Normaal probeer ik via mij blog elke week enkele tips te delen met u. Maar nu had ik graag de rollen eens omgedraaid. Ik merk namelijk uit de reacties dat er hier knappe koppen meelezen en nu wil het toeval dat ik met enkele vragen zit waar ik zo direct geen antwoord op vind.
Misschien kunt u mij helpen? Het zou mij verlossen van veel gepieker en slapeloze nachten en mijn gemoedsrust wat verbeteren :-).
Ik had oorspronkelijk 4 vragen waar ik mee rondliep, maar 1 daarvan heb ik min of meer zelf beantwoord terwijl ik aan het nadenken was over dit artikel. Dus er blijven er nog 3 over.
1. Gaatjes en bijen
Vorig jaar heb ik een nieuw bijenhotel geïnstalleerd op ‘Yggdrasil’ en dat was op 1 van de eerste warme dagen. Ik had al de basisstructuur vroeger uitgezet en ging het opvullen met houtblokken, karton, stenen, hooi, …
Om de activiteit van de solitaire bijen goed te kunnen zien had ik (eigenlijk mijn schoonvader :-)) een kastje gemaakt met een deurtje vol met proefbuisjes. Zo kan je goed zien wat er binnenin gebeurde.
Ik was nog maar nauwelijks bezig of er zaten al bijen in de proefbuisjes, tegen dat ik alle materiaal had verzameld en foto’s had getrokken, waren er al verschillende buisjes een stukje opgevuld en eentje was al opgevuld en afgesloten. Ik zweer het, die bak stond er misschien een uurtje of zo.
Ik heb mij sindsdien al dikwijls de vraag gesteld: Hoe vinden die beesten die gaatjes zo snel?
Dit jaar was het weer van dat. Wij hebben een blok hangen op onze binnenkoer en ineens is het moment daar. Op de eerste warme dagen komen er ineens 5 -6 -7 bijen afgestormd en ze beginnen naarstig te werken en vullen de gaatjes. Vanwaar komen die ineens en hoe weten die dat daar zo’n klein onnozel blokje hout hangt met gaatjes in die dan ook nog toevallig juist op hun maat zijn gemaakt?
Ik vind dat zo wonderbaarlijk, ik vind dat zo fascinerend dat ik doodgraag een antwoord zou willen hebben op mijn eerste vraag!
2. Van wie zijn die bulten?
Mollen zijn welkom in onze tuin en mogen hun gang gaan. Dat ze ferme bulten kunnen maken weet ik ondertussen dus ook, maar nu zit ik in mijn bosrandtuin in opbouw met 2 bulten die ik vorig jaar nog weg geschept had.
Vorige winter dacht ik dat het een overblijfsel was van een kleine composthoop en heb ik de aarde rondom verspreid vooraleer we afgedekt hebben met karton en stro. Heel het verdere jaar bleef de grond effen en was er niets te zien.
Deze winter echter is de grond op exact dezelfde plek terug omhoog gekomen. Allereerst leek het een kleine bult, maar algauw zijn het 2 bulten geworden en zijn ze echt wel behoorlijk groot. Mijn bedoeling is om ze dit jaar te laten liggen, en ik heb gezien dat er in onze zelfpluktuin ondertussen ook al zo’n uit de kluiten gewassen molshoop ligt.
Ik heb geen idee welk beest zo’n bergen maakt, maar waarschijnlijk weet u dat wel :-). Help mij dus uit het ongewisse en vertel mij welk dier er in deze bergen grond huist!
Enkele foto’s ter illustratie:
3. Kan je teveel compost toevoegen?
Een discussie die ik al verschillende keren heb moeten voeren met bezoekers en andere permanauten gaat over het toevoegen van compost. Of je wel aan permacultuur doet als je veel materiaal van buitenaf inbrengt is een andere discussie die ik hier niet wil voeren, maar er kwam gisteren een andere vraag over compost langs waar ik vroeger ook al mee bezig geweest ben.
Ik heb er toen tijdens enkele blogpost over bodemontledingen in de reacties niet erg diep op ingegaan, maar het heeft mij wel nog beziggehouden. U kent het ongetwijfeld wel, zo’n knagend gevoel ergens in de achterkant van uw hoofd. Iets waarvan u voor uzelf hebt uitgemaakt dat het niet zo is, maar waarvan u eigenlijk toch niet 100% zeker bent. Waardoor er soms toch wel wat twijfel binnensluipt …
Nu dook deze vraag dus terug op en dit leidde tot een interessante discussie op facebook, in de groep Praktische Permacultuur. Kun je teveel compost toevoegen aan de bodem? Er kan een teveel aan kalium ontstaan in de bodem waardoor u groeiproblemen krijgt.
Uit onze praktijkervaringen blijkt overduidelijk van niet, maar misschien zijn wij een uitzondering en heeft u totaal andere ervaringen hiermee, of een zeer uitgebreide kennis hierover.
Wat is de invloed van een teveel aan kalium in de bodem? En dan wil ik niet het antwoord uit de tuinboeken, maar het antwoord van u, uit uw eigen ervaring in uw eigen (volks)tuin!
Ik kijk uit naar uw antwoorden, het liefst massaal in de reacties hieronder. Bent u een beetje verlegen en niet zeker van uw stuk, alle antwoorden zijn ook via mail heel welkom!
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!
Dag Frank,
Die grote bulten dat is de sporthal van de mollen 😉 grapje!
Nee ik weet het niet maar wij noemen dat al jaren zo. We hebben er op verschillende plaatsen in de tuin en wij vonden dat wel een leuk idee.
Hoi Frank,
Dat van die bulten is raar, hè? Ik heb geen last van mollen, maar heb deze winter ook twee van deze grote bulten in de tuin ontdekt. Ik dacht eerlijk gezegd dat het mierenhopen waren, maar heb geen mier kunnen ontdekken. Het zijn compacte bulten, vrij massief. Een ervan heb ik geëgaliseerd omdat die op een plek zat waar braamstruiken groeiden die ik heb verwijderd en waar ik nu karton en stro op heb gedaan. De ander heb ik zo gelaten.
Ben ook benieuwd!
groetjes
Bij ons zijn ze echt wel groot, bijna een meter in doorsnee en ongeveer een 30 cm hoog. Ze liggen in een stuk waar niet echt iets moet komen dus ik ga ze laten liggen.
Bijen hebben een enorm groot communicatiesysteem. Zij vliegen vaak bepaalde route op bepaalde tijden afhankelijk hoe de zon staat. Ik denk dat solitaire bijen hetzelfde doen. Om zich voort te planten moeten ze toch met elkaar communiceren over geschikte voortplantingsplekjes. maar hoe precies weet ik niet. Ik ben alleen bekend met de huisbij. Ik ben benieuwd wie het weet!
Ik zag gisteren bij Dieren in Nesten dat bij een nieuwe bijenkorf, de bijen die de opening hebben gevonden daar blijven zitten en een deur verspreiden door met hun achterste te bewegen.
Mss is dat ook zo iets wat solitaire bijen onder elkaar doen?
Hallo frank , ik heb vroeger onze pa altijd horen zeggen dat die groote hopen de kinderkamer is van de mol , als ook een ander groote hoop die in elkaars buurt liggen de voorraadkamer van opgeslagen pieren en ander insecten zou zijn .
Ik vermoed ook dat het zoiets is, maar toen ik de hoop vorig jaar had opengeschept heb ik helemaal geen gangen of holtes gevonden.
Maar ik vind het wel een plausibele verklaring dus daar zal ik het voorlopig op houden 🙂
Solitaire bijen trekken zich, zover ik weet, niet zo heel veel van elkaar aan.
Ik weet er ook het fijne niet van maar uit mijn hoofd lijkt het mij mogelijk dat jou bijen zo snel erbij waren omdat jij voldoende drachtplanten dichtbij had staan en zij van daaruit opzoek zijn gegaan naar een goede nestruimte. Anderzijds denk ik dat het de essentie van een solitaire bij is om een nest te bouwen en daarvanuit een goed ontwikkeld (geur?)vermogen hebben om dat soort gaatjes op te zoeken. Een solitaire bij komt uit het nest, heeft een paring en gaat vervolgens aan de slag om eitjes te leggen en de nestjes in te richten tot zij uiteindelijk ‘op’ is en dood gaat. Het zou mij niks verbazen dat ook juist jou toevoeging van stro ed. de bijen heeft gelokt vorig jaar en dat de bijen die nu uitkomen als eerste opzoek gaan naar een nestgelegenheid vlakbij, nl. in dezelfde huisvesting. Ik zie nestzoekende hommels ook vaak op pas gespitte aarde afvliegen hier op de tuinvereniging. Dus ik vermoed dat het de geur is die ze trekt.
Het is wel een interessante vraag. Ik hoop in april een cursus solitaire bijen te kunnen volgen. Ik zal de vraag in mijn achterhoofd houden.
Beste frank
Ik denk dat ik een antwoord heb op u vraag omtrent de molshopen:
Mollen graven achter hun prooi, regenwormen en andere bodemdiertjes aan. Aan het begin van de winter vluchten de wormen voor de kou, dieper de grond in en de mol graaft er achteraan. Dieper graven van nieuwe gangen levert grond op die ze kwijt moeten en deze verschijnen dan aan het oppervlak.
Een andere piste is dat de mol een kraamkamer aan het uitgraven is om hun jongen in te werpen
mvg Philippe
Dag Philippe,
uit de andere en uw reacties komt duidelijk een bouwsel van een mol naar voren, dus ik vermoed dat dit wel de verklaring zal zijn. Het is wel een indrukwekkende bouwsel voor zo’n beestje, dus ga ik het zeker laten liggen :-).
Bedankt voor je reactie!
Hoi Frank,
Ik heb heeeeeel veeeeeel mollen in de tuin, dus ook veel normale molshopen en ook ieder jaar enkele gigagrote hopen. Dus ook veel wormen 🙂 .In mijn vorige tuin had ik er ook ieder jaar en de buurman, een fruitboer, zei ieder jaar steevast dat ik die “moederhopen” door middel van molsklemmen moest zien kwijt te raken zodat de nieuwe mollen niet naar zijn erf zouden trekken. Deed ik dus lekker niet 😉
Goed (niet) gedaan! 😉
volgens mij zijn het geen mollen maar woelratten, die aten bij ons trouwens ooit de wortels van de appel- en perenboompjes tot een speer. Onder wat compost en mulch dat we er steeds rond hadden liggen was het namelijk lekker warm en zat er veel eten… nu zijn onze nieuwe fruitbomen in een metalen ‘mandje’ geplant…
Straks gaan we aardappelen planten, maar gezien we een dikke compostlaag hebben aangebracht stellen we ons de vraag hoe het in zijn werk gaat om ze later op te hogen?
vr.gr
Wij leggen na het planten een hoopje compost erbovenop, dan zijn ze een beetje aangeaard. Verder aanaarden doen wij niet, dat is eigenlijk niet nodig. Als jet het echt wilt, dan kan je gewoon compost gebruiken om de bult te vergroten.
Hey Frank,
Ik heb ook een schapen wei, en er zijn daar zeker 1000 molshopen, op 1 hektaar,
Het is het bewijs dat er eten is voor de mollen, en natuurlijk ook dat het bio is, er rond is wel 2O hektaar maijes land waar je geen enkele hoop ziet, dus is die grond biologisch zo dood als een pier, terwijl die grond toch veel zachter is om in te woelen. Ik slijp die nog plat, terwijl ik er compost op laat vallen. Maar eigenlijk die molshopen maken een ongelijk vlak van je land, en dat heeft zeker ook een functie, want de planten later op de hopen hebben toch een andere leefomgeving dan diegenen ernaast en heeft zeker een bepaalde functie in het functioneren van je tuin, bv. ook bij zware regenval, enzovoort.
Een mol heeft inderdaad verschillende nuttige functies in de tuin! Bij ons ga je zeker nooit mollenklemmen zien 🙂
of het zijn woelratten?
Beste Frank,
Ik wil me even wagen aan een uitleg over de wilde bijen en de bijenhotels.
Eigenlijk werd het antwoord al grotendeels door Sara hierboven gegeven. De hoofdtaak van een (vrouwelijke) wilde bij is immers om geschikte nestplaatsen te vinden, hierin (plantspecifiek) stuifmeel te verzamelen en daar een eitje op te leggen. Ze heeft dus niet alleen een goeie neus voor planten, maar zijn ook steeds naarstig op zoek naar nieuwe nestplaatsen. Bijen ruiken trouwens met hun antennes en gebruiken naast hun geurcentrum ook het zicht om op zoek te gaan naar geschikte planten. Heel wat wilde bijensoorten kennen trouwens een gespecialiseerd bloembezoek. Zo verzamelt de Grijze zandbij enkel stuifmeel van wilgen, en de Klimopzijdebij enkel van … Klimop! Zo’n 30% van alle bijensoorten in Vlaanderen (en dat zijn er 375) kent een gespecialiseerd bloembezoek. De ene bloem is dus de andere niet. En gespecialiseerde bijensoorten lijden zeer sterk onder te rigoureus beheer waarbij bepaalde plantensoorten verdwijnen uit de tuin (of het natuurgebied/de gemeente/…).
Maar goed, ik ben aan het afwijken. Bij mijn weten gaan de vrouwtjes enkel af op het zicht wanneer ze op zoek gaan naar nieuwe nestplaatsen. Vers geboord hout geeft misschien wel een bepaalde geur, maar als je een oud boorgat in een stenen muur plots vrijmaakt (stel je voor dat hier een haak of een prop in zat) wordt dat even snel gevonden en dichtgemetseld. Ik denk dus dat de nood aan geschikte nestplaatsen zo hoog is dat die dieren systematisch op zoek gaan en constant langs muren, houtstapels, en in de rest van de tuin rondvliegen. Wilde bijen hebben trouwens een vrij beperkt vliegvermogen en actieradius. Nestplaatsen en voedselplanten dienen dus heel erg dicht bij elkaar te liggen. Stel je even voor dat je een bijenhotelletje op een paal plaatst in het midden van een weide of maisveld, dan zal je zien dat dit een stuk minder snel gekoloniseerd wordt. Bijen die reeds aanwezig zijn in de tuin zullen dus een pak sneller het bijenhotel koloniseren (gewoonweg omdat ze al in de tuin aanwezig zijn).
Communicatie tussen wilde bijen is vrij beperkt en geschikte nestplaatsen of voedselplanten worden niet doorgegeven aan elkaar. De dieren zijn immers rechtstreekse concurrenten van elkaar voor zowel voedsel als nestplaatsen aangezien ze elk solitair leven.
Ik lees trouwens dat hierboven over bijenhotels met stro en glazen/plexiglazen/plastic buisjes gesproken wordt. Dat zijn eerlijk gezegd geen geschikte nestplaatsen/bijenhotels. Glazen buisjes zullen misschien wel snel ingenomen worden, maar aangezien glas geen ademend materiaal is, is de kans op beschimmeling bijzonder groot. Enkele tips met do’s, don’ts, en tips rond onderhoud en plaatsing zijn te vinden op http://www.natuurpunt.be/nl/biodiversiteit/ongewervelden/help-de-bijen-met-een-nestkast_2708.aspx. Zeker een bezoekje waard!
Wist je trouwens dat het gros van alle bijensoorten (meer dan 50%) ondegronds nestelt in voegen tussen plankieren, in zandhopen, in naakte grond, randen van gazons,…? Een bijenhotel plaatsen zal dus bij-lange niet alle bijen helpen. Voorzie ook zeker voldoende open plekjes in de grond en vernietig geen nesten in het gazon, op paden, …
Ik had het hierboven al een aantal malen over de taken die vrouwtjes uitvoeren. Maar hoe zit het nu met de mannen? Die hebben eigenlijk maar 1 doel: zoveel mogelijk vrouwen verschalken! Wat een leven…
Interesse in wild bijen? Bezoek dan zeker ook es http://www.aculea.be of mail je vragen rechtstreeks naar bijen@natuurpunt.be.
Dag Jens,
bedankt voor je uitgebreide antwoord :-), reacties van specialisten ter zake worden altijd geapprecieerd :-).
Het bijenhotel was maar een deel van het bouwsel, de rest (stro, karton, bamboe, …) was als insectenhotel voorzien, later wordt het uitgebreid met een vlinderkast, ….
Dat de kans bijzonder groot was dat de inhoud van de glazen buisjes zou beschimmelen wisten we maar we hebben het toch geprobeerd. Inderdaad is er snel een deel beschimmeld, maar een groter deel als verwacht is uitgevlogen en die buisjes zijn ondertussen al terug gevuld. Tegen volgend jaar gaan we iets anders maken dat toch doorzichtig is maar beter verlucht.
Ik denk dat ik mijn antwoord heb op mijn vraag 🙂
Bedankt voor je tijd en de extra links!
Bijen en gaatjes.
Het volgende zult u vermoedelijk nooit eerder gehoord hebben, maar omdat u een natuurliefhebber lijkt te zijn en u bovendien ook een zeer oprechte indruk maakt riskeer ik het u kennis over te brengen waar men in deze supermaterialistische tijd gemakkelijk voor wordt uitgelachen en zelfs hatelijk behandeld.
.
Omdat heel de cosmos door God is geschapen wordt alles in die mateloos rijke natuur beheerd door diverse soorten geesten. Mensen hebben een engelbewaarder, dieren hebben afhankelijk van hun intelligentieniveau een of meer groepen van geesten, insecten en planten en aardekrachten worden beheerd door een soort engelenvergadering.
Daarmee is eigenlijk het voornaamste reeds gezegd.
Ook het klimaat, het weer en de weersveranderingen zijn volledig onder controle van daarover aangestelde engelen.
Engelen zullen nooit of te nimmer zich overgeven aan materialistische en of op winst beluste verlangens van de mens. De geestelijke wereld staat geheel ten dienste van de GEESTELIJKE ontwikkeling van de mens en NIET van zijn werelds al dan niet modernistisch onoprecht GEVOEL van welzijn.
.
Verlangt u naar kennis over het ‘onbegrijpelijke’ gedrag van de natuur en vooral van de mens zelf ?
Bron: het boek “Geheimen der natuur” en andere werken van Jakob Lorber.
http://www.lorber.nl/
http://www.lorber.be/
.
Vriendelijke groeten
Eric B
Dag Eric,
op deze blog wordt geen enkele menig belachelijk gemaakt en wordt niemand uitgelachen, alvast bedankt voor je reactie :-).
Ik sta open voor allerlei dingen, maar sommige dingen zijn voor mij nog een brug te ver. Ik weet dat mijn vrouw gelooft dat iedereen een engelbewaarder heeft en dat je daar van alles aan kan vragen (inderdaad geen materiële dingen), maar ikzelf heb daar mijn bedenkingen bij.
Al moet ik zeggen dat ik de laatste weken al verschillende dingen gehoord en gelezen heb waardoor mijn mening over zulke zaken toch al wat bijgestuurd is.
Ik zal zeker eens een kijkje nemen naar de links die u heeft opgegeven, of het mij gaat overtuigen weet ik niet 🙂
Bedankt en houd je zeker nooit in wanneer je iets wilt bijdragen!
Groeten,
Frank
@ Eric, Zelf zou ik het net iets anders verwoorden maar ik apprecieer ook dat je dit deelde. Daar ik niet gewend ben om over de “spirituele insteek” van de natuur te schrijven, was ik er nog niet toe gekomen om op deze vraag van Frank te antwoorden. Nochtans dacht ik meteen ook in de richting van wat jij zegt. Ik neem hier met plezier even de tijd betreffende het waarom:
Als imker weet ik immers dat een (honing)bijenvolk als 1 organisme functioneert en eigenlijk als 1 organisme kan worden gezien. Wetenschappelijk noemt men dat een super-organisme. (zie ook bv mieren, …) Bij het verdiepen hierin kwam ik tot de vaststelling dat onze natuur, net als de kosmos, eigenlijk ook 1 groot organisme is waarbij alles op elkaar ingrijpt en samenwerkt als 1 “georganiseerd geheel”, het “heel-al” of poëtischer gezegd als “één lied” > het “uni-versum”. Daarom kunnen we onszelf ervaren als deel van dit alles en onze natuur zien als deel van ALLES, deel van God als je wil. Wetende dat alles daarin energetisch met elkaar in verbinding staat (zie quantum fysica, metafysica) is het niet verwonderlijk dat vogels kunnen “voelen” waar ze moeten wroeten in een sneeuwtapijt en dat solitaire bijen kunnen “voelen” waar er extra nestplaatsen zijn. Uiteraard zal er veelal een combinatie zijn tussen enerzijds gewoon rationeel te verklaren gedragingen (zoals bv. via geuren en andere communicatie) en anderzijds het aanvoelen van energetische info (zoals soms bij tweelingen die gescheiden door een oceaan toch hetzelfde bedenken) Als we dit fijnstoffelijke een naam willen geven, ja dan komen we inderdaad soms op woorden die vaak heel verschillend ervaren worden zoals: de ziel(en), engelen, enz. Ik besluit alvast dat intens ontzag voor dit grote wonderlijke geheel zeker op zijn plaats is en dat we door natuurlijk tuinieren dit wonderlijk ontwerp zo weinig mogelijk verstoren. En daar pluk je dan al gauw de vruchten van 🙂
Bedankt voor je reactie Pjotr.
Ik blijf een beetje twijfelen over de tot nu toe geopperde rationele verklaring over de bijen. Ik heb vorige week donderdag een balk met gigantisch veel gaatjes opgehangen aan een zuidermuur, en hiervan zijn ondertussen al tegen de 30 gaatjes volledig van vol gelegd en afgedicht.
Ik heb de balk ‘s avond gehangen, de volgende dag waren er al bijen bezig en nu is het een af en aan vliegen van tientallen bijen. Het is volgens mij toch moeilijk te verklaren dat deze bijen dit allemaal vinden door ‘gewoon’ te zoeken.
Ik ben geneigd jullie uitleg hierover als antwoord op mijn vraag te nemen, want gewoon ‘zoeken’ lijkt mij onvoldoende als verklaring.
Bedankt voor de bijkomende uitleg :-).
Dag Eric Boelen. Ik ben heel blij met jouw bericht. Jij hebt dat prachtig verwoord. Hoe moelijk het nog kan zijn voor sommigen om de spirituele wereld te erkennen, toch is het zo dat alles “gestuurd” wordt vanuit de spirituele wereld en vanuit onze verbinding hiermee. Vanuit niet-bewuste verbinding gebeurt er uiteraard ook heel veel goeds, mits de liefde voor de natuur de juiste signalen uitstuurd naar het universeel bewustzijn van creatie. Maar indien wij onze kennis en onze intenties bewust combineren met de geestelijke krachten en onze dankbaarheid voor alle hulp van deze geestelijke wezens, de engelen, de bosgeesten etc. dan ervaren wij meer en meer de wonderen die gebeuren rondom ons, in de natuur en in onze tuin. Regelmatig doe ik natuurwandelingen, bergwandelingen met een groep spirituele natuurliefhebbers. Vooraleer wij het bos intrekken stoppen wij dan even om ons te verbinden met de natuur. We vragen toelating aan de bosgeesten om dit bos te mogen betreden, en we vragen dan aan deze bosgeesten de bescherming tijdens de wandeling. In de bergen is dat heel belangrijk. Dank trouwens voor de verwijzing naar de boeken van Lorber.
@ Frank: helaas heb ik geen antwoord op uw vragen.
@ Jens: bijen hebben me altijd al gefascineerd. Misschien kan ik met deze vraag bij u terecht. In mijn tuin heb ik een kleine heuvel (zand/leem grond). Ik had vroeger daarop kort gazon staan. Één of ander jaar hadden zandbijen daarin op de zuidkant nestholten gemaakt en mettertijd kwamen de jonge bijen uit. Het waren er heel veel tegelijkertijd. Pas toen zag ik de talrijke gaatjes in de heuvel. Omdat ik gelezen had dat bepaalde insecten en vlinders gras nodig hadden om hun eitjes op vast te zetten, heb ik het gras op de heuvel laten staan, zodat de eitjesafzet kon gebeuren. Helaas ben ik nu de zandbijen kwijt. Zou ik er beter aan doen om de zandbijen terug in mijn tuin nestplaats aan te bieden?
Beste Immy,
Zandbijen maken hun nesten ondergronds en hun larven leven van stuifmeel. Gras zit er dus voor niets tussen. Als je zegt dat de zandbijen weg zijn, bedoel je dan dit jaar? Of heb je het over de laatste jaren heen. Wilde bijen hebben een zeer beperkte vliegtijd (3-4 weken met een piek van 2 weken). Daarna zie je ze (die specifieke soorten) niet meer tot het daaropvolgende jaar. Misschien zag je zandbijen in begin maart en zijn ze nu ‘verdwenen’? De ontwikkeling van een wilde bij duurt een volledig jaar, dus je zal ze pas volgend jaar in begin maart opnieuw te zien krijgen. Let wel: deze korte vliegtijd geldt dan wel voor alle soorten, de vliegtijd tussen soorten onderling verschilt danig. Zo zijn er soorten die vliegen in september, in maart, in juni, … Elke soort heeft zijn eigen periode.
Dit gezegd zijnde: als je opnieuw een hoop grond voorziet in de tuin (die niet volledig dichtgroeit) krijg je hoogstwaarschijnlijk jouw zandbijen terug. De dieren zijn normaal gezien vrij honkvast en hergebruiken de nesten voor tientallen jaren na elkaar.
Succes ermee!
@ Jens: bedankt voor het duidelijke antwoord. Leuk om een ‘bijenspecialist’ onder ons te hebben!
Ik besef nu, dat ik mijn zandbijen hun nestplaats heb afgenomen. Het is al een 3-tal jaar geleden dat het gras de heuvel onklaar heeft gemaakt voor die ‘zoemers’. Jammer, want dan had ik ze nu nog in mijn tuin. Maar blijkbaar is er nog een weg terug.
Hallo Frank,
Als iemand toch op een vriendelijke manier van zijn mollen af wil, helpt keizerskroon.
Hallo,
Wij hebben thuis een weide van 28 are waarin enkele geiten rondlopen. Sinds 5 jaar is deze ook helemaal bezet door immense molshopen waarin superveel mieren zitten. Eerst dachten we dat het mierenhopen waren, ook omdat een veearts ons vertelde dat geitenurine mieren aantrekt. Dat vond ik eerlijk gezegd wel een rare verklaring aangezien wij die 8 jaar daarvoor nooit last hebben gehad van mieren, alhoewel er al geiten in die wei liepen. Onlangs vond ik in onze wei een skelet van een mol met een prachtige schedel aan. Momenteel studeer ik zelf diergeneeskunde en ik kon aan de klauwen en het gebit afleiden dat dit van een mol is. Vorige maand nog kwam ook één van onze katten aangelopen met een dode mol, weliswaar nog een vrij jong beestje. Dus we zijn er nu wel van overtuigd dat het over molshopen gaat. Alleen zouden we er wel op een diervriendelijke manier van af willen. Over die hoge bulten struikelen de kinderen wel eens en het is de bedoeling dat er in die wei ook gespeeld kan worden. Bovendien hadden we er graag 2 kleine ponytjes bij gezet, maar dat vinden we momenteel met de staat van onze wei te riskant. We zouden niet willen dat één van hen z’n been breekt door te struikelen.
Wie kan ons helpen?
Alvast bedankt!
Groetjes,
Jana
Ik heb zojuist, na het lezen van unaniem goede reviews, ‘mollencarbid’ besteld, dit is iets fijner carbid dan het soort dat tijdens oud en nieuw de lucht in wordt geschoten. Binnen enkele dagen resultaat las ik, welnu dat wil ik zelf wel eens ervaren.
Het gas dat van carbid afkomt nadat het besprenkeld is met water verjaagt de mol naar een plek waar hij/zij wel lekker kan graven en het carbid schijnt nog goed voor de grond te zijn ook. Het merendeel van mijn tuin is bos dus daar mogen ze hun gang gaan. Op het stukje gras voor de kinderen liever niet om blessures te voorkomen en ook de wormen (die anders worden opgegeten door de mollen) zijn zeer welkom onder de grasmat. Ben benieuwd 😉
Groet van Angelique