Was vroeger alles beter?

Vroeger was alles beter! Typisch iets voor mensen van een zekere leeftijd om belerend tegen hun kleinkinderen te zeggen, waarna dan een verhaal volgt over hun jonge tijd.

Dacht ik altijd.

Nu zeg ik zelf verwonderd hetzelfde op redelijk jonge leeftijd (32) over de kwaliteit van mijn hedendaagse voeding.

Ik las maanden geleden een artikel over de kwaliteit van ons hedendaagse voedsel en was heel verbaasd en eigenlijk ook hard geschrokken over de inhoud van dit artikel.

Na het lezen had ik het gebookmarked in mijn browser en eigenlijk min of meer vergeten.

Tuinieren zonder spitten

Maar enkele maanden geleden las ik het boek ‘Tuinieren zonder spitten’ en daar was een passage die mij terug aan dit artikel deed denken:

Veertig jaar geleden (geschreven in 1961) waren er meer dan twintig miljoen paarden op Amerikaanse boerderijen en in de steden waar er nog zeker 40 miljoen meer. […] De dieren produceerden voldoende mest om 15 miljoen (!!) hectare te bedekken.

Chemische meststoffen waren wel bekend en konden geproduceerd worden maar waren niet interessant omdat de organische mest zo overvloedig aanwezig was

Het was de automobiel die deze traditionele organische vorm van tuinbouw heeft ondermijnd. De tractor nam de plaats in van het paard op de boerderij en het gebruik van kunstmeststoffen nam grote vormen aan en de fabrikage en de verkoop werd big business. Tegelijkertijd maakten de insektenplagen en plantenziekten hun opwachting als ernstige bedreiging voor de commerciële landbouw en de chemische bestrijdingsmiddelen werden bedacht.

Volgens mijn vrije interpretatie komt het neer op het feit dat toen men nog met natuurlijke meststoffen werkte er nauwelijks problemen waren met ziekten en plagen. Pas na het massaal gebruik van kunstmeststoffen en de schaalvergroting door het gebruik van tractoren heeft men problemen met insectenplagen en plantenziekten!!

En toen schoot mij ook het artikel te binnen dat ik lang geleden gelezen heb. Ik ben dit opnieuw gaan lezen en samen met voorgaande passage was dit één van de belangrijkste redenen om zelf op een andere manier te willen tuinieren.

Tekort aan mineralen

De openingsparagraaf zet al direct de toon:

In 1992 bevestigde de Earth Summit in Rio, dat de gemiddelde Amerikaanse akker 85 procent minder mineralen bevat dan de grond die niet eerder voor landbouw is bewerkt. Wereldwijd bedraagt dit cijfer circa 75 procent.

Hierna wordt dieper ingegaan op het tekort aan voedingsstoffen in de bodems omdat de huidige manier van landbouw, en bij uitbreiding particulieren die groenten kweken in de groentetuin, en de resultaten zijn, zacht gezegd, schokkend.

Planten groeien weliswaar, gestimuleerd door de kunstmest, maar ze hebben wel een tekort aan essentiële sporenelementen. Bij gebrek daaraan nemen de planten zware metalen uit de grond op, bijvoorbeeld aluminium, kwik en lood. Door de voedselketen komen deze zware metalen ook bij ons terecht en we gaan deze stoffen gemakkelijk absorberen als we een gebrek aan beschermende mineralen hebben. Ons lichaam houdt deze giftige mineralen, sporen van bestrijdingsmiddelen en de chemische afvalstoffen, die aan mest worden toegevoegd, vast, hetgeen op den duur de gezondheid bedreigt.

En

In 1900 bestond tarwe voor negentig procent uit eiwit, tegenwoordig is dat negen procent. Om de voedingsstoffen binnen te krijgen, die vroeger in één snee brood zaten, zouden we nu dus tien sneetjes moeten eten’.

In 1958 bevatte honderd gram spinazie 158 milligram ijzer. In 1967 was het ijzergehalte al gedaald naar 27 milligram en in 1973 bevatte spinazie nog maar 2.2 milligram ijzer.

Lees het volledige artikel : http://www.uitdaging.net/gezond/landbouw.html

Dit is natuurlijk logisch. Wanneer de voedingsstoffen niet in de grond zitten, kunnen ze ook niet worden opgenomen door planten. Maar niet enkel het gehalte aan voedingsstoffen gaat zo naar beneden, ook het gehalte aan vitamines, noodzakelijk voor een correcte werking van ons lichaam en bij uitbreiding onze algemene gezondheid.

Het verhoogde aantal ziektes en zieken, heeft ook rechtstreeks (maar niet alleen) te maken met een slechtere voeding. Doordat u minder en zelfs onvoldoende noodzakelijke mineralen en vitamines binnenkrijgt, hebt u ook gemakkelijker tekorten en gaan sommige systemen in uw lichaam niet optimaal werken. Denk hierbij aan uw afweersysteem, darmwerking, ….

Mineralen zijn immers noodzakelijk voor het vormen van enzymes die de werking van uw lichaam verzorgen.

Remineralisatie op grote schaal

Een remineralisatie van de bodem is dan ook noodzakelijk. Door uitputting van de bodem door de hedendaagse manier van grootschalige landbouw zijn de cijfers nu ongetwijfeld nog dramatischer.

Op grote schaal is deze remineralisatie moeilijk, in uw eigen tuin is dit redelijk gemakkelijk. Wilt u zelf gezonde groenten met een ‘ouderwetse’ hoeveelheid aan mineralen dan moet u uw bodem terug voorzien van de noodzakelijke mineralen.

In de natuur gebeurt dit om de zoveel jaren (ongeveer 100 000 jaar) tijdens een ijstijd. Door de werking van gletsjers en sterke winden worden rotsen afgeschuurd en stenen fijn vermalen en verplaatst. Het rotsstof wordt door de winden verspreid over de aarde. Na een ijstijd zijn de bodems weer voorzien van mineralen onder de vorm van fijn gemalen gesteenten.

Dit fijne stof en de kleine steentjes worden door de bodemwerking van bacteriën en schimmels langzaam afgebroken waarbij de mineralen geleidelijk worden vrijgesteld.

U kunt natuurlijk geen gletser simuleren in uw tuin of wachten tot de volgende ijstijd begint. Wel kunt u de resultaten van een ijstijd simuleren.

Remineralisatie in de tuin

Door het toedienen van een gesteente dat fijn vermalen is, of toch minstens tot kleine stukjes is gereduceerd, bereikt u hetzelfde. De bodem wordt verrijkt met gesteentes. Deze bevatten heel veel soorten mineralen.

In België kunt u redelijk gemakkelijk lavagesteente vastkrijgen. Dit is heel rijk aan mineralen en moet u mengen met compost die u toedient of ondermengen in de grond.

Ook lavameel wordt hiervoor gebruikt maar zal sneller worden verwerkt en sneller verdwenen zijn uit uw bodem.

Probeer het uit in uw eigen tuin, maar even een waarschuwing: het geeft geen resultaten op korte termijn. Het kan enkele jaren duren vooraleer u duidelijke verbeteringen merkt maar het zijn verbeteringen op alle vlakken.

Door de remineralisatie wordt ook het bodemleven gestimuleerd, wordt de weerbaarheid tegen ziektes en plagen beter, …

Remineralisatie is de basis, de start van een tuin in harmonie met natuur.

PS: Gesteentemeel (lavameel) werkt sneller maar zal niet uitspoelen omdat de mineralen gebonden zijn. Het is wel vlugger weg omdat de planten het iets sneller kunnen afbreken en opnemen dan de grotere korrels van lavagesteente.

Het zijn trouwens de zuren die door da wortels van de planten worden afgescheiden die het gesteente afbreken en opneembaar maken. Het lavameel is dus sneller weg omdat het sneller wordt opgenomen in uw groenten.

U gaat dus wel redelijk snel resultaat hebben van het gebruik van lavameel.