De naam van de plant maakt al heel duidelijk dat het een zeer aromatisch kruid is. ‘Myrrhis’ stamt van een Arabisch woord voor ‘geurende plant’ en is verwant met de oorsprong van de naam van mirrhe. Odorata is een Latijns woord dat ‘welriekend’ betekent.

Het is een inheems kruid in Europa. In het wild groeit ze op bergweiden in Centraal en Zuid-Europa en de Kaukasus en ze is sinds de Oudheid in gebruik.

Roomse kervel is zeer winterhard, ze verdraagt -20°C of kouder. Ze wordt ongeveer 1 m hoog en 45 cm breed in 2-3 jaar. In de herfst verdwijnt deze plant als één van de laatsten en hij komt als één van de eersten terug in de lente. Het is een zacht kruid met geveerde, groene, varenachtige bladeren en een zoete geur.

Uitzicht

Uit de lange penwortel komen reeds vroeg in de lente helder-groene blaadjes aan holle, licht gegroefde stengels. Van mei tot juli verschijnen er grote schermen met witte bloempjes. De vruchten zijn langwerpig, geribd en evolueren van lichtgroen naar donkerbruin bij rijping. De gehele plant smaakt naar anijs.

Je kan ze het best in lichte tot halfschaduw en in rijke, vochtige maar goed doorlatende grond zetten. In volle zon verliest ze aan aroma.

Roomse kervel zaait zichzelf gemakkelijk uit. Voortkweken kan ook door de planten in de lente te delen. Als je zelf wil zaaien moet het zaad eerst een koudeshock krijgen door het in de diepvries te zetten gedurende een 3-tal weken. Maar het is veel eenvoudiger om de zaden aan de plant te laten en rustig te wachten tot het voorjaar. Er komen dan een aantal jonge plantjes op die je kan verplanten.

Gebruik in de keuken

Roomse kervel is in de keuken bruikbaar op tal van manieren. In een middeleeuws kruidenboek werd een salade met zaadjes, olie, azijn en peper als
voortreffelijk aangeprezen. De bladeren worden in salades verwerkt, maar ook bij gekookte groenten zoals o.a. kool, stoofvlees en bij sommige desserten. Ze passen bij zoete gerechten, gebak en fruit. Ze maken zuur fruit minder zerp en passen gehakt heel goed bij aardbeien. Het kruid kan ook in rabarbercompote en is lekker in kruidenboter en mayonaise. Het blad kan je ook door een beignetbeslag halen, frituren en serveren als bijgerechtje.

Je kan thee zetten van de bladeren en kauwen op de groene zaadjes. Het zijn heerlijke anijssnoepjes en bovendien is het goed voor de spijsvertering. De zaden worden ook bij salades en desserts gebruikt. Onrijpe zaadjes in hun geheel in salades en gehakt bij ijs. De rijpe zaden kunnen gemalen als specerij gebruikt worden. Van de rijpe zaden kan je likeur maken door ze op jenever te laten trekken en nadien eventueel suikersiroop toe te voegen.

De fijne, geurige, witte bloemetjes zijn een streling voor het oog in sla en geven een fijn aroma. De wortels worden gekookt gegeten als groente: warm geserveerd of koud met een vinaigrette dressing. Vroeger werden de wortels van Roomse kervel als sla aan moedeloze, oudere mensen gegeven om ze terug op te monteren.

De wortel kan toegevoegd worden aan wijn en cognac.

Medicinaal

Roomse kervel wordt nu als een minder belangrijke medicinale plant beschouwd. Toch vinden we regelmatig dat ze goed is voor de spijsvertering en bloedzuiverend werkt.

Men geeft dagelijks een handvol bladeren of kleingesneden wortels tegen alle stoornissen in de spijsvertering, hoest en catar. Een tonicum.

Geiten en paarden zijn er dol op.

Mellie Uyldert zegt:

“De roodhuiden zeggen dat, als men wat gekneusde wortels ervan in de hand houdt, – en de wilde paarden kunnen het ruiken, – ze komen aandraven om ervan te eten en gemakkelijk gevangen kunnen worden.

Van Roomse kervel zijn alle delen eetbaar en bovendien is het een decoratieve, frisse plant die zeker een plaats verdient in elke tuin.

Foto’s

Volgende Stap?

Schrijf u in voor email updates, zo wordt u automatisch op de hoogte gehouden van elk nieuw bericht.