In een artikel over de toekomst van onze bostuin had ik geschreven dat ik niet in een plantgilde geloofde. Ik weet dat voor veel permanauten gildes heel belangrijk zijn en dat er ware zoektochten zijn om de perfecte plantgilde te ontwerpen.
Maar ik geloof daar dus niet in, en hier zijn verschillende redenen voor. Experimenten van mijn ouders hebben twijfels over deze gildes weggenomen en ervoor gezorgd dat wij geëvolueerd zijn naar onze manier van combineren, Schijnbare Chaos. Vanop een afstand, zonder dat u juist weet wat dit inhoudt, lijkt het misschien op een gilde-systeem, maar dat is het zeker niet. Combineren volgens het systeem van Schijnbare Chaos is veel flexibeler, veel natuurlijker en is volgens mij gewoon veel juister :-).
Wat is een Plantgilde?
Volgens de site Gildevinder:
In de permacultuur ontwerpen we (eco) systemen naar het voorbeeld van de natuur. Een systeem van (samenwerkende) planten wordt gilde genoemd.
…
De Gildevinder op deze site bevat de (tot nu toe bekende) relaties tussen plantenfamilies met voor elke familie verschillende nuttige, vooral eetbare planten. Met de Gildevinder vind je eenvoudig de samenwerking tussen verschillende planten door één plantenfamilie centraal te stellen en van daar uit verder te werken.
Maar let op: planten kunnen ook onderling een negatieve uitwerking hebben. Deze relaties worden herkenbaar weergegeven in de Gildevinder.
In deze definitie kan ik mij helemaal niet vinden, voornamelijk omdat alles veel te simpel wordt voorgesteld. Het gaat namelijk niet enkel over samenwerking tussen planten, er moet ook gekeken worden naar planten die nuttige insecten aantrekken, voedingsstoffen ophalen, …
Ook wordt er vanuit gegaan dat alle planten in een familie op dezelfde manier samenwerken met alle planten van een andere familie. Dat lijkt mij al helemaal niet realistisch.
Plantgildes samenstellen
Als u informatie opzoekt over gildes dan komt u automatisch uit bij tabellen, lijsten en opsommingen van mogelijke combinaties. Hier staat dan in welke planten goed combineren en een positieve invloed hebben op elkaar, en welke u zeker niet samen mag zetten omdat ze slecht samenwerken.
Dit is eigenlijk gewoon combinatieteelt, en wordt door de klassieke tuinders ook al toegepast. Mijn ouders hebben jarenlang verschillende – goede en slechte – combinaties toegepast, en gemerkt dat er eigenlijk geen tot weinig werkende combinaties zijn. Onze conclusie is eigenlijk dat u moet combineren, en wij doen dat volgens 4 vaste principes. Zo zijn wij ook tot ons combinatiesysteem gekomen, en dit is niet vergelijkbaar met een gilde.
Wanneer ik het woord ‘gilde’ hoor of lees denk ik direct aan de ‘3 sister guild’ uit Amerika of een appelboom waar van alles wordt ondergezet. Velen proberen bv. deze zuster-gilde en merken dat deze niet zomaar te kopiëren is naar onze streken en planten. Omstandigheden, bodemsoort en -toestand, werkwijze en gebruikte plantensoorten hebben allemaal een invloed en zorgen ervoor dat het heel moeilijk is om een bestaande gilde uit iemand zijn tuin zomaar te kopiëren.
Eigen zaad- en plantteelt
Eén van de redenen van het bestaan van heel veel soorten prei, aardappelen, bonen, bloemkolen, …. is dat boeren vroeger hun eigen plantgoed kweekten. Door eigen selectie, door zelf heel goed te observeren op hun velden, ontwikkelden ze zo rassen die perfect aangepast waren aan hun eigen grond, weersomstandigheden en manier van werken.
Hetzelfde geldt bij gildes. Wanneer iemand zorgvuldig een gilde samenstelt, een hoop planten die bij hem een goede samenwerking hebben, dan is dit niet gegarandeerd een combinatie die bij iemand anders werkt. De bodem, de soort planten, de manier van werken zorgen ervoor dat – volgens mij – elke gilde uniek is en niet zomaar kan gekopieërd worden.
Waarom geen gilde?
Het is helemaal niet logisch dat een bepaalde combinatie van planten uit tabellen (die elkaar vaak ook tegenspreken) op alle plaatsen dezelfde goede resultaten behalen. Planten hebben ook verschillende vereisten voor de bodemsoort (zand – leem – klei, nat of droog, veel humus, weinig humus, …). Het komt ook niet overeen met waar permacultuur en natuurlijk tuinieren voor staat.
In natuurlijk tuinieren is observeren en plannen heel belangrijk. Gaat u gewoon enkele plantencombinaties uit een boek bij elkaar zetten, dan is er geen planning of observatie. U doet gewoon wat iemand op een heel andere plaats ooit eens geprobeerd heeft, misschien met succes, maar evengoed viel het na enkele jaren tegen of was het louter een theoretische oefening.
Ik heb in boeken over bostuinen ook vele combinaties gezien, maar ik heb ook het verhaal gelezen van Eric Toensmeier, auteur van een standaardwerk over bostuinen. Hij vertelt over het aanleggen van een kleine bostuin in zijn eigen achtertuin en de tegenvallende resultaten. Vele theoretische combinaties blijken helemaal niet te werken, zelfs na 8 jaar is hij nog op zoek naar goede combinaties om ook de kruidlaag in zijn bostuin goed te benutten.
Wat dan wel?
Ik ben van plan om onze manier van combineren toe te passen op onze bostuin, maar dan stuit ik direct op enkele problemen. Schijnbare Chaos is een combinatiesysteem dat goed werkt voor groenten, maar het is een systeem waarbij u toch al een bepaalde kennis van planten moet hebben. Wanneer ik ga combineren met onbekende soorten en minder bekende kruiden dan wordt het combineren al veel meer een zoektocht.
In een bostuin spelen ook de bomen een belangrijke rol (logisch hé :-)), en deze zorgen voor zeer wisselende lichthoeveelheden. Veel licht in de winter en het vroege voorjaar, weinig in de zomer en vroege herfst. Er moet dus niet enkel naar hoogte, omvang, kleur en diepte van de planten gekeken worden, de dimensie tijd moet ook veel aandacht krijgen.
Ik vermoed dat ik ga moeten proberen en zoeken, dat ik veel planten zal bekijken en opzoeken in boeken en hieruit dan een combinatie ga maken die volgens ons systeem zou werken. Hierna aanplanten en goed observeren wat er in de loop van de jaren gebeurt. Door constante aanpassingen en verfijningen zal er op termijn een goede diverse kruidlaag ontstaan, hopelijk in de redelijk nabije toekomst.
Eén stap die ik voor heb op bv. Eric Toensmeier is dat ik niet eerst de gangbare gildes ga proberen maar dat ik deze fase ga overslaan. Ik ga direct beginnen met het gebruiken van eigen combinaties en deze ga ik dan proberen te verbeteren en verfijnen tot ik de juiste resultaten heb.
Maar of deze combinaties kopieerbaar gaan zijn naar uw tuin durf ik betwijfelen 🙂
Bent u het er niet mee eens? Heeft u misschien een andere opvatting over een gilde? Laat het mij zeker weten in de reacties hieronder!
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!
Brigitte Martens says
Wat jij doet, Frank, is je gezond verstand gebruiken :).
Frank Anrijs says
😉
Paula Hondsmerk says
Hallo Frank,
Zie ook meer in waarnemen wat er op je grond gebeurd. Was ook gildes aan het bestuderen, maar kwam toen op jouw blog en probeer het gewoon op jou manier. Past ook beter bij me, zo”n soort moestuin.
Houdt wel rekening met sommige planten die elkaar echt niet stimuleren en als het zo uitkomt maak ik combinaties en kijk hoe het gaat.
Ben dit jaar begonnen met een bostuin, maar maak er meer een bosrand van, met openingen, zodat het zonlicht gedurende de dag op verschillende manieren en tijden overal wel korter of langer komt. Er staan allerlei woekeraars, dus het is wel een uitdaging. Ben al karton aan het sparen voor de komende winter.
Vindt je blog ontzettend leuk,
groeten Paula Hondsmerk
Frank Anrijs says
Ik denk dat een bosrand in onze streken ook meer zin heeft dan een bostuin. Wij hebben te weinig lichtintensiteit in onze streken.
Herma says
Beste Frank ligt enorm veel af van je bladeren en je kroon. Hier mijn visie 1. We kijken te weinig omhoog zien niet eens hoe de takken in de boom staan. 2. We kijken niet na de zon. We poten maar lukraak een kopie na en zijn verbaast als er een dikke tak boven hangt dat de zon aanbidder het niet doet. Geloof ik zelf in plantgildes, kort geantwoord, Nee. 3. Als ik zie hoe planten in een bos al schuiven en uitbreiden, als je beseft dat bosranden flexibel zijn. Hoe kun je dan verwachten dat een starre plant hierin meegaat. Dat 9 planten een gilde vormen en samen spontaan steeds om elkaar heen blijven draaien en dan ook nog op de zelfde meters, dat 4. terwijl die boom groeit en zij mee moeten bewegen. Dat ze na buiten moeten bewegen. 5. En dat de binnenruimte tegen de stam aangevuld wordt met soorten die meer schaduw en luwte willen. 6. Dan snap je dat ook de wortels van de boom dikker worden, dat de grond daar dunner wordt, 7. de structuur daar direct onder de stam anders wordt, het is er beduidend droger, 8. maar wel in de eerst fase humus rijk, later wordt het ook minder met de humus laag. 9. Er leven andere bodemdieren dicht bij de stam als in de rand van de boomspiegel. Het aantal is ook anders. 10. Vreemd hè dat wij dat niet kunnen regelen. 11. Wil je zelf overtuigen. Neem elk jaar in een bos op meerdere plaatsen, een foto van exact dezelfde plek. Doe dat gewoon is een paar jaar en je merkt. Hè eerst stond hier op deze vierkante meter fluitenkruid, en daar in die hoek stond speenkruid. En nu zie ik veel meer daslook en longkruid. De planten wereld is flexibel, we zitten nog veel te vast aan een gecultiveerde tuin waar we alles statisch houden en hopen dat het zo blijft staan. Elke tuinliefhebbers weet dat planten ook groeien, bloeien en doodgaan. Dat elke levensduur van elke plant anders is. Dat ze planten vervangen, scheuren en stekken. Dat ze elk jaar gaten in tuin opvullen. En dan toch star blijven geloven in een statische Plantengilde?!
Esmeralda says
Aha.
Ik was één van die personen die niet begreep waarom je niet in gildes geloofde. Nou snap ik wat er aan de hand is. Je gelooft niet in vooraf opgelegde gildes, net zoals je niet in vooraf opgelegde combinaties voor de groententuin gelooft. Terecht, lijkt mij. Maar dat wilt daarom niet zeggen dat je niet in combineren gelooft – schijnbare chaos is ook combineren. Volgens mij staat de essentie in je laatste stukje onder “wat dan wel?” Zelf geloof ik ook niet in vooraf opgelegde gildes – daar is het voor mij ook helemaal niet om te doen -> dat zijn voor mij zelfs geen echte gildes maar gewoon copy & paste werk. Om een echte gilde te maken moet je binnen je eigen systeem kijken. Ik geloof dus wel in een soort schijnbare chaos methodiek maar dan wat uitgebreider omdat je met meerdere lagen werkt. Nadenken dus in functie van je eigen systeem. Ik heb een interessant documentje voor je dat ik ‘s zal doorsturen ;-).
lode devos says
jaren geleden was ik meteen zeer aangetrokken door wat als “permacultuur” werd omschreven. Niet in het minst omdat ik dacht het te begrijpen. Of wellicht beter “omdat ik het aanvoelde”. Toen ik me wat begon te verdiepen in “de gildes” besefte ik eens te meer hoe weinig ik van planten afweet, maar als permacultuur zo ingewikkeld moet zijn dan die permacultuur maar zonder mij … Ook de schijnbare chaos is heel wat minder simpel dan het lijkt maar het nodigde mij meteen veel meer uit. Werkbare systemen nodigen mensen uit. Andere jagen mensen weg, ontgoochelen enz …. De schijnbare chaos is door zijn schijnbaarheid vallen en opstaan. Andere benaderingen zijn vaak alleen vallen ….
Philip Gortemaker says
Helemaal mijn ervaring. Ik had al mijn twijfels bij wat veel zgn permacultuurdesignteachers allemaal beweren. Na meer dan 7 jaar experimenteren met diverse plantengildes en andere permacultuurprincipes is mijn opbrengst dit jaar praktisch tot nul gedaald. Er wil niets meer groeien of wortelen, behalve bloemen en natuurlijke kruiden die bij de grond horen. Alleen de spontane combinaties hebben nog wat opgeleverd maar onvoldoende om van zelfs meer dan 500m2 regelmatig te oogsten. Dus ik ga gewoon weer mijn gezond verstand en intuitie gebruiken.
Ilse Steenackers says
Mag ik vragen wat jullie 4 vaste principes zijn om combinaties te maken?
Geertje Van Gompel says
Dag Frank,
Wij, transitie Ekeren en enkele bewoners gaan de uitdaging aan om een klein stukje openbaar park om te toveren naar een eetbare plek waar het fijn is te vertoeven. Doel is de combinatie te maken van vruchtstruiken, vruchtdragende bomen, doorlevende groenten en vaste planten met eetbare bloemen, vruchten. Een hele uitdaging dus. Ik lees je blogs en boeken en bereid me op deze manier voor. Ik wil je dan ook bedanken om onrechtstreeks mee te helpen aan dit mooie project en zoveel te delen met ons!