Voor plezier en eenvoud in de natuurlijke moestuin
Het wordt stilaan tijd om je zaden te bestellen en je planning voor het komende jaar te maken. Wij gebruiken een eigen bedacht systeem: het systeem van schijnbare chaos. We hebben dit afgekeken van de natuur, hoe dat juist te werk gaat kan je hieronder lezen.
Combineren in de moestuin is op vele manieren toe te passen, de ene manier al succesvoller dan de ander. Na een lange zoektocht hebben we zelf een manier van combineren bedacht. Of misschien beter gezegd, samen gesprokkeld uit allerlei bronnen. De naam: het systeem van schijnbare chaos.
Het zaai- en plantseizoen is weer aangebroken, en daarmee ook de vragen over netten bij kolen, bescherming van wortelen tegen wortelvlieg, prei tegen preimot …
Tijdens het werken aan mijn tweede boek over combineren, heb ik een artikel gelezen over planten en hun wortels. Op de site van National Geographic las ik dat wortels echt wel veel meer volume innemen dan we denken.
Eigenlijk is er zeer weinig bekend over het ondergrondse leven. Het is een wat vergeten onderdeel van de natuur, maar geleidelijk aan komt ook daar verandering in. Het verhaal begint eigenlijk bij een fotograaf die geïnteresseerd was in deze wereld. Hij zocht naar een manier om wortels te fotografen zodat je kon zien hoe indrukwekkend dat volume wel is. Ze uit de grond uitgraven zoals archeologen doen met een penseel en tandenstoker is onbegonnen werk omdat je de wortels beschadigt tijdens het werk. Een andere oplossing was nodig.
Zijn oplossing was het kweken van verschillende planten in aangepaste PVC-buizen. Na twee jaar werden de buizen opgesneden en de grond uit de wortels gewassen. De resultaten waren indrukwekkend, met wortels van meerdere meters lengte.
Op zich zegt dit wel iets over de groeikracht van planten en hun wortels. Maar omdat de planten in een labo in een plastic buis werden gekweekt, is het moeilijk in te schatten hoe deze groei kan vertaald worden naar de planten in je tuin.
Onder de golven verdwijnt het licht. Op slechts 200 meter onder het oppervlak wordt fotosynthese onmogelijk. Op 1000 meter diepte verdwijnt het zonlicht volledig, zoals uitgelegd door de National Ocean Service. De diepe oceaan – de grootste habitat op aarde – is ook de donkerste. Naarmate licht onder water steeds irrelevanter wordt, wordt geluid belangrijker dan ooit. Het is niet verwonderlijk dat walvisachtigen – dolfijnen en walvissen – meer dan van enig ander zintuig afhankelijk zijn van geluid om hun wereld te begrijpen, om te navigeren en om te manipuleren. Terwijl apen bekend staan om hun kleurenvisie en mensen zichzelf graag zien als visuele wezens, hebben walvisachtigen geen behoefte aan dure oculaire apparatuur. In plaats daarvan hebben ze een van de meest onderscheidende, complexe en unieke akoestische anatomie en bijhorend gedrag op aarde ontwikkeld. Walvisachtigen zien en voelen met geluid. Geluidsgolven reizen veel sneller en veel verder door water dan door lucht: ongeveer 1500 m per seconde in zeewater, vergeleken met slechts 340 m per seconde in lucht – meer dan vier keer sneller. [Read more…]
Het is weer die tijd van het jaar. Vroeg donker, nat en koud buiten, reden genoeg om binnen te blijven. ‘s Avonds rustig voor de kachel of in de zetel een boek lezen. Of aan je planning voor het komende jaar werken. Indien je een natuurlijke moestuin hebt, werk je misschien volgens het systeem van schijnbare chaos; of durf je nog niet goed zo intens te combineren en gebruik je nog wisselteelt.
Hieronder vind je een video waarin ik uitleg waarom we zo combineren. Wat de voordelen zijn.
Voedselbossen en plantengildes, het zijn twee termen die hand in hand gaan, maar het zijn ook twee termen waar ik veel twijfels over heb.
Om te beginnen is de droom van een voedselbos heel aanlokkelijk. Maar of het doenbaar is in onze streken is een grote vraag. Hierover heb ik in mijn blog vroeger al mijn mening neergepend. Maar ook het gebruiken van plantengildes is volgens mij niet zo evident als het dikwijls wordt voorgesteld.
In boeken en op internet worden er hele lijsten opgesteld van planten die elkaar ‘graag mogen’ of die elkaar juist niet graag zien. Maar op basis waarvan worden deze lijsten gemaakt? Wie bepaalt welke criteria hiervoor belangrijk zijn? Wie heeft deze resultaten ooit nagekeken?
Een blikvanger en iets waar redelijk wat vragen over gesteld worden door bezoekers in de tuin en lezers van de blog is onze combinatie van aardbeien en asperges. Het is in theorie alvast een ideale combinatie, maar is het dat ook in de praktijk? Hieronder vind je onze ervaringen …