Voor plezier en eenvoud in de natuurlijke moestuin
Onze eerste poel (vooraan in de tuin) bestaat al van bij het begin van Yggdrasil. Hij is uitgegraven op het laagste punt waar van nature uit altijd water verzamelde en bleef staan tijdens natte periodes.
Deze poel is aangelegd zonder folie en heeft altijd vol gestaan. Het was een ideale plek voor kikkers, padden, libellen, salamanders … om hun ding te doen en ons te helpen in de tuin. Ook was het een drinkplaats voor vogels en allerlei andere dieren, broodnodig in droge periodes.
Afgelopen winter en voorjaar leken een terugkeer naar normaal ‘Belgisch’ weer, maar ondertussen weten we al weer beter. Het is momenteel al lang droog en warm. En die constante noordoosten wind heeft het probleem alleen maar groter gemaakt.
Bij Yggdrasil gebruiken we heel veel mulch. Mulch in alle vormen, doorheen het volledige jaar. Het oogsten verloopt voor de ene mulchsoort al vlotter dan voor de andere, net als het verkleinen. Voor gevallen blad gebruiken we een grasmachine, ideaal om het blad wat te verkleinen en ineens te mengen met vers gemaaid gras.
Andere materiaal doen we met een houtversnipperaar of met een sikkel.
Naast smalle weegbree is de grote weegbree, Plantago major, ook lid van deze familie en spontaan aanwezig in vele tuinen. Hertshoornweegbree, Plantago coronopus, daarentegen groeit spontaan enkel aan zee. Ondertussen wordt deze laatste aangeboden door zaadhuizen als bladgroente.
Justus von Liebig is volgens velen de grondlegger van de moderne landbouw. Een van zijn belangrijkste ontdekkingen was immers kunstmest op basis van nitraat, niet lang daarna startte hij proeven op met kunstmestgiften in de landbouw. Hij schreef in 1840 de ‘Wet van het minimum’ (Engelse uitleg) over de voedingsstoffen die een plant voor optimale groei nodig heeft.
Volgens deze wet wordt de opbrengst van een gewas beperkt door een tekort van één van de essentiële voedingstoffen. Indien de aanwezigheid van dit element werd verhoogd, werd ook de opbrengst verhoogd.
Hij minimaliseerde het belang van humus en organische stof in de bodem, iets wat toen nog zeer belangrijk was in de gangbare landbouw.
Dat hij later op zijn woorden is terug gekomen en spijt had van zijn verkeerde inzichten wordt bijna nergens vermeld. Zijn wet van het minimum en verwante onderzoeken zijn in ongeveer alle talen vertaald.
Zijn later werk, waarin hij afstand neemt van zijn vroegere werk, is ‘Es ist ja dies die Spitze meines lebens’ (Nederlandstalige versie te verkrijgen bij Mulder Agro). [Read more…]
Energie stroomt onophoudelijk onze tuin in en uit, hoe klein of hoe groot de tuin ook is. In sommige perioden is er overschot, in andere is er een tekort. Daarom is het belangrijk het teveel op te slaan voor later gebruik.
De Sapstroom, ons tijdschrift, is kort na het ontstaan van Yggdrasil in het leven geroepen. In het begin nog kort en bondig, maar geleidelijk aan uitgegroeid tot een tijdschrift waar je een hele hoop interessante informatie in vindt. Niet enkel informatie over onze activiteiten, de inhoud gaat veel breder.
Besprekingen van boeken, planten en dieren vormen vaste rubrieken. Informatie over allerhande onderwerpen die direct of indirect een link hebben met de tuin, vind je in overvloed. Maar ook onze gedachten, losse proefballonnetjes, toekomstplannen en gastartikelen van lezers, naast praktische tips voor je tuin.
Bekijk eender welke doorsneemoestuin van een gangbare tuinier, de kans dat je een poel gaat aantreffen is bijzonder klein. Een waterpartij, en liefst dan nog een vijvertje voor enkele siervissen, hoort volgens de meesten thuis in een siertuin, niet in een moestuin. Maar zelfs in de meeste natuurlijke moestuinen wordt er geen ruimte voorzien voor water.
Nochtans is water de basis van enorm veel leven. Bovendien levert een poeltje extra randen op, wat bijdraagt aan de diversiteit van planten en dieren en zo aan een betere moestuin.
Wat is veerkracht in de tuin? Op zowat alle domeinen kan je het hebben over veerkracht: veerkracht van de bodem opbouwen, veerkracht van je bodemleven, veerkracht tegen de wisselende weeromstandigheden. De lijst is nagenoeg oneindig.
Maar zelfs in die lange lijst wordt vaak veerkracht van de tuinier zelf vergeten. En dat is eigenlijk belangrijker dan alle bovenstaande elementen. Want geen tuinier, geen tuin.
Dat de zomers niet meer zijn zoals vroeger mag ondertussen duidelijk zijn. En dat wat we in de toekomst krijgen niet te voorspellen valt is ook duidelijk: natte zomers, warme zomers, droge zomers? Wie zal het zeggen.
Dat een droge zomer veel schade berokkent, heb ik afgelopen maanden aan den lijve mogen ondervinden. Een tekort aan water wringt vele planten de nek om, zelfs planten die al enkele jaren geleden zijn aangeplant. Maar hoe moet je dit aanpakken? Kan je nu nog bomen, struiken en vaste planten aanplanten zonder kopzorgen of de vrees dat de helft afsterft in een droog voorjaar of hete zomer?