Je herinnert het je vast nog wel: het beeld van de koala in Australië die uitgedroogd aan de bidon van een fietser ging drinken. De video ging de wereld rond, geld werd vlot opgehaald om koala’s, kangoeroes en andere dieren te redden. Medeleven over het lot van deze dieren werd overal gedeeld, en terecht. Maar ondertussen bleven dezelfde mensen het vlees eten van duizenden dieren die in erbarmelijke omstandigheden opgegroeid en geslacht zijn. Vreemd toch?
Honden vs varkens
Honden zijn ook zo’n fenomeen. Ze worden vaak gezien als deel van de familie, krijgen het beste voedsel en goede zorgen. Het idee om zo’n dier na een jaar te slachten en op te eten stuit op weerzin en wordt afgedaan als belachelijk in onze streken.
Maar het eten van varkens, een dier dat minstens even intelligent is als een hond, is wel evident en normaal. Dat dezelfde mensen zo’n varken, dat uiterst hygiënisch is, sociaal en zelfbewust is en abstract kan denken, wel geschikt vinden om een miserabel leven te hebben voor het geslacht wordt, is op zijn minst dubbelzinnig te noemen.
Dieren zijn vaak slimmer dan mensen
En deze dubbele moraal vind je overal terug. Het is een wereldbeeld dat uit de middeleeuwen stamt, maar eigenlijk al vele jaren weerlegd is. Uit onderzoek weet men dat er veel dieren een hoge mate van intelligentie hebben. Denk aan kraaien die het verstandelijke niveau hebben van kinderen van 7 – 8 jaar en gereedschappen gebruiken. Er zijn trouwens vele dieren die complexe zaken kunnen die de intelligentie van mensen doen verbleken: eekhoorns hebben vaak 100-den verstopplaatsen met noten en vruchten. Ze sorteren hun voorraden naar gelang houdbaarheid. Ze slagen er daarna in om maanden later in een totaal veranderd landschap hun voorraden terug te vinden. Sterker nog, ze weten wat ze waar verstopt hebben en eten eerst de minst houdbare voorraden op. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden op te noemen waaruit blijkt dat dieren niet die domme gevoelloze wezens zijn, op aarde gezet voor ons. Dieren steken ons vaak voorbij op vlak van intelligentie, het is maar hoe je ernaar kijkt.
Laat de tuin een startpunt zijn
Ook in een tuin is het tijd dat wij ons wereldbeeld bijsturen. Rupsen zijn niet nutteloos, wespen hebben hun functie en slakken zijn er niet om door ons in twee geknipt te worden. Respect en begrip voor alle leven zou de basis moeten zijn van een tuinier. De eerste gedachte bij het waarnemen van insecten moet niet zijn: hoe krijg ik die dood? Juist in tegendeel! Het moet zijn: hoe krijg ik er meer in mijn tuin?
Probeer het gewoon!
Moeilijk? Waarschijnlijk wel, zeker in het begin. Maar toch is het de moeite om anders naar het vele leven in je tuin te kijken. Geleidelijk verandert je visie, en daarmee ook je manier van werken en tuinieren. Bestrijden, vallen zetten en andere oorlogstaal verdwijnt uit je woordenschat en wordt vervangen door aantrekken, helpen en genieten. Veel beter toch?
