In de huidige landbouw (en bij uitbreiding maatschappij) is men heel hard gefocust op kwantiteit. Opbrengst, kilo’s, m³ is alles wat telt: hoe meer, hoe beter.

Wat echter veel belangrijker is – zeker op gebied van voeding – is kwaliteit.

Momenteel worden veel gewassen gekweekt als voeding voor dieren zoals koeien, kippen, varkens, … die constant op stal staan en moeten gevoederd worden. Als basis voor dierenvoeding worden grote hoeveelheden maïs, granen en gras gebruikt maar ook andere ‘restproducten’ zoals sojaschroot, melasse, bietenpulp, … .

Tekorten in de bodem

Door het jarenlange gebruik van chemische meststoffen zijn onze bodems sterk verarmd en bevatten ze nog maar weinig mineralen en sporenelementen. De groei – en kwalitatieve – opbrengst blijft echter op peil door het toedienen van NPK-meststoffen. De planten vormen vooral koolhydraten (suikers) maar hebben een tekort hebben aan mineralen. Dit valt echter niet op omdat de opbrengsten in volume hoog zijn en dat is alles wat telt.

Verborgen honger

Maar voor dieren telt meer dan alleen veel eten, het eten moet ook voeden. De huidige voedingsgewassen zoals mais, gras en granen geven veel energie (koolhydraten) aan de dieren, waardoor ze goed groeien en dik worden. Maar ze krijgen een gebrek aan essentiële mineralen en wat er in niet in hun eten zit, kunnen ze uiteraard niet opnemen. Hierdoor krijgen koeien, kippen en varkens gemakkelijk ziekten, zwakke botten, afwijkingen bij geboortes, verminderde  vruchtbaarheid, …

Dit noemt men een ‘verborgen honger’. De dieren eten hun buik vol, groeien, maar ontbreken toch veel essentiële voedingsstoffen. Zeker bij koeien, die heel intelligente dieren zijn wanneer het op voeding aankomt, is dit dikwijls opvallend.

Zo zullen koeien niet gemakkelijk uit vrije wil gras eten met een hoog stikstofgehalte. Wanneer ze de keuze hebben gaan ze altijd naar gras dat minder stikstof bevat maar meer mineralen. Een bewijs hiervoor zijn de typische plekken met hoog gras die ontstaan rond plaatsen waar koeien hun uitwerpselen en urine laten vallen.

Door de hoge aanwezigheid van stikstof groeit het gras heel hard rond deze plaatsen. Toch gaan koeien hier niet van eten, ze eten liever van het gras dat minder hard groeit en lager is in stikstofgehalte. Men dacht altijd dat dit kwam doordat de koeien vies waren van gras bij hun eigen uitwerpselen, uit onderzoek is echter gebleken dat het komt door de verhoudingen van voedingsstoffen in het gras.

Gevolgen voor ons

Doordat in onze groenten en vlees weinig mineralen zitten, krijgen ook wij tekorten. Ook wij eten voedsel dat koolhydraten-rijk is en steeds meer mineralen-arm is. Dit leidt tot een verzwakte gezondheid, gevoeligheid voor ziekten, zwakkere botten, ….

De oplossing is het remineraliseren van de bodem via gesteentemeel, het verrijken van de bodem met organische stof en het stoppen met de gangbare methodes zoals spitten, chemische meststoffen en bestrijdingsmiddelen toepassen, … kortom: op een natuurlijke manier tuinieren zodat u terug natuurlijke – gezonde, mineraalrijke – groenten kan eten.

De kwantiteit zal waarschijnlijk lager zijn, maar de kwaliteit zal veel hoger liggen. En uiteindelijk is het voornamelijk de kwaliteit die telt, niet de kwantiteit!

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!