Door een hevig onweer en een blikseminslag was de wifi niet bruikbaar op mijn vakantieoord. Het is daardoor een internetloze vakantie geworden. Hierdoor is er vorige week wel geen enkel bericht verschenen op deze blog. Indien u mij gemist heeft: wees gerust, ik heb plannen om nog lang door te gaan :-).
Toen ik ongeveer een half jaar werkte voor mijn vorige werkgever (lang, lang geleden), kreeg ik tijdens een evaluatiegesprek het aanbod voor een flinke promotie. Ik zou veel verantwoordelijkheid krijgen, hele afdelingen onder mij hebben en het personeel moeten aansturen.
Zeker het aansturen van personeel is iets wat mij van nature uit niet goed ligt, mijn sociale vaardigheden zijn niet zo goed ontwikkeld :-).
Ik heb het aanbod aangenomen maar had toch wel mijn bedenkingen over mijn capaciteiten en mijn geschiktheid voor de job. Zeker de eerste weken en maanden waren niet echt een succes te noemen. Ook het feit dat ik tientallen mensen die vroeger collega’s en vrienden waren, nu ineens als ‘baas’ moest behandelen maakte het niet eenvoudig.
Ik heb dikwijls getwijfeld over mijn eigen kunnen en of deze job niet te hoog gegrepen was voor mij. Maar uiteindelijk heb ik doorgezet, heb ik boeken gelezen, coaching gehad en geleerd door ervaring.
Nu kan ik mij niet meer voorstellen dat ik het ooit moeilijk gehad heb met de job die ik tien jaar geleden moest uitoefenen.
Waarom zou u niet goed genoeg zijn?
U moet zich in uw tuin ook niet laten afschrikken voor een nieuwe uitdaging, een nieuwe aanpak!
Het zit namelijk zo: indien iedereen zich laat afschrikken door een nieuwe uitdaging, indien iedereen zegt: jamaar, dat kan ik niet, dan zou er nooit nog iets gedurfd of vernieuwend gedaan worden!
Niemand durft dan nog op een andere, natuurlijke manier te tuinieren. De kennis hierover is beperkt en een natuurlijke moestuin vraagt een andere kijk op tuinieren. Het is een hele uitdaging!
Er is zeer veel te leren over deze manier van tuinieren en dat lijkt inderdaad heel indrukwekkend. Maar er is niemand die alles al weet VOOR hij begint!
Ook ik heb alles al doende moeten leren. Net zoals u het zal leren!
De berg aan kennis die u moet leren is momenteel GROTER dan u.
Ok ….. Hij is NU nog groter.
Maar hij zal niet groter blijven. Omdat UW kennis blijft groeien.
Iedereen die iets vernieuwend, uitdagend heeft gedaan, elke grote persoon op aarde heeft ooit het gevoel gehad dat hij niet voldoet, dat zijn kennis en vaardigheid te beperkt is.
Maar dit is enkel tijdelijk. Door eraan te beginnen, door ervaring op te doen, door te lezen, door vragen te stellen, groeit uw berg aan informatie en groeit uw zelfvertrouwen en kunde.
Op een bepaald moment zult u terugkijken en u verbazen dat u voor de uitdagingen in uw tuin schrik hebt gehad, dat u getwijfeld hebt of u dat wel kon, zo’n natuurlijke manier van tuinieren.
Daarom zeg ik u: begin met die droom van natuurlijk tuinieren, probeer die lang opzij geschoven manier van combineren, DOE NU wat u al die tijd niet durfde in uw tuin omdat u zichzelf onderschat!
Wat heeft U al die tijd opzij geschoven omdat u denkt dat u het niet kan? Met welke stap in uw tuin heeft u veel moeite gehad? Vertel het mij in de reacties hieronder.
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!
Like!
Een antwoordje op de laatste vragen:
Ik heb vooral de stap mulchen opzij geschoven, ik heb geen houtsnippers of stro besteld of gekocht. Met als voornaamste reden dat ik eerst ervaring met de grond wou opdoen en de tweede reden was natuurlijk de kost die dit meebrengt. Ik heb nu voldoende ervaring met mijn nieuwe grond om stilaan wel aan investeringen te beginnen. Een tekort aan diverse info is natuurlijk ook een buffer om te doen wat ik wil. Als laatste heb ik moeite gehad met de hoeveelheid werk, door principieel geen machines te gebruiken, op 26 are het wilde gras afdoen met een sikkel was er wat teveel aan. Ik heb meerdere avonden gemist door mulch te willen voorzien. Langs de andere kant geeft het vele werken natuurlijk ook wel voldoening. Ik heb nu de hoop de ik de volgende weken bonen kan eten tot ze mijn oren uitkomen en dan kunnen we meteen aan de brocolli beginnen. Leuk, dat oogsten uit eigen werk/tuin.
Hallo, wij zijn van in het voorjaar gestart met onze Kruidenwei, een voormalige wei die we omgetoverd hebben tot een leuke moes/kruiden en eetbare bloementuin. Nu heb ik momenteel echt een dip:-(, eerst mislukt mijn radijzenoogst door ritnaalden (larven van de kniptor ofzoiets), ik vermoed dat mijn pastinaak en wortelpeterselie hetzelfde gaan meemaken.. Nu heb ik mooie gekleurde snijbiet gezaaid en worden de blaadjes weer aangevallen door??? wat ik al zeker gezien heb zijn sprinkhanen, grote en kleine, en wat nog allemaal.. Ik zou heel graag willen verkopen maar het ziet er dit jaar nog niet naar uit.. Dat is een van de redenen waarom ik mijn droom altijd maar uitstelde, mijn onwetendheid op gebied van moeder natuur. Nu ben ik erin gevlogen en krijgt mijn enthousiasme een ferme deuk. En nog maar niet te praten van het wiedenwiedenwiedenwiedenwieden……. Komt wel goed?? 🙂
Dag Kristien,
bij het opstarten van een nieuwe tuin moet u de natuur – en uzelf – tijd geven om te leren, evenwichten te bereiken, natuurlijke vijanden aan te trekken, …. Het opstarten van een tuin vraagt veel energie en doorzettingsvermogen.
Wieden zal sterk verminderen na enkele jaren, sneller indien u veel mulcht.
Ik hoop dat uw dip doorkomt en teveel gedemotiveerd bent :-). U moet uzelf gewoon meer tijd geven om alles te leren, om de bodem te verrijken, om de benodigde evenwichten te bereiken in de tuin. Vergeet niet dat u de natuur niet kunt forceren, alles komt als de tuin er klaar voor is.
Veel sterkte toegewenst!
Vriendelijke groeten,
Frank
Knap gezegd en het “wat-zal-men-zeggen-syndroom” speelt gelukkig bij mij geen rol meer, maar er is inderdaad moed nodig om het allemaal naast je te leggen, zelfs binnenshuis! De cursus te volgen en een 1-mei-bezoek met mijn echtgenoot brengt al veel beweging in de goeie zin. Het geeft mij meer zelfvertrouwen en daadkracht, mede de positieve veranderingen die de natuur via mijn tuin zelf toont.
Soms moet ik er werk van maken om voort te doen omdat ik zoveel zie veranderen. De grote uitdager is dat oer-sterke weiland-gras. Zelfs als de honden in de regenperiode goten gecrost hebben in het gras, in de lente moet je opletten, want de gootjes zijn er nog maar dan wel lekker overgroeit met, jaja, weidegras. Het mulchen, in plaats van afrijden zal zijn steentje wel bijdragen, maar tis wel gezonder voor mijn rug 🙂 Net als de brandnetels die zich bij ons echt thuis voelen. Het enige dat zich TOCH door het karton heenwriemelt zijn, Brandnetels. Heb ze voorlopig een kopje kleiner gemaakt maar laat het karton verder liggen. Verder “om-pan” ik het stuk met bedden kwestie van de wortels tegen te houden. EN, niet te vergeten het hop plantje die ik in een bloempot in de tuin plaatste. Ik heb al vier haarden voor ‘t moment. Ik hoop dat ze na zeven jaar uitgeput is, maar ik ben de tel kwijt. Net een metro van hop.
Dat zijn zowat de knelpunten waar ik nog geen oplossing voor heb. Hopelijk niet te veel? Ik hoor het wel. Thanks anyway