De klimaattop in Lima is tot nog toe geen succes te noemen. Het is een voorbereidende top op de grote klimaattop in Parijs, eind volgend jaar, en zou de krijtlijnen hiervoor moeten uitzetten. Ondertussen is er volgens de meeste wetenschappers (zo’n 97%) bewijs voor een klimaatopwarming en moeten we dringend (zeer dringend) in actie schieten om dit probleem op te lossen. Of beter: niet veel groter te laten worden, want om het op te lossen hebben we al veel te veel jaren getreuzeld.
De zaken liggen schijnbaar heel complex, oplossingen zijn moeilijk te vinden en verschillende landen maken openlijk ruzie over de te nemen resultaten, wanneer ze moeten ingaan, welke compensaties ze willen/moeten krijgen, …
Uiteindelijk is dat vreemd en kortzichtig, want de klimaatopwarming gaat ons met elk jaar dat we verspillen, met elk jaar dat de tijd verstrijkt zonder actie, alleen maar veel meer geld, miserie en problemen kosten.
Is CO2 verminderen de oplossing?
Het enige waar men nu over debatteert en waar elke dag wel nieuwsberichten over verschijnen is het aanpakken van de CO2 uitstoot. Deze zou eigenlijk drastisch naar beneden moeten gehaald worden om de opwarming en het broeikas-effect tegen te gaan.
Vanuit Europa en Amerika wordt dan met een belerende vinger naar China gewezen als grote schuldige. Hun CO2 uitstoot stijgt elk jaar aanzienlijk, en ze bouwen nog constant steenkoolcentrales bij, wat ook niet echt bevorderlijk is voor de geplande afnamen van broeikasgassen.
Maar hierbij wordt wel vergeten dat China per inwoner nog altijd veel minder CO2 uitstoot dan ontwikkelde landen. In China gaat het over 6 ton, in Amerika gaat het over 17 ton per persoon! En dan moet u ook niet vergeten dat China goederen produceert voor de hele wereld, ook uw huis staat ongetwijfeld vol met zaken waar ergens een plakkertje ‘Made in China’ op staat.
Wat doen we bij natuurlijk tuinieren?
Als u in uw natuurlijke moestuin op een probleem botst, wat moet u dan doen? Wat is één van de belangrijkste lessen die u moet geleerd hebben voordat u een succesvolle moestuin kunt hebben?
Observeren!
Als u problemen tegenkomt dan moet u observeren, observeren en nadenken!
En heel goed begrijpen dat er verschillen zijn tussen oorzaken en gevolgen. In de klassieke manier van tuinieren kijkt men enkel naar de gevolgen en reageert men op de gevolgen. Voorbeelden hiervan zijn slecht groeiende planten door een tekort aan meststoffen die worden bijgevoed met kunstmeststoffen. Een tekort aan voedingsstoffen is een gevolg van een uitgeputte bodem. Los het probleem van uw bodem op en u moet geen meststoffen meer geven!
Tuinieren is heel veel werk: de bodem moet gespit worden, elke week moet er gewied en gehakt worden, … Om al een deel van het werk te verlichten worden er herbiciden gespoten, het onkruid gaat dan dood zodat we dat werk niet meer moeten doen. Maar het onkruid is een gevolg, zolang u de oorzaak niet aanpakt gaat dat blijven komen. Bedek uw bodem met mulch en het onkruid blijft weg.
In uw natuurlijke moestuin zoekt u naar de oorzaak van die kwalijke gevolgen en lost u de oorzaak op, de gevolgen verdwijnen dan vanzelf. Dit levert altijd een veel makkelijkere oplossing op die ook op langere termijn effect blijft hebben.
Oorzaak en gevolg in klimaat
Momenteel is men in het klimaatdebat ook zuiver naar de gevolgen aan het kijken en vergeet men dieper te kijken (of wilt men niet), goed na te denken en de oorzaken aan te pakken. De uitstoot van CO2 moet verminderd worden, maar het zal een blijvend probleem zijn. Alle mensen in de wereld hebben recht op een beter leven, en als wij onszelf het recht geven om allemaal 2 auto’s op de oprit te hebben, alle dagen (te veel) vlees te eten, verwarming in winkels te laten draaien met de voordeur open, steeds meer met het vliegtuig te vliegen, … wie zijn wij dan om tegen de rest van de wereld te zeggen: u mag dat niet!
In plaats van China en andere ontwikkelingslanden met de vinger te wijzen en te gebruiken als excuus om zelf niets te moeten doen, zouden we beter de oorzaak van het probleem aanpakken, namelijk onze ongebreidelde drang naar consumptie, naar meer en meer en meer.
Omdat wij te veel vlees eten, te veel goederen kopen en eigenlijk gigantisch boven onze stand leven, zouden wij het moeten zijn die dit probleem oplossen. En dat gaat niet door een extra filter te plaatsen op de fabrieksschouw, door op het juiste moment energie te verbruiken of door met een elektrische auto te rijden.
De basis van het probleem is gewoon dat er veel te veel fossiele brandstoffen nodig zijn om al die dingen die wij verbruiken te produceren. En als we de klimaatopwarming willen afremmen tot 2°C dan moet het overgrote deel van de bekende voorraden fossiele brandstof in de grond blijven. En niet gebruikt worden om mijn toestelletje te produceren dat mijn energieverbruik slim regelt. Ik moet gewoon minder verbruiken!
Net als elke andere westerling.
Het heeft geen zin om telkens te zeggen dat wij niets kunnen doen, dat de vervuiling in China of India zit, dat het Brazilië is dat het regenwoud kapt en onze groene long vernietigt! Wij kopen massaal producten uit China en India, zij produceren voor ons! Wij eten vlees dat gevoederd wordt met soja uit Brazilië waarvoor het regenwoud gekapt wordt.
Hoe u het ook draait of keert, de oorzaak ligt wél bij ons en wij kunnen wél de zaken veranderen.
De beste manier om minder uitstoot te hebben is niet om een propere of duurzamere versie van iets te kopen, de beste manier is om het gewoon niet te kopen!
De enige oplossing voor het klimaatprobleem is een andere economie, niet gericht op groei. Dit moet misschien politiek worden geregeld, maar het kan al opgestart worden door ons.
Om niet in herhaling te vallen
In uw natuurlijke moestuin onze wereld zoekt u naar de oorzaak van die kwalijke gevolgen en lost u die oorzaak op, de gevolgen verdwijnen dan vanzelf. Dit levert altijd een veel makkelijkere oplossing op die ook op langere termijn effect blijft hebben.
En net zoals in uw moestuin lijkt het momenteel een strijd tegen de bierkaai, maar net zoals in de moestuin, groeit de interesse voor een andere manier, een andere economie steeds sneller. Uw voorbeeld doet andere mensen nadenken, uw voorbeeld zet iets in beweging wat ooit (liefst heel snel 🙂 ) voldoende zal zijn om het kantelmoment te bereiken.
Reacties en aanvullen zijn uitermate welkom hieronder!
Volgende Stap?
Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht!
Frank ,ik deel je mening!!!
Ik wou dat mijn buren je blog lazen :(.
Ik heb namelijk een voortuintje waar ik ook wat probeer in te moestuinieren en een strookje tussen een pad en een oprit met bloemetjes ( ook wilde, want ik zie dat graag ) en dat strookje was bedekt met een laag bladeren van de bomen aan de overkant.
Heeft een buurvrouw dat allemaal ongevraagd weggehaald… Daar gaat mijn mulch… Ik kan alleen maar hopen dat ze er ook niet een hoop troep heeft ingekapt om wat zij onkruid vindt weg te houden …
Moest mijn buurvrouw dat doen zou ik haar toch vriendelijk vragen de bladeren in de toekomst te laten liggen. Ik zou haar ook eens uitleggen waarom ik zo tuinier en haar trachten eens mee naar de tuin van Jean – Pain te Londerzeel te krijgen zodat ze alles met eigen ogen kan zien. Het kan natuurlijk ook dat je buur daar helemaal niet open voor staat maar dan nog zou ik vragen mijn wijze van tuinieren te respecteren zoals ik dat ook doe met haar manier van werken.
Ten allen tijde proberen vriendelijk te blijven.
yes!
Ik ben het volledig met uw denkwijze eens, verbeter de wereld , begin met uw zelf, als we met zen allen wat minder materialistisch waren zouden al veel
problemen opgelost zijn en het leven een stuk eenvoudiger.
Geachte heer Anrijs, Goedendag Frank,
Helemaal eens met hetgeen u schrijft. Naast het voedsel en energie wat we verspillen roven we ook de aarde leeg door met onze westerse minderheid belachelijk veel grondstoffen te gebruiken. Als er een nieuw elektronica speeltje is moeten wij meteen onze prima werkende apparatuur vervangen. De industrie is er meester in behoeften te kweken voor zaken waar we prima buiten kunnen. Het ergste is, wij trappen er in. We kunnen er ook voor kiezen de dingen te gebruiken tot ze aan het eind van hun levensduur zijn. Ook serieus kijken of dingen werkelijk niet te repareren zijn. In Nederland ontstaan er in een aantal plaatsen groepen van vrijwilligers waar men dingen kan laten repareren voor een minimaal bedrag. De supermarkten en warenhuizen liggen vol met zaken waar bij ik denk “wordt dit allemaal werkelijk verkocht?”. Van een aantal producten zijn er talrijke merken en uitvoeringen die niets toevoegen aan de werking van het product. Ik vind ook dat er wat te kiezen moet zijn maar overdrijven is ook een vak. Kinderen worden bedolven onder speelgoed en andere zinloze zaken. Ouders geven (te) weinig aandacht aan hun kinderen en kopen hun schuldgevoel af door ze vol te stoppen met snoep en geven al maar toe aan wensen van hun kinderen om van het gezeur af te zijn. Niemand heeft in de gaten dat er generaties ontstaan die geen nee kunnen horen en opgevoed worden met het beeld dat alles moet kunnen en alles in de wereld maakbaar moet zijn. We hoeven niet te wachten op deze generatie want die is er al. Een deel van de mensen die in Nederland in de financiële problemen zitten kunnen niet met de weelde omgaan. Het Leven bestaat uit keuzes maken. Ik ben zelf verantwoordelijk voor de keuzes die ik maakt en daardoor mede verantwoordelijk voor de situatie van de wereld waarin die nu zit. Op onze leiders hoeven we niet te wachten. Laat een ieder met het bovenstaande doen wat hem/haar goeddunkt.
Groetend,
Wim
Hoi Frank, kun je dit niet uit gaan leggen op de top. Ik snap niet dat al die geleerde heren zelf niet logisch na kunnen denken. Laten wij hier onderaan dan maar ons ding doen.
Dag Frank,
Helemaal met je eens, (ja jammer dat je het niet op die top mocht uitleggen) Minder “nodig hebben” is (naar mijn mening althans) een ideale manier om meer welzijn te bekomen. Tevreden zijn.
Ook een perfecte timing, vlak voor de massale koopzucht van het eindejaar.
Iedereen die ik ken in deze westerse wereld heeft eigenlijk alles wat ze nodig hebben en veel meer. Toch zijn er veel niet tevreden…
Van mij krijgt iedereen een cado uit de tuin… gaande van zadenbommen over goudsbloemolie, lavendelbruisballen, kastanjegel, potporries tot kruidenbuiltjes, etc… zelfgemaakt, lokaal, in mooie herbruikbare potjes en oude flacons of zelfgenaaide zakjes.
Greet
Nog een punt voor de Chinezen.
De Chinese overheid investeert twee maal zoveel in duurzame ontwikkelingen als in oorlogsmateriaal. Hoeveel landen kunnen dat voorleggen, alle westerse landen investeren meer in oorlog dat in het eigen leefmilieu.