoals ze moesten zijn: perfect!
Is het erg, dat we ons in de war laten brengen door anderen? Neen: op die manier komen we ook te weten wat we niet willen of juist wel willen…
Is het erg, dat we de mening van anderen niet delen? Neen: op die manier worden onze gedachten getoetst en hertoetst om uiteindelijk te weten, dat onze mening voor ons zelf goed is of, dat we ze misschien moeten herzien of aanpassen aan onze nieuwe levensfase… Wie weet komen we op die manier zelfs op een pad, dat beter bij ons past.
Ook Hier merken we dat onze eigen prei en uitjes (die veel kleiner zijn) veel “straffer” zijn dan die joekels die je in de winkel kan kopen. Langs de andere kant lach ik altijd met de professionele groeten boer op de markt die zielig kleine rode bietjes en bloemkolen heeft, zeker bij de bloemkolen valt het verschil heel hard op, de eerste “Mechelse” bloemkolen in de winkel zijn een kleine hand groot en kosten stukken van mensen terwijl ik op dezelfde moment bloemkolen zo groot als voetballen oogst (zonder spuiten, en volle grond en open lucht).
En geef toe, er is niets zo leuk als gaan “winkelen” in je eigen tuin. Ik voel me telkens weer zoals een kind in de snoepwinkel. 🙂
Als je een totale som maakt, dan zijn jouw groenten veel goedkoper en gezonder dan de andere, ook al zijn ze groter.
Tel maar eens ff na. Kosten voor grondbewerking, bemesting, veel meer water geven, bespuiten met biociden ten opzichte van minimale grondbewerking, minimale bemesting, minder onkruidbestrijding, geen biociden….Wie is uiteindelijk winnaar?
vraagje:
Als ik het over de voedingswaarde heb van natuurlijk verbouwde groenten en fruit doen de meeste mensen (zoals je zelf zegt) nogal denigrerend. Met een BRIX-refractometer kan de voedingswaarde exact bepaald worden. Dat zou pas fijn zijn: zwartopwit kunnen bewijzen dat er meer in mijn kleine groentjes zit. Ik ben al een tijdje op zoek naar iemand die meer afweet over voedingswaarde meten met een BRIX-refractometer. Er is nogal wat te vinden op het internet maar ik hoor het liever van een ervaringsdeskundige. Ik wil het ook graag als meetinstrument gebruiken voor mijn eigen tuin.
misschien weet jij meer of ken je iemand
hier alvast een linkje
http://www.nutritionsecurity.org/PDF/Brix.pdf
De radijzen die ik zelf zet zijn dubbel zo groot als die van de winkel en met 10 keer zoveel smaak. Dus met omvang hou ik niet veel rekening.
Wat toch kleiner uitkomt heeft toch wel weer veel meer smaak.
Greetz Guy