Met dit artikel begeef ik mij op glad ijs, dat is waarschijnlijk de reden dat ik het schrijven ervan al herhaaldelijk heb uitgesteld :-). Ik heb tot nu toe enkel recensies geschreven over boeken die ik min of meer interessant vond qua inhoud, al was ik niet altijd laaiend enthousiast. Maar uiteindelijk zijn er ook verschillende boeken die ik lees waar ik niet ver in geraak, gewoon omdat ze niet goed geschreven zijn of niets nieuws bieden.

Ik ga vandaag enkele hiervan kort bespreken en de reden geven waarom ik het geen goede boeken vind. De redenen zijn persoonlijk en hangen samen met mijn interesses en achtergrond. Voor vele mensen zijn de volgende 3 boeken heel leerzaam, enorm interessant en soms zelfs echte eye-openers. Bij mij dus niet ;-).

Laten we beginnen …

1. Farmers of Forty Centuries

Een boek dat in permacultuur middens wordt geroemd is het boek van F.H. King, Farmers for Forty Centuries. Het is een reisverhaal van King doorheen China, Korea en Japan aan het begin van de 20ste eeuw. Het leekmij op voorhand heel interessant om te lezen hoe deze boeren op een traditionele manier hun gronden 4000 jaar lang (!) vruchtbaar hebben gehouden zonder het gebruik van kunstmeststoffen.

En deze gronden worden dan heel dikwijls, door het langere groeiseizoen, veel intensiever gebruikt dan in onze streken. Een heel interessant onderwerp waar wel eens een boek over geschreven mag worden vind ik.

Ik heb het tweemaal geprobeerd, maar het is zo saai geschreven, het gaat zo traag vooruit, er staan zoveel opsommingen van cijfertjes in dat het voor mij een te groot gevecht was om het boek volledig uit te lezen. Ik ben na ongeveer een derde van het boek gestopt en misschien mis ik zo een geweldig 2de deel van het boek waar een schat aan informatie in staat.

Maar mijn tijd is rededlijk beperkt en ik ben niet van plan deze te besteden aan het lezen van boeken die mij tegensteken. Mijn lijstje met boeken die ik zeker nog wil lezen is daarvoor te lang :-).

Dus dit boek, Farmers for Forty Centuries, is volgens mij absoluut geen aanrader. Lees ergens een uitgebreide samenvatting en u bent voldoende op de hoogte. Ineens heeft u zich vele uren van droge literatuur bespaard!

2. Permaculture Design

Ik heb helemaal geen klassieke opleiding (een PDC) gekregen in permacultuur, maar heb goed naar mijn ouders geluisterd, veel gelezen en mijn eigen verstand gebruikt. Omdat er zo dikwijls wordt gesproken over dit boek, Permaculture Design, heb ik het uiteindelijk ook gelezen. Ik heb het volledig uitgelezen want het leest behoorlijk vlot, maar er staat nauwelijks iets vernieuwends in.

Het zijn de methodes die je overal leest, waardoor het boek voor mij geen extra waarde heeft. Als je echt als ontwerper aan de slag wilt gaan is het misschien wel handig om enkele tips en trucs te hebben maar ik vond het persoonlijk een overzicht en opsomming van dingen die je overal op het internet en in permacultuur boeken vindt. Wat op zich natuurlijk niet slecht is, want het maakt het voor een ontwerper misschien iets eenvoudiger.

Mijn idee over het boek toen ik het nog niet gelezen had was dat er veel informatie zou instaan over de praktische kant van het ontwerpen. Wat je moet doen met een beschaduwde hoek, hoe je door planten combinaties een stille ruimte kunt creëren in je tuin, …

Daarom was ik ook een beetje teleurgesteld toen bleek dat het louter en alleen over de observatiesmethodes ging, over de manieren van ontwerpen, over het tekenen van het plan, …

Uiteraard is dit belangrijk, maar als je dit maar éénmalig doet voor je eigen tuin, dan heb je dit boek volgens mij niet nodig. Lees dan een beetje op internet over het ontwerpproces en je kan beginnen. Het komt uiteindelijk altijd op het observeren neer.

Dus wederom voor mij een tegenvaller, al kan hij nuttig zijn voor mensen die met ontwerpen hun brood willen verdienen: Permaculture Design.

3. People and Permaculture

Nu wordt het ijs wel heel glad, want ik heb enkel nog mensen gehoord die (razend) enthousiast zijn over het boek en alles wat ermee samenhangt. Ik ben eigenlijk helemaal niet geïnteresseerd in het luik sociale permacultuur in de overtuiging dat wanneer je begint met tuinieren al de rest daar automatisch uit volgt.

Maar ik ken ondertussen verschillende mensen die een cursus hebben gevolgd bij Looby Macnamara en/of die het boek hebben gelezen, en mij dit aanraden. Een tijdje geleden heb ik dit boek (People and Permaculture) gekocht en ben ik begonnen met lezen.

Al gauw kwam alles in het boek mij heel bekend voor. Het is eigenlijk een boek over zelf-motivatie, over zelf-respect, hoe je moet omgaan met andere mensen, hoe je moet samenwerken. Daarover heb ik vroeger al verschillende boeken gelezen, die dikwijls beter waren geschreven. Dit boek is gewoon een zelf-motivatieboek met een permacultuur-sausje over. Uiteraard is dit mijn mening en zullen velen hier anders over denken :-).

Maar ik ben dus niet verder geraakt dan ongeveer de helft omdat ik nauwelijks nieuwe dingen tegenkwam, maar enkel de zelfde zaken die je in elk motivatie-boek leest. Uiteraard wat aangepast naar permacultuur.

Is het uw eerste boek over zelf-motivatie, zelf-ontdekking en omgaan met anderen, dan zou ik zeggen: People and Permaculture is een interessant boek, zeker lezen! Maar omdat dit voor mij het zoveelste is had ik iets van: ik ga mijn tijd in een ander boek steken.

En wat denkt u?

Ik ben er zeker van dat u over sommige boeken een andere mening heeft, ik ben dan ook heel nieuwsgierig om deze te horen! Houdt u vooral niet in, zolang we maar beleefd blijven hé ;-).

Uw mening is meer dan welkom in de reacties hieronder.

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!