[mashshare]

Hyssop is één van die zuiderse kruiden die houden van warmte, zon en een kalkrijke bodem. Je vindt ze verwilderd op oude, kalkrijke muren in de zon.

Oorspronkelijk komt hyssop uit het Middellandse Zeegebied maar groeit nu ook in Rusland en de Verenigde Staten. Hyssop komt van het Hebreeuws ‘azob’ dat ‘heilige plant’ betekent. Het was ook een heilige plant bij de Joden. Ze werd er in allerlei rituelen gebruikt als reiniging. Zo werden de deurstijlen met hyssoptakjes ingesmeerd met het bloed van het paaslam. Bij de eredienst werd er water gesprenkeld met hyssoptakjes ter reiniging.

In de katholieke kerk is daarvan het ‘Asperges me …’ overgebleven, maar het sprenkelen gebeurt niet meer met een hyssoptakje. Trouwens men vermoedt dat de hyssop waarvan sprake bij de Joden niet onze hyssop is maar een andere plant omdat hyssop daar niet van nature voorkomt.

Uitzicht

Hyssop is een winterharde groenblijvende halfheester die zo’n 60 cm hoog wordt. Ze heeft taaie, vierkante, verhoute stengels met smalle, donkergroene lancetvormige blaadjes. De blaadjes zijn puntig en staan kruisgewijze tegenover elkaar. Op beide bladkanten bevinden zich de olieklieren. Hyssop bloeit van juli tot oktober met paars-blauwe bloemen. Er bestaan ook vormen met witte en roze bloemen. De bloemen staan naar 1 kant gericht, nl. naar de zon in lange pseudo-aren.

Standplaats

Hyssop houdt van kalkhoudende grond op een zonnige standplaats. De vorm van de blaadjes laat zien dat de plant niet veel verdampt en dus graag op een droge standplaats groeit. Het is nodig hyssop elk jaar in april kort te snoeien, anders verhouten de stengels teveel en dan breken ze heel gemakkelijk af. Je kan hyssop scheuren om te vermeerderen maar als je de plant in zaad laat komen, zaait ze zich heel gemakkelijk uit als ze op een  geschikte plaats staat. Alle delen van de plant zijn aromatisch maar de jonge stengeltoppen hebben de meeste smaak en geur. Ook gedroogd blijft het  kruid geurig. Het beste moment om hyssop te oogsten is als de bloemknoppen verschijnen, dus net voor ze open zijn.

Spaarzaam gebruik

Blad en bloem zijn te gebruiken als smaakmakers, ze hebben een geur die een kruising is tussen salie en munt. Zoals meestal het geval is, is het kruid het sterkst als je het vers gebruikt. Het is raadzaam dit kruid spaarzaam te gebruiken omdat het erg sterk is. Een beetje in de sla of in kruidenmayonaise is voldoende. Ook de bloemetjes kunnen vers in de sla. Je kan hyssop eveneens toevoegen aan soepen en sauzen, maar niet laten meekoken. Hyssop is ook bruikbaar bij vruchtenbowls en vruchtencompote. Bij vleesgerechten volstaat het het vlees ermee in te wrijven.

Hyssop is ook een bestanddeel van likeuren zoals Grand Marnier, noten– en perziklikeuren. Door zijn sterke geur kan het ook in potpourri’s en wordt het vaak gebruikt in parfums. Vroeger werd hyssop gebruikt als strooikruid en toegevoegd aan wierook.

Hyssop is eveneens een medicinaal kruid.

Uitwendig kan je hyssop als kompres leggen bij verrekkingen en schrammen. Hippocrates schreef hyssop voor bij pleuritis en bronchitis.

Hyssop is antiseptisch en reinigend want urinedrijvend. Het lost slijm op in darmen en luchtwegen en is reeds lang een volksmiddel tegen allerlei borstkwalen zoals astma, chronische ontsteking van de luchtwegen. Het vergemakkelijkt het ophoesten van slijm. Bij heesheid kan je het gebruiken als gorgeldrank. Het kruid remt ook de zweetsecretie af maar minder dan salie. Er wordt aangeraden niet meer dan 2 tassen aftreksel of infuus per dag te gebruiken. Om maag-darmproblemen te vermijden wordt hyssop vaak gecombineerd met slijmhoudende drogerijen zoals heemst of kaasjeskruid.

De etherische olie kan samentrekkingen en krampen veroorzaken. Twee gram etherische olie kan een epileptische reactie uitlokken. Het is dus zeker
niet aan te raden om zelf te experimenteren met de etherische olie.

Het kruid zelf geeft geen problemen als je het spaarzaam gebruikt. In de tuin is hyssop ook nuttig om insecten aan te trekken, vooral bijen en vlinders. Het is een echte bijenplant. Vergeten we niet dat ook wilde bijen, al geven die geen honing, zeer nuttig zijn voor de bevruchting van o.a. voedselgewassen. Je kan er ook haagjes mee vormen die  prachtig bloeien. Zo werd het trouwens gebruikt in de middeleeuwse kruidentuinen.

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!