De zomervakantie lijkt op voorhand altijd een periode met een overvloed aan vrije tijd, waarin ik allerlei achterstallig werk kan inhalen. Een periode om te lezen, te schrijven, (mentaal) te rusten, met mijn kinderen gezelschapsspelletjes te spelen en op daguitstapjes te gaan.

De winter was met de voorbereidingen voor het PermacultuurMagazine druk, net als het voorjaar met allerhande activiteiten. De constante druk van verschillende projecten en deadlines zorgt ervoor dat ik altijd zeer ‘productief’ blijf en dat alle werk gedaan geraakt.

Maar er bestaat blijkbaar ook zoiets als decompressie :-).

Sporters

Met regelmaat van de klok komen er berichten in de krant van sporters die op iets minder positieve manier in het nieuws komen: rijden onder invloed, baldadig gedrag in discotheken, cocaïnegebruik, …

Het gebeurt heel vaak buiten seizoen, als de stress en druk van de opeenvolgende wedstrijden weggevallen is.

Decompressie is in de sport een welbekend fenomeen. Decompressie treedt op net nadat de sporter een bepaald felbevochten doel heeft behaald.

Ik merk dat ik hier in de zomer ook ‘last’ van heb. Het wegvallen van de druk van een tuin die veel zorg vraagt, de winkel die in het voorjaar een duidelijk piek heeft, activiteiten die afgelopen zijn, het zorgt er allemaal voor dat ik een gevoel krijg alsof de meeste dingen gedaan zijn en dat de riem eraf mag.

Daarbovenop zijn mijn kinderen en vrouw thuis, waardoor ik een echt vakantiegevoel krijg en nog minder goesting krijg om achter mijn computer te kruipen. Het weer werkt deze zomer ook niet echt goed mee, er is nooit een regenachtige dag waarin je eens binnen zit!

Wat doet vakantie met je?

In mijn geval kom ik vooral mentaal tot rust en verandert mijn focus van dag tot dag naar langere termijn. In de zomer denk ik veel na over de richting die ik uit wil met Yggdrasil en de Natuurlijke Moestuin, welke aspecten beter kunnen, hoe ik alles geregeld krijg zodat ik, samen met mijn ouders, al onze verschillende projecten gebolwerkt krijg.

Elk jaar wordt drukker, elk jaar geraken de worksshops sneller vol, doen we meer, is de Kruidenverkoopdag drukker, zit er meer volk in de online cursus, stijgt het aantal klanten in de winkel, maar groeit ook het aantal projecten waarin we ons engageren.

Er zit altijd wel rek op wat je allemaal kan doen in 24 uur, en wat efficiënter werken zorgt ervoor dat je telkens net dat beetje meer kan doen. Maar uiteindelijk is de limiet bereikt en lukt het niet meer om er nog iets bij te pakken.

Wat is mijn hoofddoel?

Ik ben bij mijn ouders in het bedrijf gestapt met als voornemen om veel meer mensen dan hen te bereiken en te tonen hoe je kan natuurlijk tuinieren, met respect voor de natuur, voor alle leven in je tuin en op een manier die je bodem en je ecosysteem opbouwt.

En natuurlijk tuinieren dat niet gelijkstaat aan laten verwilderen, het eten van onkruid en hopen dat je nog iets hebt om te oogsten tijdens de zomer.

Maar natuurlijk tuinieren waar ook mensen die nu gangbaar tuinieren zich in kunnen vinden, natuurlijk tuinieren zonder onkruid en natuurlijk tuinieren – jaar na jaar – zonder het gebruik van meststoffen en bestrijdingsmiddelen, zuiver door goed te plannen en de juiste technieken te gebruiken.

Ik merkte dat mijn ouders al zo lang bezig waren en toch steeds betere resultaten behaalden, terwijl ik op vele plaatsen las dat het niet mogelijk was om zulke resultaten en opbrengsten te behalen, met zo weinig werk en moeite zonder ‘extra toevoegingen’.

Dat is dus de manier van tuinieren die ik wil bekendmaken aan het grote publiek, dat is de reden waarom ik zoveel energie heb gestoken in mijn nieuwsbrief, blog, het domein Yggdrasil, mijn winkel, het PermacultuurNetwerk, het PermacultuurMagazine en ga zo maar door.

Maar ondertussen duiken er enkele problemen op, typisch voor een bedrijf in volle groei neem ik aan.

Alles is succesvol

Het is heel belangrijk in natuurlijk tuinieren dat je niet al je eieren in hetzelfde mandje legt. Want als je dat mandje laat vallen, zijn al je eieren gebroken!

Ik heb dus, misschien wel iets minder dan mijn ouders, gediversifieerd in mijn projecten. Met de bedoeling om uit elk project voldoening en een gedeeltelijk inkomen te halen.

Als er een ding niet goed liep was dat geen probleem, de andere projecten zouden dit dan opvangen.

Net zoals in de tuin trouwens waar elk jaar wel iets mislukt (dit jaar bij ons de erwten en de courgettes), maar waar je dan andere dingen hebt die prachtig goed lukken (zoals dit jaar rode biet, aardappelen, warmoes, … )

Maar het liep de vorige jaren met alle projecten goed, zodat alles meer tijd vraagt en meer inspanning zodat er dus keuzes moeten gemaakt worden.

Wat te kiezen?

Bovenop die goedlopende projecten zoals de online cursus, de blog, mijn winkel, de nieuwsbrief, workshops, … komen er nog andere zaken naar boven.

Zo begon ik toen er niet veel informatie beschikbaar was over het hoe en wat van natuurlijk tuinieren. Drie jaar verder zijn er mensen die al veel informatie en ervaring hebben en al andere informatie nodig hebben dan startersinfo.

En deze biedt ik momenteel slechts heel beperkt aan.

Ook hiervoor moet een oplossing gezocht worden! Want ik benadruk wel dat simpelweg starten de belangrijkste stap is en dat je het daarna wel leert door te doen. Maar er zijn ook in je latere carrière als natuurlijke moestuinier struikelblokken, en het is altijd prettige om te kunnen praten met gelijkgezinden over je passie.

Mijn keuzes zijn gemaakt

Ik heb gedurende een lange periode nagedacht, heb regelmatig iets opgeschreven en teruggelezen, wat laten sluimeren en rijpen, en terug bekeken. Zo ben ik tot een nieuw opzet voor het project Yggdrasil gekomen. Met bijkomende projecten, wat betekent dat er ook wat zal sneuvelen :-).

Volgende blogpost ga ik dieper in op de plannen voor de toekomst en wat dat betekent voor u. Ik vermoed en hoop dat het een verbetering gaat zijn en een grote stap voorwaarts naar mijn einddoel.

Hoe mijn blog in de gaten!

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!