Voor plezier en eenvoud in de natuurlijke moestuin
Padden, als je ze tegenkomt in de tuin is het meestal een verrassing, vaak niet zo aangenaam. Je hebt ze niet bemerkt maar je voelt ze als je met de handen onkruid uittrekt of iets tegen de grond oogst. Padden zijn immers schemerdieren die zich overdag meestal schuil houden onder planten. Soms graven ze zich oppervlakkig onder in de losse grond.
Je beveelt aan om naast groenten ook bomen en of struiken in je tuin te zetten voor beter waterbeheer. Hoe verhoudt zich dat tot een meer van een bacterie dominante bodem voor groenten en een meer schimmeldominante bodem voor bomen en struiken? Is de verschillende dominantie beperkt tot de rhizosfeer rond de wortels van de planten of is er nog iets anders aan de hand?
Een vraag die regelmatig wordt gesteld en waarover duidelijk onzekerheid en twijfel heerst. Ik leg hieronder uit hoe ik erover denk en het toepas bij Yggdrasil. Of dat volledig juist is, laat ik in het midden en daar kan je zelf over oordelen. Misschien is het volgende boek wel nuttig om te lezen, er komt binnenkort trouwens een vertaling door Marc Siepman van uit.
Het boek is nu helemaal klaar en gaat naar de drukkerij. Met welke drukkerij we samenwerken en waarom is voor volgende week. Deze week wou ik je een voorproefje geven van het boek. Je hebt al enkele quotes uit het boek kunnen lezen om de sfeer op te snuiven, maar nu het manuscript klaar is kan ik ook al een deel van het boek weggeven.
Momenteel ben ik de autobiografie aan het lezen van Arnold Schwarzenegger: Total Recall. Hij vertelt hierin over zijn carrière als bodybuilder, filmster, ondernemer, politieker … Een thema uit het boek dat sterk naar voren komt is ineens ook de naam van een van zijn eerste films: Stay Hungry. Blijf hongerig.
Het is een zin die vaker terugkomt, en ook door Steve Jobs veelvuldig gebruikt werd in zijn wereldberoemde speech aan de universiteit van Stanford in 2005: Stay Hungry, Stay Foolish. Blijf Hongerig, Blijf Dwaas. En deze gedachte is ook wat in mijn ogen het grote verschil vormt tussen gangbaar tuinieren en permacultuur. En voor mij het grote plezier aan natuurlijk tuinieren.
De titel heeft het eigenlijk allemaal al weggegeven maar voor alle duidelijkheid: de voorverkoop van het derde boek over permacultuur is gestart! Zoals gebruikelijk is er het boek dat je aankoopt maar is er ook meer. Ik heb de goede gewoonte om altijd een paar extra bonussen te geven bij een voorverkoop. Een soort van beloning voor jou omdat je het boek in de voorverkoop al koopt en zo de druk financiert. Want zelf een boek uitgeven blijft toch serieuze facturen opleveren 🙂 .
Toen ik het eerste boek had geschreven, was het zeker niet mijn bedoeling om nog veel andere boeken over natuurlijk tuinieren te schrijven. Het tweede boek kwam er vooral omdat er zoveel vraag was naar onze manier ven kweken. Het derde boek over permacultuur was eigenlijk nooit de bedoeling.
Over permacultuur als theorie en ontwerpsysteem zijn al veel boeken geschreven. Mijn moeder heeft er al uitgebreid over geschreven in het Permacultuur Magazine en er is zelfs een mini-cursus over de permacultuurprincipes ergens diep begraven in de website van Yggdrasil. Het was oorspronkelijk de bedoeling om deze mini-cursus van 16 video’s te verkopen als zelfstudie cursus: een kort overzicht van een praktische toepassing van de principes in onze tuin. Maar een video is en blijft een video. Beperkt in het overbrengen van informatie, zeker indien deze diepgaand en uitgebreid moet zijn.
Het derde boek in de reeks over natuurlijk tuinieren is een dik boek geworden met in totaal 288 blz. aan informatie. Je kan al enkele pagina-voorbeelden bekijken op de site van het boek: Permacultuurprincipes in de natuurlijke moestuin. Ik heb ook tijdens het lezen wat korte zinnen opgeschreven die naar mijn mening de inhoud van het boek goed weergeven. [Read more…]
In permacultuur wordt steeds gerefereerd naar een climax-vegetatie. Het idee is dat wanneer je de natuur zijn gang laat gaan, de natuur evolueert naar een bos. Het is de stabielste vorm, een soort eindpunt voor de natuur. Vandaar komt ook het idee van voedselbossen als ultieme vorm van tuinieren volgens permacultuur: een stabiel systeem waaruit je zonder veel werk lange tijd kan oogsten.
Ik heb hier altijd bedenkingen bij gehad, niet bij voedselbossen an sich, maar wel bij voedselbossen in ons klimaat waarover gedaan wordt alsof ze veel eten gaan opbrengen doorheen het jaar. Ik heb altijd het idee gehad dat een voedselbos (in onze streken) niet veel meer is dan een boomgaard die wat dichter geplant is en wat diverser in soorten. Groenten kweken gaat niet in een bos. Punt. Je hebt altijd een min of meer klassieke vorm van groentetuin nodig: een open plek waar zon in kan.
In mijn map vond ik een krantenartikel van een tiental jaren terug van Ed Groeneweghe die jarenlang de Groene Gids verzorgde in Het Nieuwsblad. Hij verwoordt precies wat ik voel in verband met insecten. Daarom wil ik het hier overnemen.
Een plant die bij iedereen wel in de tuin opduikt en dan een redelijk hardnekkig (on)kruid blijkt te zijn: Stinkende Gouwe. Bij het uittrekken breekt hij gemakkelijk en indien je hem in zaad laat komen heb je het jaar erop vele nakomelingen. Het is wel een goede bijenplant en ze bloeit redelijk mooi en uitbundig.