[mashshare]

Voor het tweede jaar op rij was er tijdens de winterlezingen op Yggdrasil een lezing over apicentrisch (ofwel natuurlijk) imkeren. Tijdens de lezing kwam een boek ter sprake, en daar werd nogal lovend over gesproken. Ook iemand uit het publiek had dit boek gelezen en was daar zeer tevreden over.

Uiteraard voldoende redenen om het zelf ook eens te lezen, het verslag hiervan vind je hieronder 🙂 .

Het boek waar het over gaat is: Honingbijen van Jürgen Tautz.

Geen gewoon bijenboek

Alhoewel het over honingbijen gaat en het leven in de kast, is het een totaal ander boek over bijen dan ik tot nu toe gelezen heb.

Het is geschreven met als uitgangsmunt dat het bijenvolk een superorganisme is. Dat het bijenvolk als een organisme moet bekeken worden en dat de bijen de cellen, de organen, de spieren, … van dit organisme vormen.

Zo ga je je eigen bijenvolk ook helemaal anders bekijken, ga je beter begrijpen waarom sommige dingen gebeuren en waarom sommige standaard imkertechnieken toch niet zo bevorderlijk zijn voor de bijen zelf.

Ook lees je tussen de regels door ook wel enige kritiek op de gangbare manier van imkeren. Zo hebben voorgeperste wastafels een slechte invloed op het doorgeven van de dansbewegingen van de bijen, heeft kunstmatige inseminatie van de koningin desastreuze gevolgen voor het bijenvolk op lange termijn en vervullen darren wel degelijk een belangrijke functie in de kast.

Heel veel nieuwe feiten

Je merkt tijdens het lezen dat de schrijver gewoon bijen beleeft en ademt, hij weet er ongelooflijk veel van. Maar ook merk je dat er eigenlijk nog heel veel hiaten in onze kennis van de bijenwereld zitten.

Het deed mij meermaals denken aan onze bodem. Deze wordt ook totaal verkeerd behandeld met steeds slechtere gevolgen vandien: meer ziektes in planten, meer erosie, meer ingrijpen van mensen nodig. En dit terwijl we eigenlijk niet goed weten hoe de bodem juist functioneert, welke relaties er allemaal zijn tussen het bodemleven onderling, …

We doen maar wat we denken dat het beste is, maar onze kennis is eigenlijk nog zeer beperkt.

Ook bij onze bijenvolkeren doen we van alles wat we denken dat nodig is, maar in de praktijk blijkt dat het meestal toch niet de beste oplossing is. Overwinteren op suikerwater, vele kasten bijeen, wegsnijden van darren, kunstmatig insemineren van de koningin, … Het zijn allemaal dingen die sterk ingrijpen op de ingenieuze levenswijze van de bij en deze ook ontregelen.

Tijdens het lezen groeide eigenlijk constant mijn bewondering en ontzag voor de ongelooflijke complexiteit maar tegelijkertijd ook eenvoud van zo’n bijenvolk. Zoveel complexe dingen worden op zo’n eenvoudige manier opgelost, het is werkelijk adembenemend.

Zeer vlot geschreven

Het boek is enorm vlot geschreven en leest als een trein. Ook verduidelijken de vele uitzonderlijk mooie foto’s de tekst wat het lezen nog vlotter doet verlopen.

Ik ben eraan begonnen en heb in enkele uren het boek uitgelezen. Ik kan trouwens nu al met grote zekerheid zeggen dat ik het nog een paar keer zal lezen, want er staat zoveel informatie in, dat je het gewoon moet opnieuw lezen om alles te vatten.

Als je een boek over honingbijen wilt lezen, of je nu een imker bent of slechts geïnteresseerd bent in diertjes en beestjes: lees dit boek! Het is volgens mij een boek dat in elke thuisbibliotheek hoort te staan, zeker als je interesse hebt in bijen of de natuur.

Voor mij een absolute aanrader, voor jou hopelijk een item op je te lezen lijstje 🙂 : Honingbijen.

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!